| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
คําปราศรัยของ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ณ เบื้องหน้า แกนนำและสมาชิกพรรคสร้างอนาคตไทย สร้างความแตกต่าง
ไม่เพียงแต่ “ต่าง” ไปจาก “พลังประชารัฐ”
หากที่สำคัญเป็นอย่างมากยังต่างไปจากพรรคภูมิใจไทย ไปจากพรรคประชาธิปัตย์ ไปจากพรรคชาติไทยพัฒนา
หรือแม้กระทั่งพรรค “ใหม่” หลายพรรค
ไม่ว่าจะมองอย่างเปรียบเทียบกับพรรครวมไทยสร้างชาติ ไม่ว่าจะมองอย่างเปรียบเทียบกันกับที่เห็นผ่าน
พรรคชาติพัฒนา
เมื่อนำเอา นายกรณ์ จาติกวณิช ชูขึ้นสูงเด่น
ความแตกต่างนี้สัมผัสได้จากทั้งแต่ละ “คำพูด” และแต่ละ “ภาษากาย” อันสะท้อนผ่าน นายสมคิด
จาตุศรีพิทักษ์
นี่คืออีก “ตัวเลือก” หนึ่งในทาง “การเมือง”
ความหมายอย่างสำคัญในการก่อรูปขึ้นเป็น “พรรคสร้างอนาคตไทย” ของ นายอุตตม สาวนายน และคณะ คืออะไร
คือ ความพยายามสร้าง “จุดต่าง”
ไม่เพียงแต่เป็นจุดต่างจากพรรค การเมืองอย่างพรรคภูมิใจไทย พรรคประชาธิปัตย์ พรรคชาติไทยพัฒนา
หากแต่เป็นความต่างแม้กระทั่ง “ตัวเอง”
นั่นก็คือ ต้องต่างจาก นายอุตตม สาวนายน และคณะ ที่เคยมีส่วนอย่างสำคัญในการสร้างพรรคพลังประชารัฐ
เพราะหากไม่ต่างก็เท่ากับ “เจ็บ” แล้วไม่ยอม “จำ”
รูปธรรมแห่งความต่างอย่างมีนัยสำคัญจึงสัมผัสได้กับการเผยแสดงอย่างเป็นระบบผ่านปาก นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์
เป้าหมายเพื่อ “จุดประกาย” แห่ง “ความหวัง”
ต้องยอมรับว่าทั้งหมดอัน นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ สรุปรวมออกมาในการตัดสินรับเทียบเชิญจากพรรคสร้างอนาคตไทย
สะท้อน “ผลึก” แห่งความ “จัดเจน”
ทั้งเป็นความจัดเจนจากที่เคยร่วมกับ นายทักษิณ ชินวัตร ทั้งเป็นความจัดเจนจากที่เคยร่วมกับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
ฝ่ายแรกเป็น “ความสำเร็จ” ฝ่ายหลังเป็น “ความล้มเหลว”
เมื่อประมวลและจัดทำขึ้นอย่างเป็นระบบ วิญญาณแห่ง “คิดใหม่ ทำใหม่” และการ “คิดนอกกรอบ” อันเคยมีอยู่จึงหวนคืนมา
ก่อให้เกิด “ความเสียดาย” ต่อ “เวลา” ที่เสียไป
เสียไปเพราะหวังว่าจะโน้มน้าวคนอย่าง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา และคนอย่าง พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ได้
แต่ความหวังนั้นก็แปรมาเป็น “บทเรียน”
การเกิดขึ้นของพรรคสร้างอนาคตไทย เมื่อผนวกกับการตอบรับคำเชิญอย่างเต็มเปี่ยมจาก นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ จึงเป็นคุณเป็นคุณต่อการตัดสินใจ “เลือก”
ในเมื่อกระทั่ง นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ยังปฏิเสธ แล้วการดำรงอยู่ของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จะมีความหมายอีกละหรือ
นี่คือ คำถามอันแหลมคมยิ่งต่อสังคมไทย
