| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
คอลัมน์หน้า 3 – สัญญาณ การเมือง เลือกตั้ง ‘ซ่อม’ ณ ระยอง ก่อเกิด ‘ความกลัว’
แม้ชัยชนะของพรรคก้าวไกลจากการเลือกตั้ง “ซ่อม” ระยอง เขต 3 จะเป็นชัยชนะในพื้นที่ซึ่งมีลักษณะ “เฉพาะ”
แต่ก็ส่ง “ผลสะเทือน” อย่าง “กว้างไกล”
ไม่เพียงแต่ต่อพรรคเก่าแก่อันเคยอยู่ในสถานะแห่ง “สถาบัน” เช่นพรรคประชาธิปัตย์ หากแต่ยังมีต่อ “พรรคอื่น” อย่างฉับพลัน
พรรค “อื่น” ในที่นี้มิใช่ พรรคพลังประชารัฐ พรรครวมไทยสร้างชาติ
เนื่องจากแนวโน้มที่ค่อนข้างเด่นชัดมากขึ้นเป็นลำดับ ไม่ว่าพรรคพลังประชารัฐ ไม่ว่าพรรครวมไทยสร้างชาติล้วนอยู่ในลักษณะ “ขาลง”
หากไม่ยุติ “บทบาท” ก็น่าจะสลายรวมกับ “พรรคอื่น”
ตรงกันข้าม พรรคอย่างเช่นพรรคเพื่อไทย พรรคภูมิใจไทย พรรคชาติไทยพัฒนา ต่างหากที่จำเป็นต้องคิดหนัก
เพราะ “ความพ่ายแพ้” ของพรรคประชาธิปัตย์คือ “บทเรียน”
ถามว่าพรรคประชาธิปัตย์กำหนด “ยุทธศาสตร์” และ “ยุทธวิธี” ทางการเมืองของตนอย่างไร
ยืนยันในสถานะอันเป็น “สถาบัน” ของพรรค
เป็นสถาบันที่สะสมมาตั้งแต่ยุค นายควง อภัยวงศ์ ม.ร.ว.เสนีย์ ปราโมช กระทั่งยุค นายชวน หลีกภัย นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ
เป็นความรุ่งโรจน์ อย่างเรืองรองเป็นอย่างสูง
หวังเป็นอย่างยิ่งว่า อาศัยเกียรติภูมิในแบบของ นายชวน หลีกภัย นายบัญญัติ บรรทัดฐาน นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ เข้ามา
ประสานระหว่างปัจจัย “เก่า” กับปัจจัย “ใหม่” จะได้ “ชัยชนะ
คำถามอยู่ที่ว่าปัจจัย “ใหม่” ของพรรคประชาธิปัตย์คืออะไร คือปัจจัยจากพื้นฐานแห่งตระกูล “ปิตุเตชะ” ที่เคยเป็นพลังบวก
ถามว่าปัจจัยนี้ WORK หรือไม่
หากมองผลการเลือกตั้งระดับ ส.ส.ในพื้นที่ “ระยอง” อย่างเปรียบเทียบกับผลการเลือกตั้งระดับเทศบาลในพื้นที่ “นนทบุรี”
อาจมี “ความหวัง” ในท่ามกลางชัยชนะและพ่ายแพ้
เนื่องจากชัยชนะในพื้นที่ “นนทบุรี” แอบอิงอยู่กับอิทธิพลในทางการเมืองที่ยังแผ่ปีกสยายพลังได้อยู่
นั่นก็คือ อิทธิพลจาก “บ้านใหญ่”
กระนั้น ความพ่ายแพ้ของพรรคประชาธิปัตย์ในพื้นที่ “ระยอง” ก็กลายเป็นคำถามอันต้องการคำตอบอย่างรีบด่วน
ขณะที่มี “กรณีกำนันนก” เกิดขึ้นและดำรงอยู่ที่ “นครปฐม”
ไม่ว่าความพยายามของกระทรวงมหาดไทย ไม่ว่าความมุ่งมั่นของรัฐบาลที่จะเข้าไปสะสางและจัดระเบียบล้วนมากด้วยกัมมันตะ
จากพรรคภูมิใจไทย จากพรรคเพื่อไทย
บทเรียนจากการเลือกตั้งซ่อม ส.ส.ในพื้นที่ “ระยอง” จึงมีบทเรียนจากการเลือกตั้งซ่อม ส.ท.ในพื้นที่ “นนทบุรี” เป็นคู่เปรียบเทียบ
แต่ก็มิอาจมองข้าม “กรณีกำนันนก” ไปได้
เด่นชัดว่าแนวโน้มการเลือกตั้งระดับ “ท้องถิ่น” จะต้องร้อนแรงและแหลมคมอย่างไม่ต้องสงสัย
“ก้าวไกล” กำลังสร้างความหวาดกลัวขึ้นในระดับสยองขวัญ
