| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
คอลัมน์หน้า 3 – ผลึก ‘ความคิด’ พัฒนา ‘ประชาธิปไตย’ ไทย กับ อังกฤษ
ความขัดแย้งต่อกรณี “พัฒนาการ” แห่งระบอบ “ประชาธิปไตย” ระหว่าง นายพันศักดิ์ วิญญรัตน์ กับ นพ.เหวง โตจิราการ
น่า “ศึกษา” น่าทำ “ความเข้าใจ”
ไม่เพียงแต่ศึกษาถึงพัฒนาการแห่งประชาธิปไตย “อังกฤษ” หากแต่ศึกษาถึงพัฒนาการแห่งประชาธิปไตย “สยาม”
ต้องใช้เวลาเป็น “ร้อยปี” จริงละหรือ
การทำความเข้าใจในประเด็น “ประชาธิปไตย” อันเสนอโดย นายพันศักดิ์ วิญญรัตน์ มิได้เป็นเรื่องของ “พัฒนาการ” อย่างโดดๆ
หากแต่สัมพันธ์กับ “จังหวะก้าว” ของ “เพื่อไทย”
สัมพันธ์กับอาการย่างเยื้องในเรื่อง “รัฐธรรมนูญ” อัน นายภูมิธรรม เวชยชัย ได้รับมอบหมายมาจาก “รัฐบาล” มาจาก “นายกรัฐมนตรี”
เป็นเรื่องของ “ยุทธวิธี” ที่แยกไม่ออกจาก “ยุทธศาสตร์”
ถามว่าเหตุใดท่าทีของพรรคเพื่อไทยก่อนการเลือกตั้งเมื่อเดือนพฤษภาคม กับภายหลังการได้เป็นรัฐบาลนับแต่เดือนสิงหาคม
จึง “เปลี่ยนไป” ดำรงอยู่อย่าง “ไม่เหมียนเดิม”
โดยเฉพาะท่าทีต่อ “รัฐธรรมนูญ” ต่อกระบวนการในการแก้ไข “รัฐธรรมนูญ” ที่ต่างกันราวหน้ามือกับหลังมือ
เหตุผลในการเริ่มต้นที่ “คณะกรรมการ” ก็จาก “ความจริง” นี้
เหตุผลในการโพสต์ข้อความของ นายพันศักดิ์ วิญญรัตน์ ที่อ้างถึง “พัฒนาการ” ที่ใช้เวลาเป็นร้อยปีก็จาก “ความจริง” นี้
“คนสยามจะเอานักเรียนกฎหมายเขียนรัฐธรรมนูญประชาธิปไตยภายใน 4 ปี”
จึงเป็นเรื่องที่ Fantastic ในความรู้สึกของนักเรียนอังกฤษอย่าง นายพันศักดิ์ วิญญรัตน์
ยิ่งโพสต์จาก นพ.เหวง โตจิราการ ยิ่งน่าสนใจ
ไม่ว่าจะมองผ่าน นายพันศักดิ์ วิญญรัตน์ ไม่ว่าจะมองผ่าน นพ.เหวง โตจิราการ ไม่ว่าจะมองผ่าน
นายภูมิธรรม เวชยชัย
คนเหล่านี้มากด้วย “อาวุโส” มากด้วย “ประสบการณ์”
กล่าวสำหรับในสังคมประเทศไทย พวกเขาทั้งสามล้วนเคยผ่านสถานการณ์ ไม่ว่าเมื่อเดือนตุลาคม 2516 ไม่ว่าเมื่อเดือนตุลาคม 2519
มองเห็นลักษณะ “คดเคี้ยว” และ “วกวน”
นายพันศักดิ์ วิญญรัตน์ อาจยืนอยู่บนสะพานพระราม 8 ตอนต้น นพ.เหวง โตจิราการ นายภูมิธรรม เวชยชัย อาจกำลังเข้าสู่สะพานพระราม 7
นี่ย่อมต่างไปจาก นายชัยธวัช ตุลาธน และ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์
จึงไม่แปลกที่ นายพันศักดิ์ วิญญรัตน์ นายภูมิธรรม เวชยชัย จะอยู่ร่วมกับการตัดสินใจเมื่อวันที่ 22 สิงหาคม
แปลกที่ นพ.เหวง โตจิราการ กลับไม่เป็นเช่นนั้น
นายพันศักดิ์ วิญญรัตน์ นายภูมิธรรม เวชยชัย อาจร่วมอยู่ในเส้นทางเดียวกันกับ นพ.พรหมินทร์ เลิศสุริย์เดช นพ.สุรพงษ์ สืบวงศ์ลี
นี่ย่อมต่างไปจาก นพ.เหวง โตจิราการ
ทำให้มุมมองต่อ “พัฒนาการ” ระบอบประชาธิปไตยของ “คนเดือนตุลา” เหล่านี้ดำรงอยู่ในลักษณะแม่น้ำแยกสาย ไผ่แยกกอ
มองจากมุม “ต่าง” บทสรุปก็ “ไม่เหมือน” กัน
