| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
คะแนนไว้วางใจ 268 ของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ กับคะแนนไว้วางใจ 256 ของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
มี “ความต่าง” อย่างแหลมคมอยู่แล้ว
คะแนนไว้วางใจ 248 ของ พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา และคะแนนไว้วางใจ 243 ของ นายสุชาติ ชมกลิ่น
ยิ่ง “แหลมคม” และทรงความหมาย
การปรากฏขึ้นของจำนวนคะแนน “งดออกเสียง” ไม่ว่าจะต่อ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ต่อ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ต่อ พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา
ยิ่งมากด้วยความ “คมแหลม” อย่างเป็นพิเศษ
ทั้งหมดนี้มิได้เป็นปัญหาจากปัจจัย “ภายนอก” เท่านั้น หากที่สำคัญอย่างที่สุดคือแรงสะท้อนจากปัจจัย “ภายใน”
ภายใน “รัฐบาล” ภายใน “พรรคร่วมรัฐบาล”
ตลอด 4 วันแห่งการดำเนินญัตติขอเปิดอภิปรายทั่วไปเพื่อลงมติไม่ไว้วางใจจากวันที่ 19-22 กรกฎาคม มีความแจ่มชัด
ทั้งด้าน “รัฐบาล” และด้าน “ฝ่ายค้าน”
สัมผัสได้ใน “กลยุทธ์” อันแหลมคมที่แสดงถึง “พัฒนาการ” ของพรรคร่วมฝ่ายค้านในการจัดกระบวนทัพ
เริ่มจาก “นั่งร้าน” และรวมศูนย์ไปยัง “หัว”
“วิธีวิทยา” ในการจัดระบบข้อมูลและนำเสนอสะท้อนถึงพัฒนาการและการปรับตัวของฝ่ายค้านอย่างเป็นองค์รวม
เด่นชัดยิ่งว่าเข้าสู่ยุคแห่ง “ดิจิทัล” อย่างเป็น “รูปธรรม”
เห็นความคล่องตัวปราดเปรียวของ น.ส.จิราพร สินธุไพร เห็นความแม่นยำในข้อมูลและการสังเคราะห์ของ นายปกรณ์วุฒิ อุดมพิพัฒน์สกุล
และเห็น “ความมั่นใจ” สูงยิ่งจาก “รัฐบาล”
หากไม่มีความมั่นใจ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ คงไม่ออกมาปล่อยมุขว่าไม่ได้มีส่วนอะไรกับรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557
และชี้มือว่าเป็น พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ต่างหาก
ขณะเดียวกัน พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ก็มากด้วยความมั่นใจถึงกับชูมือขึ้นอันเท่ากับเป็นการยอมรับด้วยความภาคภูมิ
หากไม่มีความมั่นใจคงไม่ได้ยิน “คำพูด” ที่แทบมิได้เป็น “คำตอบ”
ไม่ว่าด้วยเรื่องอันเกี่ยวกับการนำสปายแวร์ “เพกาซัส” มาใช้ ไม่ว่าด้วยเรื่องการเปลี่ยนชื่อ “ค่ายทหาร” อย่างมากด้วยคำถาม
แม้กระทั่งการอุปมา “ตู่” เข้ากับอุปไมย “เตี้ย”
สะท้อนให้เห็นความมั่นใจใน “อำนาจ” แสดงให้เห็นถึงการไม่ให้ความสนใจต่อ “คำถาม” อันกลายเป็น “ประเด็น” จากอีกฝ่าย
ทั้งๆ ที่คำถามคือ เป็น “อำนาจ” อันแข็งแกร่ง มั่นคงจริงหรือ
ความมั่นคงแห่งอำนาจในมือของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา และ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ตลอดจน พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา อ่านจากอะไร
อ่านจากคะแนน “งดออกเสียง” อ่านได้จากลักษณะไม่เป็น “เอกภาพ” จากคะแนนไว้วางใจที่แตกต่างกันแม้กระทั่งภายใน “กลุ่ม 3 ป.” ด้วยกัน
นี่คือดัชนีแห่งความเสื่อม ยืนยันลักษณะ “ขาลง” ทางการเมือง
