เครื่องเคียงข้างจอ / วัชระ แวววุฒินันท์/หนุ่มเมืองกรุง ฉบับ ‘หมูป่า’
เครื่องเคียงข้างจอ / วัชระ แวววุฒินันท์
หนุ่มเมืองกรุง ฉบับ ‘หมูป่า’
ผมเป็นหนุ่มเมืองกรุง ชอบมุ่งแต่การงาน
พอถึงตอนเช้า ก็ก้าวเท้าออกจากบ้าน
สุดแสนจะดีใจ ข่าวดีของไทยถ้วนหน้า
คือช่วยทีม “หมูป่า” ออกถ้ำมากลับบ้าน
15 วันที่ติดกึก ในถ้ำลึกอย่างนั้น
กลางความมืดเงียบงัน ไม่รู้วันรู้กาล
ร้อนถึงคนนอกถ้ำ ต้องรีบจ้ำเข้าช่วย
ไม่อย่างนั้นอาจม้วย ต้องรวมหน่วยจัดการ
ภารกิจรวมใจ ทั้งคนไทย คนเทศ
ผู้ชำนาญการพิเศษ มาใช้เวทบริหาร
ทั้งหน่วยซีลเก่งเหลือ จากทัพเรือ อากาศ บก
นักปีนถ้ำรังนก อีกทีมเจาะบาดาล
ตำรวจหน่วยต่างๆ รวมทั้งจิตอาสา
ทั้งซักเสื้อซักผ้า ทั้งกองหน้าอาหาร
ระดมทั้งเจาะขุด ทีมหาจุดอุโมงค์ช่อง
ทีมเบี่ยงน้ำไปลงคลอง ทีมสำรองพยาบาล
ต้องไม่ลืมเจ้าของนา ยอมน้ำบ่าท่วมมิด
เพราะเห็นแก่ภารกิจ ช่วยชีวิตไงท่าน
นักดำน้ำอังกฤษ ผู้จุดติดความหวัง
พบ 13 คนอยู่ยัง ภาพน้องนั่งน่าสงสาร
สำเร็จผลทีละนิด ภารกิจ “ค้นหา”
ต่อไปคือตั้งหน้า “กู้ภัย” พา “ส่งกลับบ้าน”
ในที่สุดภารกิจ ก็สัมฤทธิ์ตามหวัง
เจ้าหน้าที่รวมกำลัง เป็นพลังมหาศาล
ช่วย 13 หมูป่า ให้ออกมาจนได้
เหมือนมีชีวิตใหม่ ได้สดใสชื่นบาน
ทุกคนต่างยินดี มีวันนี้จริงๆ
เป็นแฮปปี้เอ็นดิ้ง ที่สุขยิ่งยิ้มหวาน
ขอกล่าวถึงคนกล้า ที่ชื่อว่า “จ่าแซม”
เอาชีวิตมาแถม เรื่องเศร้าแกมกลางงาน
เป็นหนึ่งความสูญเสีย ที่ทุกคนเสียใจ
ขอร่วมไว้อาลัย จ่าแซมไว้อีกนาน
มีอีกคนต้องพูดถึง ซึ่งคือท่านผู้ว่าฯ
“ณรงค์ศักดิ์” นั่นหนา ท่านออกหน้าจัดการ
ท่านเบ็ดเสร็จเด็ดขาด ใช้อำนาจถูกควร
ถือธงนำขบวน เคลียร์เรื่องด่วนทุกด้าน
ขอชื่นชมทุกฝ่าย ที่ร่วมใจร่วมแรง
ร่วมมือกันสำแดง จนเห็นแจ้งผลงาน
นี่คือผลจากที่ สามัคคีเท่านั้น
เป็นบทเรียนสำคัญ ไทยต้องหมั่นสมาน
หากทุกวี่ทุกวัน เราเป็นกันอย่างนี้
คงรุ่งเรืองขจี สวัสดีตลอดกาล
ผมเป็นหนุ่มเมืองกรุง ชอบมุ่งแต่การงาน
วันนี้ขอเริงร่า เพราะหมูป่าได้กลับบ้าน
