| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
สถานการณ์ของ นายมิ่งขวัญ แสงสุวรรณ์ กำลังจะกลายเป็น “ฝันร้าย” ในทางการเมืองอันมากด้วยความเปราะบาง
ในการจับมือ “เพื่อไทย” และ “พลังประชารัฐ”
เนื่องจากเหตุผลในการเข้าสังกัดพรรคพลังประชารัฐของ นายมิ่งขวัญ แสงสุวรรณ์ ก็เป็นเหตุผลอย่างที่มีการถกแถลงกันอย่างเข้มข้น
มองจังหวะก้าว “ประวิตร” อยากฝาก “ความหวัง”
เป็นการฝาก “ความหวัง” บนสมมุติฐานที่ว่าหากสามารถตัดปัจจัย พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ออกไป
ทุกอย่างก็ “ราบรื่น”
ปมเงื่อนอยู่ตรงที่เป็นการแยก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ออกจาก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา กระทั่งกลายเป็นปัจจัยที่เป็น “คุณ” ทางการเมือง
ก่อให้เกิด “ปรองดอง” และ “สมานฉันท์”
หากประเมินจากบทบาทและผลสะเทือนอันเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องในกรณีของ นายมิ่งขวัญ แสงสุวรรณ์ ก็จะประจักษ์
ประจักษ์ใน “องค์ประกอบ” และ “ความสัมพันธ์”
อย่างน้อยพลันที่ นายมิ่งขวัญ แสงสุวรรณ์ เปิดไมค์วิพากษ์ความล้มเหลวของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ก็ปรากฏ “ปฏิกิริยา”
เป็น “ปฏิกิริยา” จาก “แกนนำ” ของพรรคพลังประชารัฐ
อย่าได้แปลกใจหากจะมีความพยายามยึด “ไมโครโฟน” มาจาก นายมิ่งขวัญ แสงสุวรรณ์ อย่าได้แปลกใจหากจะมีการตีกรอบ กำหนดกติกา
นี่คือ “รูปธรรม” และ “ความสัมพันธ์”
เป็นไปได้อย่างไรที่จะตัดตอนความสัมพันธ์ระหว่าง พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ กับ พล.อ.ประยุทธ์
จันทร์โอชา
นั่นเท่ากับ “ตัดตอน” ประวัติศาสตร์
กรณีของ นายมิ่งขวัญ แสงสุวรรณ์ เท่ากับเป็น “บทเรียน” ให้กับพรรคเพื่อไทยอย่างเข้มงวด
และจริงจัง
จริงหรือที่จะตัด พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ออกไป
จริงหรือที่จะมีการจับมือระหว่างพรรคเพื่อไทยกับพรรคพลังประชารัฐผ่าน พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
อย่างเอกเทศ
ไม่จำเป็นต้องคำนึงถึง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
หากมองกระบวนการรัฐประหารอย่างทะลุไปถึง “โครงสร้าง” อันก่อรูปตั้งแต่ก่อนเดือนกันยายน 2549 ก่อนเดือนพฤษภาคม 2557
ก็จะต้องร้อง “อ๋อ” อย่างพร้อมเพรียงกัน
แท้จริงแล้ว ความสำเร็จของรัฐประหาร ไม่ว่ายุค พล.อ.สนธิ บุญยรัตกลิน ไม่ว่ายุค พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ดำเนินไปในลักษณะ “ตัวแทน”
ตัวแทนแห่ง “ระบบ” ตัวแทนแห่ง “ระบอบ”
ต้องขอบคุณการตัดสินใจอย่างเฉียบขาดของ นายมิ่งขวัญ แสงสุวรรณ์ เพราะนี่คือ “บทเรียน” อันทรงความหมาย
เป็นบทเรียนของ “ผู้เจนจัด” ในทาง “การเมือง”
เจนจัดในระนาบที่พร้อมจะ “ดีล” พร้อมจะเล่นแร่แปรธาตุเพื่อสร้างขุมกำลังขยายรากฐานให้กว้างขวางใหญ่โต
เล่นการเมืองโดยไม่แตะ “ระบบ”ไม่คำนึงถึง “ระบอบ”
