เมื่อพระพรหมมีบัญชาให้เทพไปให้กำเนิดวานรดังกล่าวมาแล้ว พระองค์ก็ทรงให้กำเนิดชามพูวาน (Jambuwan) ในรามเกียรติ์ไทยมีชมพูพาน ชื่อเสียงใกล้กัน และเป็นพญาวานร แต่กำเนิดผิดกันทางไทยว่าพระอิศวรชุบขึ้นด้วยเหงื่อไคล มีความรู้ในเรื่องเครื่องยาสมุนไพร เพื่อจะได้เป็นแพทย์ประจำกองทัพพระราม ต่อมาชมพูพานและหนุมานที่เกิดด้วยเดชของพระพายได้ไปอยู่กับพาลีที่เมืองขีดขิน เมื่อพาลีตายสุครีพ (น้องพาลี) ได้พาทั้งสองไปถวายตัวแก่พระราม
ในตอนต้นได้กล่าวถึงวันเกิดพระรามไว้ว่า เกิดพร้อมกับพระอนุชาทั้ง 3 องค์ เรื่องนี้ต่างจากรามเกียรติ์ไทยที่กล่าวว่าต่างเวลากันคือ
นางเกาสุริยาประสูติโอรสขณะที่พระอาทิตย์สถิตที่ราศีเมษ เวลามัชฌิมยามมีรัศมีสีเขียว (ผิวกายจึงเป็นสีเขียว)
นางไกยเกษี (ในรามายณะเรียกไกเกยี Kaikeyi) ประสูติโอรสเวลาสว่าง ได้อรุณ มีรัศมีดังสีทับทิม
นางสมุทรชา (ในรามายณะเรียกสุมิตรา Sumitra) ประสูติโอรสองค์แรกเวลาสามนาฬิกาห้าบาท ผิวกายสีเหลือง ต่อมาเวลาสี่โมงประสูติอีกองค์หนึ่ง ผิวกายสีม่วงอ่อน เป็นโอรสแฝดเพราะห่างกันเพียงครึ่งชั่วโมง
ครั้นถึงวันสมโภช พระฤๅษีราชปุโรหิตได้ขนานนามโอรสนางเกาสุริยาว่าราม ขนานนามโอรสนางไกยเกษีว่าพรต ขนานนามโอรสนางสมุทรชาคนผีว่าลักษมณ์ คนน้องว่า สัตรุด
นามโอรสทั้ง 4 องค์ของทศรถในรามายณะเรียกต่างจากรามเกียรติ์ไทย มีตรงกันเฉพาะรามชื่อเดียว นอกนั้นเขียนต่างกันคือ
พรต ในรามายณะเป็น ภรต (Bharata)
ลักษมณ์ ในรามายณะเป็น ลักษมัณ (Lakashmana)
สัตรุด ในรามายณะเป็น ศัตรุ-ฆน (Satru-ghna) หมายถึงผู้ทำลายศัตรู สัตรุดนี้ว่าเป็นคทาของพระนารายณ์อวตารลงมา
เขียนมาถึงตรงนี้นึกได้ว่ามีคนถามถึงชื่อ รามจันทร์ ว่าเป็นชื่อของใคร ผู้ถามบอกว่าเคยทราบมาว่ามีหนังสือชื่อนี้ แต่ไม่ทราบว่าเป็นหนังสืออะไร ถ้าเคยเห็นขอให้บอกด้วย เพราะเป็นหนังสือเก่า
ผู้ถามคงจะมีอายุมากพอสมควรจึงทราบว่ามีหนังสือเล่มนี้ ผู้เขียนอายุ 90 ปีแล้วยังเคยเห็นครั้งเดียว ครั้งเป็นนักเรียน ก็ 70 ปีมาแล้ว ดูเหมือนจะซื้อไว้ด้วย แต่ในปัจจุบันมีการขนย้ายหนีน้ำหลายครั้ง ไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหน จำเรื่องได้เลาๆ ว่าเป็นเรื่องแบบรามเกียรติ์
ชื่อรามจันทร์ (Rama-Chandra) เป็นชื่อเรียกพระรามในเรื่องรามายณะของอินเดีย ไม่พบในรามเกียรติ์ ถ้าพบหนังสือจะแจ้งให้ทราบอีกครั้ง จะได้หมดสงสัย
