คล้ายกับการปรากฏขึ้นของ”คณะกรรมาธิการตรวจสอบการเลือก สมาชิกวุฒิสภา”จากที่ประชุมวุฒิสภาจะก่อให้เกิดความหงุดหงิดไม่พอใจเป็นอย่างสูง
ที่เด่นชัดเป็นอย่างมาก คือ ความหงุดหงิดภายใน 200 สมาชิกวุฒิสภา”ใหม่”ที่เรียกตัวเองว่า “ส.ว.พันธุ์ใหม่”
แต่หากหยั่งไปในสภาพของ 200 สมาชิกวุฒิสภา”ใหม่”อย่างยอมรับต่อรากฐานการเข้ามาก็จะรับรู้ว่าแม้กระทั่งสมาชิกวุฒิสภาที่ถูกเรียกขานว่า”สายสีน้ำเงิน”ก็ไม่พอใจ
เนื่องจากกระบวนการของ 250 สมาชิกวุฒิสภา”เก่า”มีเป้าหมายที่จะเปิดรอยแผลอันสัมพันธ์กับการได้มาซึ่ง 200 สมาชิกวุฒิสภา”ใหม่”อย่างมิอาจหลีกเลียงได้พ้น
ยิ่งมีการตรวจสอบ รอยแผลยิ่งเผยแสดงออกมา ยิ่งมีการเผยแสดงก็ยิ่งอยู่ในสายตาและความรับรู้ของสังคม โอกาสที่จะถูกราดรดด้วย”น้ำเกลือ”มีความเป็นไปได้สูง
ขณะเดียวกัน บทบาทอันมาจากภายใน 250 สมาชิกวุฒิสภา”เก่า”ยิ่งทำให้กระบวนการในการตัดสินใจของคณะกรรมการ การเลือกตั้งทวีความซับซ้อนยุ่งยากมากยิ่งขึ้น
เมื่อสาวดู”รากฐาน”อันเป็นที่มาก็จะสัมผัสได้ใน”วิกฤต”ใหม่
ต้องยอมรับว่าการดำรงอยู่ของสมาชิกวุฒิสภา”ใหม่” ไม่ว่าจะเป็นในสาย”สีน้ำเงิน” ไม่ว่าจะเป็นในสาย”แดง”มีรากฐานแนบแน่นอยู่กับกลุ่มกุมอำนาจ
ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มกุมอำนาจ”เก่า” ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มกุมอำนาจ”ใหม่”
ในเมื่อสาย”สีน้ำเงิน”ใกล้ชิดอยู่กับพรรคภูมิใจไทย ในเมื่อพรรคภูมิใจไทยก็แยกแตกตัวมาจากพรรคพลังประชาชนและอยู่ในส่วนหนึ่งในการจัดตั้งรัฐบาลเมื่อปี 2551
และล่าสุดไม่ว่าหลังการเลือกตั้งเดือนมีนาคม 2562 ไม่ว่าหลังการเลือกตั้งเดือนพฤษภาคม 2566 พรรคภูมิใจล้วนดำรงอยู่ในสถานะแห่งรัฐบาล
ขณะเดียวกัน สมาชิกวุฒิสภาสาย”สีแดง”ก็สัมพันธ์แนบอยู่กับพรรคเพื่อไทยและพรรคเพื่อไทยก็เป็นส่วนหนึ่งอำนาจ”ใหม่”
ท่าทีต่อ 200 สมาชิกวุฒิสภา”ใหม่”จึงต่างจากท่าทีฝ่ายอื่น
พื้นที่แห่งการเลือก 200 สมาชิกวุฒิสภา”ใหม่”จึงได้กลายเป็นพื้นที่ใหม่ในการแย่งชิงในทางการเมือง
เมื่อภายใน 250 สมาชิกวุฒิสภา”เก่า”ต้องการ”ขวาง”
จึงก่อความหงุดหงิดให้กับสมาชิกวุฒิสภาสาย”สีน้ำเงิน” และสาย”สีแดง”อันถือว่าได้เข้าไปยึดครอง หากถูกล้มหรือรั้งดึงไม่ให้พัฒนาก้าวหน้าย่อมไม่พอใจ
พื้นฐานแห่งความไม่พอใจเช่นนี้ยิ่งสร้างความอึดอัดให้กับคณะกรรมการการเลือกตั้งอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน
คำถามอยู่ที่ว่า”อิทธิพล”ใดส่ง”ผลสะเทือน”มากกว่า
