| ที่มา | มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | อาจวรงค์ จันทมาศ www.faceboo.com/ardwarong |
| เผยแพร่ |
ในปี 1820 สุดยอดนักคณิตศาสตร์ชาวเยอรมัน คาร์ล ฟรีดริช เกาส์ (Carl Friedrich Gauss) เคยเสนอว่ามนุษย์ควรส่งข้อความไปยังชาวดาวอังคารด้วยการปลูกข้าวสาลีและต้นสนให้เป็นรูปสามเหลี่ยมมุมฉากขนาดใหญ่ ซึ่งเขาคำนวณแล้วว่าใหญ่พอที่ชาวดาวอังคารจะมองเห็นได้และรับรู้ถึงการมีอยู่ของมนุษย์บนโลก
ความเชื่อเรื่องเกี่ยวกับมนุษย์ดาวอังคารทวีเข้มข้นขึ้น เมื่อในปี 1877 นักดาราศาสตร์ชาวอิตาเลียน จิโอวานนี สเกียอาพาเรลลี (Giovanni Schiaparelli) ใช้กล้องโทรทรรศน์ศึกษาดาวอังคาร แล้วพบภูมิประเทศที่มีลักษณะเป็นเส้นตรงหลายเส้นบนผิวดาวอังคาร จึงเรียกมันว่า canali ซึ่งในภาษาอิตาลีหมายถึง “ร่อง” แต่ประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษดันเข้าใจว่า canal ซึ่งหมายถึงคลองที่มนุษย์บนดาวอังคารขุดไว้
แนวคิดเรื่องคลองขุดบนดาวอังคารอันลึกลับได้แพร่ขยายไปอย่างกว้างขวาง จนนักดาราศาสตร์บางคนอ้างว่าเห็นระบบคลองที่มีการเชื่อมต่อกันอย่างซับซ้อนบนดาวอังคาร
เพอร์ซิวัล โลเวลล์ (Percival Lowell) นักธุรกิจผู้สนใจด้านดาราศาสตร์จนถึงขั้นสร้างหอดูดาวส่วนตัวชื่อ หอดูดาวโลเวลล์ขึ้นที่รัฐอริโซนาในสถานที่ที่ห่างไกลจากแสงเมืองเพื่อทำการสังเกตและศึกษาดาวอังคาร เขาเชื่อว่ามนุษย์ดาวอังคารสร้างคลองเพื่อขนส่งน้ำจากขั้วน้ำแข็งของดาวถึงขั้นเขียนหนังสือขึ้นสามเล่ม ได้แก่เรื่อง ดาวอังคาร (1895), ดาวอังคารและคลองขุด (1906), ดาวอังคารที่อาศัยอยู่ของชีวิต (1908) (Mars, Mars and Its Canals, Mars As the Abode of Life) ส่งผลให้ในช่วงนั้นสาธารณชนตื่นตัวกับเรื่องนี้มาก
แนวคิดเรื่องมนุษย์บนดาวอังคารในช่วงนั้นเป็นแรงบันดาลใจให้นักเขียนนิยายวิทยาศาสตร์ชื่อดัง เอช จีเวลล์ (H. G. Wells) เขียนหนังสือเรื่อง The War of the Worlds ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับสงครามของมนุษยชาติกับสิ่งมีชีวิตทรงภูมิปัญญาจากดาวอังคาร (มีการดัดแปลงนิยายเป็นภาพยนตร์ในปี 1953 กำกับโดย Byron Haskin และในปี 2005 กำกับโดย สตีเฟน สปีลเบิร์ก ทำแสดงโดย ทอมครูซ)
อย่างไรก็ตาม หลังจากมีการประดิษฐ์กล้องโทรทรรศน์ที่มีประสิทธิภาพและการสำรวจดาวอังคารมากขึ้น นักวิทยาศาสตร์พบว่าภาพคลองบนดาวอังคารเกิดจากกล้องโทรทรรศน์สมัยที่ประสิทธิภาพไม่สูงและลักษณะภูมิประเทศที่หลอกตาให้เห็นเหมือนเป็นคลอง
ทุกวันนี้แนวคิดเรื่องคลองขุดบนดาวอังคารไม่ได้รับความเชื่อถืออีกต่อไป
ในปี 1984 นักวิทยาศาสตร์กลุ่มหนึ่งค้นพบหินที่อาจเป็นอุกกาบาตจากดาวอังคารที่ทวีปแอนตาร์กติกา อุกกาบาตดังกล่าวมีชื่อ Allan Hills 84001 ซึ่งการวิเคราะห์องค์ประกอบทางเคมีแล้วพบว่ามันน่าจะหลุดออกมาจากผิวดาวอังคารเมื่อ 17 ล้านปีก่อน และตกลงสู่โลกเราเมื่อ 13,000 ปีก่อน
ต่อมาในปี 1996 มีการค้นพบโครงสร้างบางอย่างที่ “อาจ” เป็นฟอสซิลของแบคทีเรียในอุกกาบาตก้อนนั้นซึ่งการค้นพบดังกล่าวเป็นจุดสำคัญหนึ่งที่ทำให้วงการชีวดาราศาสตร์เกิดความเปลี่ยนแปลง แต่สิ่งที่ค้นพบเป็นฟอสซิลแบคทีเรียจริงหรือไม่ อาทิตย์หน้าจะมาเล่าให้ฟังนะครับ
