
กับดักกักดับ (ประวัติศาสตร์หวาดกลัว) | อังคาร จันทาทิพย์ : ประกวดกวีนิพนธ์มติชนอวอร์ด

กับดักกักดับ (ประวัติศาสตร์หวาดกลัว) | อังคาร จันทาทิพย์
ประกวดกวีนิพนธ์มติชนอวอร์ด
เมื่อหัวใจสร้างภูตผีปีศาจแล้ว หลอมเศษแก้วเป็นรูปเคารพขึ้นนบไหว้
เกลาหินแกร่งจนกร่อน แกะท่อนไม้ ปั้นปูนปั้นดินไว้ไล่ความกลัว
เป็นโครงสร้าง แสง เงาอันเก่าคร่ำ ขาวกับดำ ดีงามกับความชั่ว
เหยียบย่ำดอกหญ้าหาดอกบัว แบ่งแยกขั้ว แยกข้างระหว่างคน
หยัดรูปทรง โครงสร้าง วางทับซ้อน หยั่งลึกราก ยากตัดตอน โค่นถอนต้น
‘กักดับแห่งกับดัก’ มิพักมิพ้น เกลื่อนทุกหนและวางไว้หัวใจเรา
‘กับดัก’ ความก้าวหน้าและล้าหลัง แต่ละฝั่งการไล่ล่าอันน่าเศร้า
‘กักดับ’ ศพทบซ้อน ซ่อนเงื่อนเงา เขียนเรื่องเล่าประวัติศาสตร์บาดแผลลึก
‘ฟาก’ กระเหี้ยนกระหือรือจะรื้อสร้าง ‘ฝั่ง’ ไม่วางพรางซ่อนความกร่อนสึก
แลกเนื้อเลือดกันและกัน สามัญสำนึก รอยจารึกและบทเรียนไม่เปลี่ยนรอย
โดยความเชื่อ ศรัทธาซึ่งกล้าแกร่ง เป็นไป เปลี่ยนแปลง ปลดปล่อย
กับดัก กักดับ นับมิน้อย โหยหวนถ้อยเจตจำนงส่งสำเนียง
รูปเคารพ ปีศาจร้าย เปลี่ยนกายร่าง สลับข้าง เปลี่ยนเส้นแบ่งตามแรงเหวี่ยง
สลับขั้วคุณค่า บ่าเคยเคียง เปลี่ยนสุ้มเสียงเล่าเรื่องราวขาวกับดำ
กลาง ‘กับดักแห่งกักดับ’ อันซับซ้อน ก้าวใหม่ย้อนรอยเก่ารอยก้าวย่ำ
ประวัติศาสตร์เขียนประวัติศาสตร์ ผิดพลาดซ้ำ เป็นไท เป็นธรรมยังคลำทาง!… •
สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj
— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022