| ที่มา | คอลัมน์ชิมชิล-ชิล |
|---|---|
| ผู้เขียน | สุรนันท์ เวชชาชีวะ |
| เผยแพร่ |
สมัยที่รับราชการกับทำงานการเมืองมีโอกาสบ่อยครั้งที่ได้ไปต่างประเทศ และได้เห็นการออกงาน “โปรโมต” ประเทศไทย โดย “โต้โผ” ส่วนใหญ่จะเป็นกระทรวงพาณิชย์ โดยกรมส่งเสริมการส่งออก และการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย
ต้องยอมรับว่าการออกงานลักษณะนี้ ไทยไม่เป็นรองใคร จัดได้ดี น่าสนใจ ทั้งรูปแบบการนำเสนอ และเนื้อหาสาระ คนชมจะ “ทึ่ง” ทั้งจะได้ลิ้มรสชาติอาหารไทย ก่อให้เกิดธุรกิจต่อเนื่องมากมาย ตลอดจนสร้าง “ภาพลักษณ์” ที่ดีให้กับประเทศโดยรวม
“บิ๊กตู่” ไปรัสเซียครั้งนี้ คงมีการพาคณะไปแสดงสินค้าไทยด้วย ช่วยกันขายนะครับ อย่าไปหลงซื้อแต่ “เฮลิคอปเตอร์” มาฝ่ายเดียว หรือเอาสินค้าเกษตรไปแลกหมด ไม่มีเงินทอนกลับมา อิอิ
ในขณะเดียวกันเวลาประเทศอื่นๆ เขาจัดงาน ผมก็ชอบไปดู ศึกษาทั้งสินค้า และวิธีการ “พรีเซนต์” รู้เขารู้เราย่อมไม่เสียหาย
เดี๋ยวนี้พอมาประกอบธุรกิจเอง ยิ่งไม่ยอมว่างเว้นที่จะไป
เรียนรู้ วันก่อนคุณสารกิต ชุติกุล เชิญไปงาน Food Connection
2016 จัดโดยสถานทูตนิวซีแลนด์ และ New Zealand Trade and Enterprise (NZTE) ที่ร้าน Heaven ที่ Zen เซ็นทรัลเวิลด์
รีบไปทันที
ที่น่าสนใจเป็นพิเศษเพราะนิวซีแลนด์เป็นประเทศที่ส่งออกผลิตภัณฑ์ทางเกษตร คล้ายๆ ไทย แต่เป็นพวกนม เนย เนื้อสัตว์มากกว่า รวมทั้ง “ไวน์” ที่นิวซีแลนด์พัฒนา จนหลายตัวได้รับการยอมรับว่าเป็น “ไวน์โลกใหม่” ที่น่า “ตื่นเต้น” ในการ “จิบดื่ม”
ปีนี้เรียกว่า “ครบเครื่อง” มีทั้งเนื้อวัว เนื้อแกะ ปลา เนยแข็งนานาชนิด นม และไอศกรีม ตลอดจนไวน์ และเบียร์ “ไฮไลต์” ของงานเห็นจะเป็นการเอาตัวเชฟกระทะเหล็ก “ชุมพล แจ้งไพร” มาโชว์ฝีมือทำอาหาร ทอดปลาปรุงแต่งกลางงาน โดยใช้วัตถุดิบของนิวซีแลนด์ทั้งหมด แต่ขึ้นชื่อว่า “เชฟชุมพล” ย่อมไม่ทิ้งลาย ปลาออกมามีรสชาติเผ็ดหวานฝรั่งปนไทย ไม่จืดชืดแบบฝรั่งกินทั่วไป
“โชว์แมนชิพ” ทำให้งานสนุก ผ่านเชฟกระทะเหล็กมาแล้ว งานนี้ “หมูๆ” สำหรับเชฟ (เพราะเล่นคนเดียว) ก็ว่าได้!!
ส่วนพวกที่มาออกร้าน บางเจ้าต้องการมาหาตัวแทนการค้า และหลายเจ้าเข้ามาในไทยแล้ว มีตัวแทนการค้า และขายของให้ร้านอาหารหรือซุปเปอร์อยู่ ซึ่งนอกจากพวกอาหารยังมีแม้กระทั่ง “โปรแกรม point of sale” เก็บเงินแคชเชียร์ และบันทึกบัญชี
เดินว่อนทั่วงาน “ชิม” จน “อิ่ม” เข้าสัมมนา “Wine Tasting” ตอนนั่งฟังได้ความรู้ ตอนเดินออกมา…มึนๆ!!
วันนี้คงไม่เขียนถึงแต่ละจาน แต่มี “โมเดล” หนึ่ง ผมกลับสนใจ สอบถามและกลับบ้านมา “กูเกิล” หาความรู้เพิ่ม เริ่มจากเจ้าของฟาร์มแกะมาเอง บริษัทชื่อ Spring Sheep Milk Co. ไม่ได้ขาย “แกะ” หรือ “เนื้อแกะ” ครับ แต่เป็น “นมแกะ” มีวิดีโอมาทำได้น่าสนใจ ทำให้ผมยืนดูจนจบได้
คำอธิบายในแผ่นพับ เขาว่า “เราทำธุรกิจอาหารที่หรูหรา ผลิตภัณฑ์จากนม ที่มีประโยชน์ทางโภชนาการ และอร่อย จากฝูงแกะเล็กๆ ที่มีความสุขอย่างมโหฬาร-We are in the business of luxury food; we make incredibly delicious and nutritious products with milk from our little flock of supremely happy sheep”
ฮา..เป็น “แกะ” ฟาร์มนี้มีความสุขมโหฬาร!!
ทั้งหมดเป็นการ “ยกระดับ” สินค้าเกษตรธรรมดาๆ ให้มี “มูลค่าเพิ่ม” มีตัวอย่างให้ดื่ม แล้วของเขารสชาติอร่อย กลมกล่อมจริงๆ ด้วย ธรรมชาติแน่นอน มาจากแกะ 3,000 ตัว ท่ามกลางทุ่งหญ้าเขียวสุดลูกหูลูกตา และยืนยันว่าไม่ใส่สารเคมีกันบูด สีใดๆ ส่วนโรงงานมีเทคโนโลยีทันสมัย
ประเด็นสำคัญ คือ “เงินทุน” ครึ่งหนึ่งมาจาก “รัฐวิสาหกิจ”
ที่เรียกว่า Land Corp New Zealand ตั้งขึ้นมาเพื่อ “เปลี่ยน-Transform” การทำการเกษตรของนิวซีแลนด์ ดูแลฟาร์มกว่า 140 แห่ง ทั่วประเทศ สนับสนุนเงินทุนและความรู้
พัฒนาพื้นที่ คน เทคโนโลยี และเน้นรักษาธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม
แต่ที่สุดแล้ว “เกษตรกร” เป็นเจ้าของ “รัฐ” เป็นเพียง “หุ้นส่วน”
ไม่ใช่ “ประชารัฐ” ที่ “รัฐ” จับมือ “นายทุน” ซึ่งใครจะปกป้องผลประโยชน์คนตัวเล็กๆ ยังไม่ชัด!!
ใครสนใจเข้าไปดูเว็บได้ครับ http://www.landcorp.co.nz และ http://www.springsheepdairy.com รัฐบาลไทยเรียนรู้ได้อีกเยอะครับ!!
