| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
ไม่ว่าการเคลื่อนไหวจาก “นครสวรรค์” ไม่ว่าการเคลื่อนไหวจาก “นครศรีธรรมราช” ภายในพรรคพลังประชารัฐ
มี “ผล” มี “คุณ”
เป็นผลทำให้ทุกสายตาทอดมองไปยังท่าทีและความรู้สึกของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา และ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
อยากรู้ว่าคิดและเห็นอย่างไร
แม้จะยังมีความเงียบจาก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา แม้จะยังมีความเงียบจาก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
แต่หลาย “แกนนำ” ก็เริ่ม “ขยับ”
จำเป็นที่ นายสันติ พร้อมพัฒน์ ต้องออกมาอธิบาย จำเป็นที่ นายสุชาติ ชมกลิ่น ต้องออกมาอธิบาย
ภายใต้ กลยุทธ์ ลับ ลวง พราง
หากมองจากรากฐานในทางความคิดในแบบของนักการทหารเยี่ยง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
เหมือนกับจะเป็น ลับ ลวง พราง
เชื่อว่าในเบื้องต้น นักการเมืองอย่าง นายวีระกร คำประกอบ ก็คิดอย่างนั้น อดีตอาจารย์อย่าง นายรงค์ บุญสวยขวัญ ก็คิดอย่างนั้น
“ข้อเสนอ” จึงเท่ากับ “โยนหินถามทาง”
ถามทางถึงขนาดเรียกร้องให้ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ต้องสมัครเข้ามาเป็นสมาชิกพรรคพลังประชารัฐ
ถามทางถึงขนาดนำนาม “ประวิตร” วางต่อ “ประยุทธ์”
และความร้อนแรงยิ่งทวีคูณพลันที่ นายนิโรธ สุนทรเลขา ยกนาม ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล ขึ้นมาเป็น “ตัวเลือก
กระหน่ำเข้าใส่ “แบ่งแยก แล้วปกครอง”
เพียงข้อเสนอคล้อยผ่านไม่นานก็ปรากฏปฏิกิริยาเหมือนกับจะเป็นคำตอบต่อแต่ละคำถามในทางการเมือง
อาจมิใช่ “ลุงตู่” อาจมิใช่ “ลุงป้อม”
แต่เมื่อ นายสันติ พร้อมพัฒน์ คือเลขาธิการพรรค นายสุชาติ ชมกลิ่น คือผู้อำนวยการพรรค นายชัยวุฒิ ธนาคมานุสรณ์ คือรองหัวหน้าพรรค
เท่ากับ “ฝัน” ใกล้จะเป็น “จริง”
ไม่ว่าการโยนหินถามทางจะมาจากนครสวรรค์ ไม่ว่าการโยนหินถามทางจะมาจากนครศรีธรรมราช ล้วนมีผลสะเทือน
สะเทือน สะท้อน สภาพความเป็นจริง
ความเป็นจริงหนึ่งซึ่งยากเป็นอย่างยิ่งที่จะปฏิเสธได้ คือ ความเป็นจริงที่มิได้มีการหารือกันถึงความสัมพันธ์ภายใน “กลุ่ม 3 ป.
เท่ากับยืนยัน ความไม่เป็น “เอกภาพ”
เอกภาพ “ภายใน” พรรคพลังประชารัฐจึงเป็นปัญหา เอกภาพ “ระหว่าง” พรรคพลังประชารัฐกับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จึงเป็นปัญหา
นี่คือสภาวะที่ “ปั่นป่วน” อย่างเด่นชัด
ในอดีต ความปั่นป่วนเหล่านี้ถูกห่มคลุมด้วยใบบัวประเภท ลับ ลวง พราง แต่ในปัจจุบัน ยุทธวิธีเช่นนี้ไม่เกิดผล
ทั้งหมดปะทุขึ้น 6 เดือนก่อนเข้าสู่ “โหมด” เลือกตั้ง
