นายไพโรจน์ อาชารุ่งโรจน์ ผู้จัดการทีมตะกร้อหญิงไทย ในการแข่งขันกีฬาซีเกมส์ ครั้งที่ 30 ที่ประเทศฟิลิปปินส์ กล่าวถึงการจัดที่พักของเจ้าภาพว่า นี่นับเป็นซีเกมส์ที่แย่ที่สุดตั้งแต่เข้าร่วมมา 6 ครั้งหลังสุด ยังไม่เคยเจออะไรเช่นนี้มาก่อน
“เขาคิดได้อย่างไรที่ให้นักกีฬาไปนอนกลางป่าที่ปะปนกับชาวบ้านคนพื้นเมืองชาวซูบิค ไม่ใช่ว่าเรานอนกับชาวบ้านไม่ได้ แต่บ้านพักแต่ละหลังมันไม่ได้มีความปลอดภัยในยามค่ำคืนเลย เป็นบ้านพักหลายๆ หลังที่กระจายกันออกไปภายในบริเวณดังกล่าวซึ่งอยู่ห่างจากตัวเมืองถึง 10 กิโล เป็นบ้านพักเก่าของทหารอเมริกันตั้งแต่ยุคสงครามโลกที่เขานำมาปรับปรุงใหม่ ตกตอนกลางคืนมักจะได้ยินเสียงคนมาเดินเพ่นพ่านหน้าบ้านพักตลอด ส่วนช่วงเช้าตรู่ก็จะได้ยินเสียงคนมาทุบไม้ ทำงานทำการกันตั้งแต่เช้า มันเป็นไปไม่ได้ที่ตรงนั้นจะเป็นที่พักนักกีฬา แถมยังอยู่กระจายกันยากต่อการรวมตัวที่จะเดินทางไปที่ต่างๆ พร้อมกัน”
นายไพโรจน์กล่าวต่อว่า นับเป็นโชคดีที่ตนและนายวิรัช ณ หนองคาย ผู้จัดการทีมชาย เดินทางมาประชุมล่วงหน้าก่อนที่ทีมจะเดินทางมาถึง 1 สัปดาห์ พอได้พักไปคืนเดียวจึงรีบเดินทางไปแจ้งยังกองอำนวยการคณะนักกีฬาไทยที่เมืองซูบิคทันที ซึ่งทีแรกวางแผนไว้ว่าถ้าประท้วงไม่สำเร็จก็จะออกค่าใช้จ่ายเปิดโรงแรมในเมืองเอง แต่โชคดีที่ได้รับความเมตตาและความช่วยเหลือจาก พล.ร.อ.อภิวัฒน์ ศรีวรรธนะ รองหัวหน้าคณะนักกีฬาประเทศไทยประจำเมืองซูบิค เป็นธุระจัดหาโรงแรมใหม่ในเมืองให้เรียบร้อย
“ผมนึกภาพไม่ออกเหมือนกันว่าถ้านักกีฬาทั้งทีมชายและหญิงเดินทางมาพร้อมตนเมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายนที่ผ่านมา จะเกิดอะไรขึ้น ไม่ผิดเลยกับที่บอกว่าเป็นอะไรที่หนักสุดตั้งแต่มาร่วมซีเกมส์ 6 ครั้งหลังมานี้ นี่ยังไม่รวมเรื่องของการเดินทางตั้งแต่ลงเครื่องที่สนามบินแล้วรอรถบัสมารับถึง 4 ชั่วโมง ใช้เวลาทั้งหมดกว่าจะถึงบ้านพักกลางป่าดังกล่าวรวม 9 ชั่วโมงครึ่ง ในวันดังกล่าวต้องขอขอบคุณทางซีพีด้วยที่มีอาหารไว้ดูแลที่สนามบิน ไม่เช่นนั้นตนและทางคุณวิรัชแย่แน่ๆ เพราะตอนอยู่ในสนามบินแม้แต่น้ำก็ไม่มีทาน และไม่สามารถหาซื้อที่ไหนได้
