กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ
โรคหมุนรอบตัวเอง
สว่างไสวไศลโศลกวิโมกข์วิมุติ
มานะมนุษย์หนาวเหน็บร้อนเจ็บป่วย
อำนวยอนรรฆอัครอุวะอำนวย
อาม่าอาหมวยฉวยโอกาสอมาตยา
อโรคยาปรมาเป็นลาภะ
ครั้นลาจากสมณะเป็นป๊ะป๋า
เป็นทุกข์เข็ญเป็นธรรมธรรมดา
ต่างเป็นบ้าหนวกใบ้ไปไม่เป็น
ปัถพินปฐพีที่ตาบอด
ลานสาวกอดหนุ่มไห้มองไม่เห็น
เมินไม่มองบ่นพร่ำเพียรบำเพ็ญ
แขกเจ้าเซ็นจีนแซะตาแป๊ะยิ้ม
ญวนแค่ยั่วยวนดอกแค่หยอกเย้า
แป้งคลุกเคล้าเมาธ์มอยหยิกหยอยกระหยิ่ม
นกกระยางยูงหยกกนกยิม
เมืองพะสิมสถานะคล้ายพะโค
พาดพะองลำไม้ไผ่พะไลแผล่ม
คืนเดือนแรมครวญครางผีสางโผล่
รอยไถแปรตาปรอยตามรอยมโน
ควรโมโหโทโสหรือโอภา
มีสาม ป. หนึ่ง ท. เจ้าล่อเอาเถิด
จะก่อเกิด ซูเปอร์ดุล สร้างคุณค่า
ดีลสำเร็จแต่ดุลยังสอดค้างคา
สายล่อฝ่าหลุนกงกรรมวงเวียน
สว่างไสวไศลโศลกโรคเก่าเก่า
ทักษิณเมาทักษาลัดฮึดฮัดเงี่ยน
ข้อที่งัดผลัดกันงดลืมบทเรียน
คือถูกเทียนลนไข่แล้วไม่จำ! •
สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj
— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022
