ยอดโควิดยังพุ่งไม่หยุด “ผู้ว่าสมุทรสาคร” บอกอยากร้องไห้ เรามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร

แต่จะมีสักกี่คนที่รู้ว่า หมอกับพยาบาลต้องทำงานโดยไม่มีวันหยุด บางคนติดเชื้อเองเพราะคนไข้ปกปิดไทม์ไลน์ หลายคนต้องกักตัว

ทุกคนเหนื่อยมาก

นอกจากวัคซีนไม่พอ คนเคยช่วยงานก็น้อยลงด้วยท่ามกลางเสียงพูดว่า เตียงไม่พอ ไม่เห็นเป็นอย่างผู้ว่าพูดบ่อยๆว่า คนสมุทรสาครต้องได้รับการดูแลแต่ไม่มีสักคนที่รู้ว่า ณ ขณะนี้โรงพยาบาลรัฐทั้ง 3 แทบจะไม่มีคนต่างถิ่นอยู่ นอกจากโรงพยาบาลเอกชน และโรงพยาบาลสนาม

สถิติตัวเลขผู้ป่วยที่มากขึ้น การจัดตั้งศูนย์ห่วงใยคนสาครแห่งใหม่เพิ่มขึ้น เป็นตัวเลขที่น่าเป็นห่วง

บอกได้ว่าสถานการณ์วิกฤติเพียงไร

เห็นนายอำเภอทั้งสาม ร่วมกับวัด กับท้องถิ่น ตระเตรียมสถานที่สร้างโรงพยาบาลสนามแล้ว

เหนื่อยแทน

เห็นทีมงานของโรงพยาบาล รับคนเข้าคนออก คอยดูแลคนไข้แต่ละคน อย่างสุดกำลังนอกจากกังวลเพราะคนหลายร้อยมาอยู่ในที่เดียวกันแล้ว ผมยังอยากร้องไห้

ประชุมในแต่ละครั้ง ประธานทั้งดุ ทั้งขู่ ให้ทุกคนทุกหน่วยงานทำงานแข่งกับเวลา หลายคนถอดใจ ผู้ว่าไม่เห็นใจคนทำงานบ้างเลย

เอาใจแต่ประชาชน อะไรก็ชาวบ้าน ส่วนชาวบ้าน ก็เห็นว่าอะไรก็เข้าข้างข้าราชการ ทวงวัคซีน ดูท่าจะเอาหน้าอย่างเดียว

สมุทรสาครเดินทางมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร