โครเอเชีย เฉือน อังกฤษ เข้าชิงชนะเลิศกับ ฝรั่งเศส ในวันอาทิตย์ ถือเป็นคู่ชิงบอลโลกที่แฟนๆ อาจจะไม่ปิ๊ง แต่ก็มีเสน่ห์ น่าสนใจที่สุดคู่หนึ่ง
มองภาพรวมแล้ว ฝรั่งเศสควรจะชนะและ “ต้องชนะ” ในมุมของทีมที่เหนือกว่า
แต่มันก็ขึ้นอยู่กับแทคติค แผนการเล่นด้วยว่าตอบโจทย์หรือเปล่า
ทีมตราไก่สดกว่าเยอะ ตัวดีกว่า ถ้าใช้จุดเด่น ใช้ข้อได้เปรียบของตัวเองอย่างคุ้มค่า ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
ฝรั่งเศสต้องกล้าเล่นเร็ว กล้าบุก กล้าเพรสซิ่ง ใช้พลังงานกดดคู่ต่อสู้
คีเลียน เอ็มบัปเป้ เร็วกว่าทุกคน ในสนามก็ให้บอลเยอะๆ ปล่อยให้เลี้ยงจี้ใส่แบ๊คโครแอต กดดันไปเรื่อยๆ ถ้าไม่ได้ประตู ก็มีสิทธิได้จุดโทษสูง
แต่กุนซือ ดิดิเย่ร์ เดส์ชองส์ กล้าพอไหมล่ะ?
เดส์ชองส์ช่วงหลังชอบเล่นเอาชัวร์ เน้นชนะแบบหัวหมอ ตั้งรับแล้วรอสวน ไม่ค่อยแลกหมัด กล้าได้กล้าเสียเท่าไร
วิธีนี้ได้ผลกับบางทีม ซึ่งไม่น่าจะใช่โครเอเชีย
นักเตะโครแอตเป็นบอลเทคนิค ครองบอลดีมาก ถ้าฝรั่งเศสถอยลงมารับต่ำแบบนัดเจอ เบลเยียม เท่ากับเปิดโอกาสให้คู่แข่งเล่นตามเกมถนัดของตัวเอง แถมยังช่วยเซฟแรงให้เขาอีกต่างหาก
อังกฤษมีบทเรียนมาแล้ว ครึ่งแรกบุกได้ดีแท้ๆ ครึ่งหลังดันถอยมารับ สุดท้ายผลเป็นยังไงก็รู้ๆ กันอยู่
ผมกลัวใจชะมัดว่า กุนซือเดส์ชองส์จะเลือกเพลย์เซฟ
ข้อเสียของเขาที่ผ่านๆ มา คือ เจอเกมใหญ่ทีไร ผลงานมักจะต่ำกว่ามาตรฐาน ไม่เล่นเหมือนที่เคยเล่น
นัดชิงยูโร 2016 ที่แพ้ โปรตุเกส ทั้งที่เหนือกว่าทุกมุม เป็นตัวอย่างชัดเจน ถึงเวลาที่ต้องชนะ ต้องเล่นให้ดี ทีมตราไก่ของเดส์ชองส์มักจะกดดัน ทำไม่ได้ตามคาด
อาทิตย์นี้ทุกอย่างอยู่ในมือ ฝรั่งเศสควรจะชนะ และต้องชนะ เพราะนักเตะขึ้นถึงจุดสุดยอด เล่นได้ตามใจสั่ง เล่นได้ตามแผนโค้ช ทุกคนอยู่ในฟอร์มแชมป์
แต่ถ้าไม่ได้แชมป์ก็ต้องหันหกลับมามองตัวเองว่า ไอ้ที่เล่นน่ะมันใช่หรือเปล่า
