| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
คอลัมน์หน้า 3 : บาทก้าว สำคัญ บาทก้าว ถวิล ไพรสณฑ์ จังหวะ ก้าวไกล
เหตุปัจจัยอะไรทำให้นักการเมืองอาวุโสระดับ นายถวิล ไพรสณฑ์ จึงออกจากพรรคประชาธิปัตย์เข้ามาอยู่กับพรรคก้าวไกล
คำตอบ คือ “นโยบาย”
คำตอบที่ลึกซึ้งยิ่งกว่านั้นก็คือ นโยบาย “กระจายอำนาจ” ที่พรรคก้าวไกลสืบทอดและพัฒนามาจากพรรคอนาคตใหม่
สำหรับคนที่รู้จัก นายถวิล ไพรสณฑ์ คำตอบนี้ตรงเป้า
เพราะเส้นทางในชีวิตของ นายถวิล ไพรสณฑ์ นับแต่จบรัฐศาสตร์เป็นต้นมา ไม่ว่าจะรับราชการที่สุไหงโก-ลก ไม่ว่ามาอยู่กรุงเทพมหานคร
คือ เส้นทางแห่งแนวคิด “กระจายอำนาจ”
นายถวิล ไพรสณฑ์ คือผู้ร่วมในการยกร่าง พ.ร.บ.กรุงเทพมหานคร อันนำไปสู่การเลือกตั้ง “ผู้ว่าฯกทม.”
นี่คือตัวตน นี่คือจิตวิญญาณความเป็น นายถวิล ไพรสณฑ์
ถามว่านอกเหนือไปจากนโยบาย “กระจายอำนาจ” แล้ว อะไรและใครมีบทบาทในฐานะเป็น “สะพานเชื่อม” อย่างสำคัญ
1 นายปิยบุตร แสงกนกกุล
ขณะเดียวกัน 1 ข้อตกลงร่วมมือในทางการเมืองระหว่างคณะก้าวหน้ากับพรรคก้าวไกลที่จะขับเคลื่อนในเรื่องการแก้ไขรัฐธรรมนูญเรื่องการเลือกตั้ง “ท้องถิ่น”
จำเป็นต้องมีการ “ยกร่าง” เพื่อเสนอแก้ไข “รัฐธรรมนูญ”
ภาระนี้ นายปิยบุตร แสงกนกกุล ได้รับมอบหมาย จึงจำเป็นต้องตระเวนเข้าพบปะ และหารือกับบรรดา “เกจิ” ในเรื่องกระจายอำนาจ
ในที่สุด ก็ได้พบ นายถวิล ไพรสณฑ์
ด่านแรกก็คือ ขอคำปรึกษา ด่านต่อมา คือ ขอให้ช่วยมีส่วนร่วมในการเคลื่อนไหวในฐานะเป็นวิทยากร เป็นผู้เชี่ยวชาญ
ตรงนี้แหละเป็นเชื้อมูลให้เกิดสันถวมิตรอันสนิทสนม
แรงจูงใจที่ทำให้ นายถวิล ไพรสณฑ์ ตัดสินใจออกจากพรรคประชาธิปัตย์เข้ามาเป็นสมาชิก “ตลอดชีพ” ของพรรคก้าวไกลอาจเกิดปัญหา
เป็นปัญหาจากการเข้าร่วมเป่า “นกหวีด”
กระนั้น การเข้าร่วมเป่านกหวีดของ นายถวิล ไพรสณฑ์ ก็อยู่บนพื้นฐานแห่งแนวคิดกระจายอำนาจอยู่นั่นเอง
เพราะ กปปส.ต้องการเลือกตั้ง “ผู้ว่าราชการจังหวัด”
เพียงแต่ความต่างอยู่ที่ “กปปส.” ได้แต่ประกาศเป็นวาทกรรมหรูๆ โดยไม่คิดจะลงมือปฏิบัติจริง แม้ว่าจะไปตั้งพรรครวมพลังประชาชาติไทย
นี่ย่อมตรงกันข้ามกับ อนาคตใหม่ ก้าวไกล
เรื่องนี้ไม่เพียงแต่คณะก้าวหน้า และพรรคก้าวไกล จะยืนหยัดในแนวทาง หากแต่คำยืนยันในฐานะ “มิสเตอร์กระจาย” อำนาจของ นายถวิล ไพรสณฑ์ นั่นแหละคือคำตอบ
เมื่อท่านพูด คนจะฟัง เมื่อท่านลงมือทำ คนจะเชื่อ
การได้ นายถวิล ไพรสณฑ์ เข้ามาเป็นพวกของพรรคก้าวไกล อาจถือเป็นกำไร แต่กำไรนี้ก็ดำเนินไปในท่ามกลางรายจ่าย
ดำรงอยู่เหมือนกับ “หินลองทอง”
ด้านหนึ่ง อาจพิสูจน์ถึงการสร้างแนวแห่งประชาชนใหม่ ดึงคนเข้ามาเป็นพันธมิตรเพื่อต่อสู้กับกลุ่มอำนาจนำที่มีอยู่ร้อยละ 1 แต่อีกด้านก็ต้องการการพิสูจน์
เมื่อท่านพูด คนจะฟัง เมื่อท่านลงมือทำ คนจะเชื่อ
