…พรรคพวกเตือนความจำให้ว่า “หลัง คสช.ห้ามนักการเมืองทำกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับประชาชน” ในวงสนทนากับ “นักการเมืองคนหนึ่ง” ที่วางบทบาทของตัวเองไว้ที่ “ลงพื้นที่สัมผัสกับปัญหาของชาวบ้านแล้วช่วยหาทางแก้ไข” ได้ชี้ให้เห็นอันตรายที่จะเกิดขึ้นว่า “ปัญหาสาธารณะต่างๆ จะไม่มีใครเข้าไปแก้ไขจัดการ” เช่น “ล้างท่อระบายน้ำป้องกันการอุดตัน” ซึ่งเป็นสาเหตุใหญ่ของน้ำท่วมขัง “ฉีดสารเคมีกำจัดยุง” ป้องกันการระบาดของโรคไข้เลือดออก “ฉีดวัคซีน” ต่างๆ รวมทั้ง “พิษสุนัขบ้า” การห้าม “นักการเมืองทำกิจกรรมร่วมมือกับชาวบ้านแก้ปัญหาชุมชน” จะทำให้เรื่องเหล่านี้เป็นปัญหาขึ้นมา
…ในการคุยกันครั้งนั้น มีบางคนแย้งว่า “ข้าราชการ” น่าจะทำเรื่องนี้อยู่แล้ว นักการเมืองหนุ่มชี้ให้เห็นว่า การลงพื้นที่ของ “นักการเมือง” กับ “ข้าราชการ” นั้นต่างกัน “ข้าราชการ” ไปพบประชาชนในฐานะ “ผู้ปกครอง” หรือ “เจ้านาย” คิดเองว่าอะไรบ้างที่ชาวบ้านน่าจะต้องการ แล้วจัดหาไปแจกให้ คนที่กำหนดว่าชาวบ้านต้องการอะไร เป็น “ผู้บังคับบัญชาระดับสูงที่ชีวิตอยู่คนละโลกกับชาวบ้าน” คิดโครงการขึ้นมาส่วนใหญ่เป็นโปรเจ็กต์ใหญ่ เพื่อโชว์และอวดผลงาน พร้อมกับการใช้งบประมาณอย่างเป็นกอบเป็นกำ ซึ่งแม้จะเป็นประโยชน์ แต่ไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ทำให้ชาวบ้านเดือดร้อน
…แต่ “นักการเมือง” มีชีวิตที่คลุกคลีอยู่กับประชาชน เห็นปัญหาที่เป็นจริง อาจจะดูเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่นั่นเป็น “ความเดือดร้อนจริง” ไม่ว่าจะเป็น “โรคระบาด น้ำท่วมขัง หรืออะไรก็ตามที่เกิดขึ้นจริงกับชาวบ้าน แต่ไม่เกิดกับชีวิตของเจ้าขุนมูลนาย” ชาวบ้านไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไร หาก “นักการเมือง” ที่ถนัดในเชิงประสานกับหน่วยงานราชการไม่ลงมารับรู้และเป็นตัวกลางจัดการให้ เป็นการแก้ “ปัญหาที่เกิดขึ้นจริง”
…ครั้งนั้น “นักการเมืองหนุ่มผู้นั้น” บอกว่า คอยติดตามดูก็แล้วกันว่า “ไม่นานปัญหาที่เป็นความทุกข์ประจำวันของชาวบ้านแบบนี้จะเกิดขึ้นทั่วไปหมด” ด้วยเหตุผลที่ว่ามา คราวนั้นก็แค่ฟังๆ กันไป ด้วยความคิดที่ว่า “เป็นธรรมดาที่ไม่ว่าใครก็ต้องคิดในทางที่ตัวเองมีความสำคัญ” แต่ที่สุดแล้ววันนี้ “เกือบทุกเรื่องเป็นไปตามนั้น” ฝนแช่ที่ไหน น้ำท่วมขังที่นั่น เพราะ “ท่อตัน” ปัญหาโรคระบาดเกิดขึ้นทั่ว ไม่ว่าจะ “ไข้เลือดออก” หรือล่าสุด “โรคพิษสุนัขบ้าอันชวนสยดสยองระบาดในหลายพื้นที่” จึงเป็นเรื่องน่าคิดว่า “ความตระหนักถึงปัญหาของประชาชนที่มีในนักการเมืองที่คลุกคลีกับชาวบ้านแบบนั้น” จะเกิดขึ้นกับ “ข้าราชการ” ที่ปลูกฝังมาด้วยค่านิยม “เจ้านายชาวบ้าน” ได้อย่างไร
…เรื่องเช่นนี้เหมือนไม่มีอะไร หากเป็นยุคที่ “อีกไม่นานอำนาจจะคืนเป็นของประชาชน” แต่ในประเทศที่ “โครงสร้างอำนาจ” ถูกกำหนดไว้ด้วย “กฎหมายชุดใหม่ทั้งระบบ” ตั้งแต่ “กฎหมายสูงสุด” จนถึง “กฎหมายประกอบ” ไปในทาง “ลดอำนาจประชาชน” และ “จำกัดบทบาทนักการเมือง” เพิ่มอำนาจและบทบาทให้ “คนของข้าราชการ” เข้ามาทำหน้าที่แทน “นักการเมืองที่มาจากประชาชน” แนวโน้มการบริหารจัดการปัญหาในชุมชน ซึ่งต้องอาศัยอำนาจรัฐ และงบประมาณของหน่วยราชการ จึงน่าคิดว่า จะเป็น “โปรเจ็กต์อวดผลงาน และการใช้งบประมาณที่เป็นกอบเป็นกำ” ทำในเรื่องที่ “ไม่เกี่ยวกับทุกข์ของชาวบ้านเป็นหลัก” แล้ว “ชีวิตของประชาชน” จะเป็นอย่างไร
…อีกเรื่องที่วงสนทนากับผู้ที่เกี่ยวข้องในฐานะ “ฝ่ายที่ต้องนำกฎหมายไปปฏิบัติ” พรรคพวกชี้ให้เห็นว่า “กฎหมาย” ที่ “สนช.” ผลิตออกมาเป็นจำนวนมาก และดีอกดีใจว่า “สร้างผลงานได้มาก” จะกลายเป็นปัญหาให้การทำงาน “เพราะจำนวนมากเป็นกฎหมายที่ปฏิบัติแล้วเกิดปัญหาจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของผู้ออกกฎหมาย” เหมือนกับ “เขียนกฎหมายฟังความไม่ครบถ้วนจินตนาการเอาเอง” โดย “สภานิติบัญญัติแห่งชาติ” หรือ “สนช.” ไม่เป็นที่พึ่งในอันจะรู้ตรวจสอบให้ “เหมาะสม รอบด้าน” เป็นประโยชน์กับทุกฝ่าย หลายเรื่องไม่มีใครใส่ใจที่จะศึกษาให้รู้จริง ก่อนโหวตให้ผ่าน เป็นการ “ยกมือตามสั่ง” แบบ “มติเอกฉันท์” เสียเป็นส่วนใหญ่
…เมื่อสำนึกของ “สนช.” ในเรื่อง “ความขยันในการทำหน้าที่” วัดกันด้วย “มาร่วมโหวตกฎหมายกี่ฉบับ” ไม่ใช่ “การศึกษากฎหมายแต่ละฉบับให้รู้จริง” ก่อนที่จะโหวต เพื่อช่วยให้เกิดความรอบคอบ “ความวุ่นวายในการอยู่ร่วมกันในประเทศ” อันเกิดจาก “กฎหมายที่สร้างความขัดข้องในการทำมาหากิน เนื่องจาก
เขียนขึ้นมาจากไม่ใส่ใจฟังความรอบด้านเหล่านี้” จะเป็น “ความโกลาหล” ของการอยู่ร่วมกัน และอาจจะเป็นเหตุผลที่ “ผู้มีอำนาจ” ใช้มายืนยันว่า “บ้านเมืองไม่สงบ ประชาชนวุ่นวายฝ่าฝืน ไม่เคารพกฎหมาย”
…21 เม.ย.นี้ มิตรสหายจัดงานมุทิตาจิต 60 ปี ลาว คำหอม 88 ปี คำสิงห์ ศรีนอก ที่ไร่ธารเกษม ปากช่อง นครราชสีมา
ชโลทร
รมว.กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ร่วมเป็นประธานพิธีลงนาม MOU และเปิดตัวโครงการ “หมู่บ้านวิทย์…แนวคิดศาสตร์พระราชา” ในงานประชุมเชิงปฏิบัติการ เรื่อง การพัฒนากองทุนหมู่บ้านตามแนวทางประชารัฐ สู่การสร้างศักยภาพหมู่บ้านอย่างยั่งยืน ณ ศูนย์แสดงสินค้าและการประชุมอิมแพค เมืองทองธานี
โดยมีหทัย ศิริวิริยะกุล ผู้ก่อตั้งมหาวิทยาลัยเจ้าพระยา ดารัตน์ ศิริวิริยะกุล วิภาตะกลัศ อธิการบดี และผู้บริหารมหาวิทยาลัยเจ้าพระยาร่วมแสดงความยินดี
ผู้บริหาร ร่วมอวยพรวันคล้ายวันเกิดแก่มาลี ตั้งสิน ประธานกรรมการบริหารของโรงแรม ในงานฉลองวันคล้ายวันเกิด 91 ปี อย่างอบอุ่น
