| ผู้เขียน | ชุมฉันท์ ชำนิประศาสน์ |
|---|
ฮุน เซนโมเดล กำลังเป็นที่กล่าวขานมากในตอนนี้ หลังจากกัมพูชาเพิ่งจัดการเลือกตั้งแบบสงบเสงี่ยมเรียบร้อยไปเมื่อ 29 ก.ค.
นายกฯ ฮุน เซน กล่าวด้วยความปลาบปลื้ม ว่า การเลือกตั้งนี้ ทั้งฟรีทั้งแฟร์ และยุติธรรมเหลือล้น
หลังจากท่านอยู่ในตำแหน่งผู้นำมา 33 ปี จึงมีลุ้นว่าอาจจะครองอำนาจยาวนานจนทุบสถิติของท่าน โรเบิร์ต มูกาเบ แห่งซิมบับเว ที่เป็นทั้งนายกรัฐมนตรีและประธานาธิบดีต่อเนื่อง 37 ปีก็เป็นได้
ท่านมูกาเบนั้นกระเด็นตกเก้าอี้ผู้นำเมื่อปี 2560 เพราะมั่นใจในการอยู่ยาวของตนเองมากเกินไป และประมาทกองทัพมากเกินไป ปล่อยให้ภริยาไปเผชิญหน้ากับทหารจนสุดท้ายต้องหยุดสถิติไว้เพียงเท่านั้น
ส่วนท่าน ฮุน เซน ก็เกือบพลาดท่าเมื่อการเลือกตั้งครั้งก่อน เมื่อปี 2556 ที่ชาวบ้านร่ำลือกันว่าถ้าไฟฟ้าไม่ดับช่วงนับคะแนน เผลอๆ พรรคกู้ชาติที่นำโดย นายสม รังสี ในตอนนั้นเป็นฝ่ายกำชัยไปแล้ว
บทเรียนจากการเลือกตั้งหนก่อนที่พรรคซีพีพีของท่านฮุน เซนได้ที่นั่ง 68 ที่นั่ง ไม่ห่างมากจากพรรคกู้ชาติที่มี 55 ที่นั่ง จากจำนวน ส.ส.ทั้งหมด 123 ที่นั่ง น่าจะทำให้ท่านฮุน เซนส่ายหน้าว่าไม่เอาอีกแล้ว มันหวาดเสียวเกินไป
ถ้าเป็นเกมฟุตบอลต้องยิงให้ขาดชนิด 7-8 ลูก โดยไม่ต้องให้คู่แข่งยิงได้แม้แต่ประตูเดียว
ความคิดนี้น่าจะเป็นที่มาของฮุน เซนโมเดล ซึ่งกวาดที่นั่งทั้งหมดในสภา 125 ที่นั่งไปครอง นอกจากสานอำนาจไร้รอยต่อแล้ว ยังไม่มีสมาชิกฝ่ายค้านมาอภิปรายการตรวจสอบผลการทำงานในสภา จะออกกฎหมายอะไรก็ราบรื่น ขาเก้าอี้ผู้นำก็มั่นคงแข็งแรง
ความสำเร็จที่ดูดีไปโม้ดแบบนี้ จึงทำให้ผู้นิยมประชาธิปไตยใจไม่ดีนัก
ชัยชนะของนายฮุน เซนไม่เป็นที่ยอมรับของชาติตะวันตก เพราะรู้ๆ กันว่าวิธีการปราบคู่แข่งให้เหี้ยนก่อนการเลือกตั้งนั้น มาจากการใช้อำนาจที่มีกฎหมายอยู่ในมือมากเกินไป
ถ้าเปรียบเทียบกับเกมฟุตบอล (อีกครั้ง) ก็เหมือนแจกใบแดงอย่างสนุกมือจนนักเตะทีมคู่แข่งทั้ง 11 ผู้เล่นถูกไล่ออกจากสนามไปหมด จากนั้นก็อ้างว่าการเลือกตั้งครั้งนี้มีพรรคเล็กพรรคน้อยลงสนามถึง 19 พรรค ซึ่งเหมือนการเอาทีมดิวิชั่นห่างชั้นขึ้นมาดวลแข้งด้วยให้ตัวเองดูเก่งเลิศ
เงื่อนไขสำคัญอีกประการในโมเดลชนะขาดก็คือ ต่อให้สหรัฐอเมริกาและยุโรปไม่นิยมชมชอบรัฐบาลฮุน เซนมากแค่ไหน ก็ไม่มีฤทธิ์เดชเท่ากับความใกล้ชิดสนิทสนมที่รัฐบาลจีนมีให้นายฮุน เซน และคณะ
กัมพูชาแสดงตนเป็นมหามิตรของจีนในเวทีการประชุมอาเซียนอย่างชัดเจน เวลาเกิดข้อขัดแย้งการแย่งชิงกรรมสิทธิ์ดินแดนทางทะเล เช่น หมู่เกาะสแปรตลี และพื้นที่อื่นๆ ในทะเลจีนใต้
ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจที่กัมพูชาได้รับจากจีนจึงมีชัดเจนมากเช่นกัน
จากนี้ไปท่านฮุน เซนก็คงบริหารประเทศต่อได้อย่างสบายใจ และพร้อมจะเปิดบ้านกอดกับผู้นำไทยคนไหนก็ได้ที่จะชนะการเลือกตั้งในปี 2562
ไม่ว่าคนคนนั้นจะลอก “ฮุน เซนโมเดล” ไปใช้หรือไม่
ชุมฉันท์ ชำนิประศาสน์
