ร้านปิ้งย่าง! ยกเก้าอี้พักวางเตาร้อนๆ ไปให้ลูกค้าสาวนั่ง ก้นเป็นแผล เจรจาค่าเสียหายไม่ลงตัว
จากกรณีเพจ Social Hunter Reborn V3 แชร์เรื่องราวของพริตตี้สาวไปนั่งทานบุฟเฟต์ แต่พนักงานในร้านดันยกเก้าอี้ที่ใช้สำหรับตั้งเตามาให้ลูกค้าสาวนั่ง ทำให้เกิดแผล ที่บริเวณก้นทั้ง 2 ข้าง ระยะเวลาที่ต้องรักษาแผลรวม 15 วัน แต่ทางร้านได้ช่วยค่ารักษามาให้เบื้องต้นไม่ถึง 20,000 บาท ส่วนค่าชดเชยสูญเสียรายได้ 15 วัน ประมาณแสนกว่าบาท ได้นัดเจรจาพูดคุยกับทางร้านแล้ว แต่ยังไม่เป็นผล รายได้จากการถ่ายแบบและเอ็นเตอร์เทน จะอยู่ที่ 10,000 บาทต่อวัน
เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม ผู้สื่อข่าวได้ติดต่อไปยัง น.ส.พัทธนันท์ (สงวนนามสกุล) อายุ 27 ปี พริตตี้สาว เพื่อขอสัมภาษณ์เรื่องที่เกิดขึ้น แต่ผู้เสียหายอยู่ต่างจังหวัดและสภาพจิตใจยังย่ำแย่กับเรื่องที่เกิดขึ้น จึงให้แค่รายละเอียดว่า เหตุเกิดที่ร้านปิ้งย่างตี๋ใหญ่ ซอยประชาชื่นนนทบุรี 8/1 ต.ท่าทราย อ.เมืองนนทบุรี จ.นนทบุรี เหตุเกิดเมื่อเวลา 19.28 น.วันที่ 1 ธันวาคม 2565 โดยทางร้านได้ชดใช้ค่าเสียหายให้เป็นเงิน 3,000 บาท และได้ลงบันทึกประจำวันไว้เป็นหลักฐาน ที่ สภ.รัตนาธิเบศร์
ต่อมาผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปที่ร้านดังกล่าว พบนายเอ (นามสมมุติ) เสื้อดำ เจ้าของร้าน สอบถามถึงกรณีดังกล่าว นายเอกล่าวว่า หลังเกิดเหตุเมื่อทางร้านทราบเรื่อง ได้นัดหมายเจรจากับผู้เสียหาย โดยในรอบแรกได้มีการพูดคุยและยื่นข้อเสนอมาจำนวนหนึ่ง ผมก็เลยกลับมาคุยกับหุ้นส่วน ซึ่งเป็นจำนวนเงินค่อนข้างสูง ต่อมาครั้งที่ 2 เมื่อเราได้ข้อสรุปจึงไปเจรจากันอีกครั้ง
พร้อมทั้งเสนอเงินให้เขาจำนวน 50,000 บาท แต่เขาไม่ยอมรับ ยืนยันอยากได้เงินจำนวนที่เคยแจ้งไว้ เป็นวันละ 10,000 บาท เบื้องต้น 200,000 บาทเป็นอย่างน้อย ซึ่งเขาบอกว่าเป็นเงินในส่วนที่เขาต้องทำงานวันละ 10,000 บาท ซึ่งยังไม่รวมค่าทำขวัญ ผมก็เลยถามเขาว่าทำงานที่ไหนมี statement เงินเดือนไหม อยากจะทราบเหมือนกันว่าจริงไหมเมื่อจะต้องจ่ายเงิน 200,000 บาท ซึ่งไม่สามารถตกลงกันได้จนถึงทุกวันนี้
นายเอกล่าวอีกว่า ส่วนวันที่เกิดเหตุก็พาไปรักษาพยาบาลในวันนั้นเลยประมาณ 4,000 บาท ซึ่งค่ารักษาพยาบาลเราดูแลให้อย่างดี รวมทั้งค่าน้ำมันรถ ค่ายานอกที่เขาซื้อมาเอง เราก็เลยแนะนำให้เขาซื้อกับเภสัชจะดีกว่าไหมจะได้เป็นยาที่ถูกต้อง ผมก็แนะนำโรงพยาบาลให้ไปที่ที่ดีที่สุด เพื่อให้แผลของลูกค้าหายเร็ว เราก็จ่ายต่อเนื่องเพราะมีค่าล้างแผลทุกวัน วันละ 700 กว่าบาทจนถึงวันละ 400 บาท จนเขาแจ้งว่าแผลหายแล้วไม่ต้องล้าง แต่อาจมีขอซื้อยาทาบ้างผมก็โอเค เป็นเงินทั้งหมดรวมแล้วประมาณ 19,000 กว่าบาทที่ทางร้านได้จ่ายไป
นายเอกล่าวว่า ส่วนที่มาเป็นข่าวจากการที่เขาโพสต์ผมก็ตกใจ เพราะได้มีการพูดคุยเจรจากันแล้ว แต่แค่ไม่ลงตัวกันเท่านั้น เมื่อเอาไปลงข่าวหลายๆ คนก็อาจจะรู้แล้วว่าร้านอะไร ก็อาจจะมีผลกระทบกับทางร้าน
ด้านนายบี (นามสมมุติ) พนักงานพาร์ตไทม์ที่เป็นคนยกเตามาวาง กล่าวว่า วันนั้นประมาณ 18.00 น.กว่าๆ ผมเป็นพนักงานเดินเตา แต่ร้านเรายังไม่เปิดเต็ม แต่มีลูกค้าบางส่วน โดยเก้าอี้นำไปเรียงไว้อีกฝั่งนึง พนักงานรับขึ้นมาเป็นลูกค้า 2 คน ผมก็ไปเคลียร์โต๊ะด้านในเพื่อจะเอาลูกค้าเข้าไป จังหวะที่โต๊ะยังไม่ได้เคลียร์หลุมใส่เตา ซึ่งจะต้องมีการใส่น้ำ ผมก็เอาเตาไปวางไว้บนเก้าอี้ ผมคิดว่าวันนั้นยังไม่เปิดคงไม่มีใครเอาเก้าอี้มาเรียง โดยวางเตาไว้บนเก้าอี้ประมาณ 2-3 นาที จากนั้นก็นำเตามาใส่หลุม ไม่คิดเลยว่าจะมีเหตุการณ์อะไรแบบนี้
มารู้ทีหลังจากพนักงานอีกคนว่าเอาลูกค้าขึ้นมา แล้วเขาก็เอาโต๊ะนั้น ผมก็ไม่รู้เขาไปจับทางไหนถึงไม่ร้อน ก็อาจจะจับตรงพนักพิงก็เลยนำเก้าอี้มาเรียง แล้วลูกค้าเขาคงนั่งแล้วร้อนก็เลยดีดตัวขึ้นมาเรื่องนี้ผมฟังจากคนอื่น ผมอยู่ข้างล่างไม่เห็นเหตุการณ์ เขาก็ถามผมว่าไปทำเรื่องอะไรไว้ลูกค้าโดนเก้าอี้ร้อน ผมก็รีบขึ้นมาเห็นลูกค้าดูแผลอยู่
นายบีกล่าวว่า จากนั้นคนที่นำเก้าอี้มาเรียงก็ไปซื้อยามาทาให้ลูกค้า ผมเอาน้ำแข็งใส่ผ้ามาประคบให้เขา ระหว่างที่เขานั่งทานอยู่สักพักนึง หลังจากเขาทานเขาก็รู้สึกเจ็บปวดมากกว่าเดิมและบอกว่าจะไปโรงพยาบาล แล้วค่ารักษาพยาบาลยังไง ผมก็เลยบอกว่าค่ารักษาพยาบาลเบิกกับผม เพราะผมพอมีเงินเก็บอยู่บ้าง แต่ผมก็มีไม่พอเลยต้องไปยืมเพื่อน
นายบีกล่าวอีกว่า ผมทั้งกลัวทั้งรนเป็นนักศึกษาพาร์ตไทม์อยู่ ทำอะไรไม่ถูกใจผมก็เสียเหมือนกัน คิดว่าโดนไล่ออกแน่ แล้วตอนนั้นผมก็มีค่าเทอมที่ยังไม่ได้จ่าย ผมก็คิดเลยถ้าไม่ได้ทำตรงนี้ต้องไปหาร้านใหม่ และทางครอบครัวผมตอนนั้นก็ไม่มีด้วย ผมเอาเงินก้อนที่เก็บไว้ที่จะไปจ่ายค่าเทอมค่าหอ แล้วผมต้องมาเสียค่ารักษาพยาบาลให้เขา ก็รู้สึกตัดพ้อตัวเองบ้าง
นายบีกล่าวอีกว่า ตอนแรกผมคุยกับเขาว่าจะขอจ่ายเองคนเดียวเพราะร้านเขาก็ไม่ได้เกี่ยวข้อง ผมเป็นคนทำเองโดยตรง ผมสะเพร่าว่าอย่างนั้น ก็คิดไว้ว่าจะให้เดือนละ 500 บาท เดือนละ 1,000 บาท ผมจะได้มีเงินหมุนและไม่กระทบกับการเรียนของผมด้วย ผมก็ไม่อยากออกจากการเรียนเพื่อมาทำงานชดใช้เขา 100% เพราะผมก็หวังว่าเมื่อเรียนจบมาจะได้งานที่ดี และในคืนเดียวกันได้ข่าวประมาณว่าเขาจะเอากับทางร้านมากกว่า ซึ่งทางร้านเขาก็เริ่มออกมาช่วย
ผมก็ขอโทษจริงๆ จากใจ ครับ ผมเป็นแทนได้ผมเป็นแล้ว แต่มันเป็นไปไม่ได้ วันแรกที่ไปคุยกับเขาซึ่งผมก็ไปด้วย ผมก็ช็อกเลย โอ้โห เขาเรียกเงินมาขนาดนี้ ตัวเลขเขาสูง มันก็กดดันผมมาก แล้วก็เครียดที่ต้องมาแบกรับความรู้สึก ก็ไปโทษไม่ได้เป็นเรื่องของการประมาท ก็จะเป็นบทเรียนไปตลอดชีวิต
