บุตรธิดาของการพรากจาก | ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง : ประกวดกวีนิพนธ์มติชนอวอร์ด
บุตรธิดาของการพรากจาก | ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง
ประกวดกวีนิพนธ์มติชนอวอร์ด
ห้องอวลกลิ่นสาบของเสื้อผ้าที่ไม่ได้ซัก
เรานอนเปลือยกายใต้ผ้าห่ม
เปิดเผยร่างกายทุกสัดส่วนซึ่งกันและกัน
เดือนวันอันสมบุกสมบันเพิ่งผ่านพ้น
เรากอดและมองกันด้วยดวงตาแสนสามัญ
พรุ่งนี้เราจะออกจากเมืองนี้
ย้ายไปชายฝั่งแห่งใหม่
เธอบอกฉันว่าเรา
เป็นเสมือนบุตรธิดาของการพรากจาก
เธอนึกภาพไม่ออก
ว่าเราจะออกไปจากเมืองนี้ได้อย่างไร
แม่น้ำทุกสายให้หลับตาพายเรือก็ไม่พลัดหลง
ฉันบอกเธอว่าคนที่นี่
เกิดมาเพื่อจากพราก
พวกเราบางส่วนจากบ้านไป
เว้นเก้าอี้ในสวนไว้ให้คนแก่เฒ่าเฝ้าบ้านและคอยคิดถึงกัน
ความจนมักเลือกคนหนุ่มสาวเป็นจำพวกแรกเสมอ
วันนี้เราไม่มีงาน
พรุ่งนี้อาจมีหรือไม่มี
รู้แค่ว่าต้องข้ามฝั่งและเมาเรือ
ห้องอวลกลิ่นสาบของเสื้อผ้าที่ไม่ได้ซัก
พรุ่งนี้เราอาจไม่มีงาน
แต่เราเลือกแล้วที่จะไปจากเมืองนี้
หรือบางทีเราไม่เคยมีสิทธิ์เลือก
วันยากไร้ต่างหากที่บอกเราให้ออกไป
คนอีกครึ่งที่หลงเหลืออยู่ในเมือง
จะมีใครบ้างเฝ้าคอยคิดถึงเราสองคน
เราคงเป็นบุตรธิดาของการพรากจาก
เหมือนที่เธอเคยบอกฉัน •
สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj
— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022
