ตัดสินใจหรือยัง จะเลือกตั้งอย่างไร
จงใจ ไม่ใช้คำว่า เลือกใคร
เพราะพิจารณาในแง่คุณสมบัติบุคคลตามเขตแล้ว ไม่เร้าใจ
เผลอๆ อาจเกิดความรู้สึก เบื่อๆ ไม่อยากไปเลือก เพราะไม่รู้จักผู้สมัครเท่าใดนัก
ซึ่งอย่าปล่อยให้อารมณ์นี้เกิดขึ้นเด็ดขาด ท่องไว้อย่างเดียว ต้องไปเลือกตั้งๆๆ และเพื่อความสนุก อาจจะตั้งคำถาม “เลือกตั้งอย่างไร” จะได้มีขอบเขตกว้างขึ้น
“อย่างไร” หมายถึงคิดกว้างไปกว่า ตัวบุคคล
คิดกว้างไปถึง กาเบอร์เดียว เราได้กาเลือกผู้นำ ได้กาเลือกตามแนวคิด ตามอุดมการณ์หรืออุดมคติ
ง่ายที่สุด ลองตัดสินใจดู จะเลือก หยุดที่ลุง หรือ หยุดลุง
การเลือกตั้งครั้งนี้จะสนุกเข้มข้นขึ้นทันที
การไม่มีคำว่า “ที่” คำเดียว แต่มีความหมายที่แตกต่างกันชนิดฟ้ากับดินเลยทีเดียว
“หยุดที่ลุง” เพราะเห็นว่า 5 ปีที่ผ่านมา เรามาถูกทางแล้วบ้านเมืองสงบ
ยอมสูญเสียสิทธิบางประการ โดยยอมให้ ผู้นำ เป็นผู้กำหนดทิศทางให้เดิน
ด้วยความเชื่อว่า คนไทยยังไม่พร้อมที่เดินหรือตัดสินใจเองทุกเรื่อง
ประชาธิปไตยยังต้องการ “ชี้นำ”
ที่สำคัญ ทุกอย่างมีพิมพ์เขียว ที่ถูกดีไซน์ไว้ให้เรียบร้อยอย่างน้อย 20 ปี ก็ขอให้ หยุดที่ลุง
ลุงที่บัดนี้เปลี่ยนบุคลิกจากความแข็งกร้าว เป็นลุงใจดี จะนำพาคนไทยและประเทศชาติ ไปเอง
หากไม่ชอบ ทางนี้
ก็อาจไปพิจารณาแนวทาง “หยุดลุง”
ซึ่งตอนนี้ อาจจะสลับซับซ้อนขึ้นมาอีกนิด
นั่นคือ มีฝ่ายที่ให้ “หยุดลุง” จริงๆ
ฝ่ายนี้ มองเห็นว่า 5 ปีที่ผ่านมา ประเทศนอกจากไม่ได้ก้าวไปข้างหน้าแล้ว
ยังถอยหลังเข้าคลอง ไปมาก
จำเป็นจะต้อง “เปลี่ยนแปลง” ด้วยไม่เชื่อว่า การเมืองต้องทำตามพิมพ์เขียว และเดินตามผู้นำ
ตอนนี้โลก เป็นโลกใหม่ การชูธง อนุรักษนิยม อาจไม่สามารถทำให้เราวิ่งทันโลก “ใหม่” ได้
จำเป็นจะต้องมีการรื้อพิมพ์เขียวที่ “มัดมือมัดเท้า” แม้จะถูกตั้งข้อสังเกต หรือมองในแง่ร้ายว่า จะนำไปสู่ความวุ่นวาย
แต่ฝ่ายนี้ยืนยันว่า หากเรา ไม่เปลี่ยน
ก็ไม่มีทางที่ประเทศจะออกจากหล่มการเมืองได้
แต่ขณะเดียวกัน ก็มีบางพรรคออกมาเสนอในช่วงโค้งสุดท้าย ด้วยแนวทาง “หยุดลุง” เหมือนกัน
แต่หยุดในแง่หยุดบุคคล
คือไม่เอา “ลุง” คนนั้น แต่ก็พร้อมประนีประนอมกับพรรคที่สนับสนุนลุง
เพื่อจะเดินหน้า การเมืองไปร่วมกัน ภายใต้การต่อรองทางคณิตศาสตร์การเมือง
ซึ่งก็เป็นอีกแนวทางหนึ่ง ที่จะทำให้ ฝ่าย “หยุดลุง” ต้องมาชั่งน้ำหนักว่าจะเลือกแบบไหน
หยุดลุงเลย หรือยอมให้มีเงื่อนไขพ่วง
นี่เป็นตัวอย่างของ การขยายขอบเขตการเมือง ที่จะทำให้เลือกตั้งได้สนุก และมีความหมายมากขึ้น
แต่ทั้งนี้ คงต้องมีหมายเหตุต่อท้ายไว้ด้วย
กรรมการ คงจะต้องเป็นกลาง ไม่เอนเอียงฝ่ายใด
ซึ่งแม้นี่จะเป็น “หัวใจ” อีก “หัวใจ” ของการเลือกตั้ง
แต่ก็ “ดักคอ” และรวมถึง ปรามาส เอาไว้ก่อน
และ ไม่หวังผลเลิศอะไรสักเท่าใด จากกรรมการ
เพราะทั้งความเป็นมา และผลงานที่ผ่านมา “ส่อ” ความไม่น่าไว้วางใจสักเท่าไหร่
การจะฝากผีฝากไข้ไว้ก็คงทำใจมากๆ
จะแก้ตอนนี้ ก็คงแก้ลำบาก สิ่งที่พอทำได้ ก็ต้องมาจาก “ชาวบ้าน” อย่างเราๆ ท่านๆ อยู่นั่นเอง
นั่นคือ ออกมาใช้สิทธิมากๆ ชนิดท่วมท้น โชว์การตัดสินใจ ว่า “หยุดที่ลุง” หรือ “หยุดลุง” ให้ชัดเจนเด็ดขาดไปเลย
ใครจะเอียง ใครจะโกง ก็ไร้ผล
อำนาจกลับมาอยู่ในมือเราแล้ว ฟันธงไปเลย
“หยุดที่ลุง” หรือ “หยุดลุง”
สุวพงศ์ จั่นฝังเพ็ชร
