หากอาการของ กกต. อาการของพรรคประชาธิปัตย์ อาการของพรรคประชาชนปฏิรูป อาการของพรรคพลังประชารัฐ
สะท้อนให้เห็นถึงโรค “รัฐธรรมนูญอักเสบ”
อักเสบเนื่องจากไม่รู้จะนับคะแนน ส.ส.บัญชีรายชื่ออย่างไรดี อักเสบเนื่องจากยังไม่สามารถยอมรับต่อความพ่ายแพ้
อักเสบเนื่องจากพยายามหาทางช่วย คสช.
อักเสบเนื่องจากพยายามยืนยันคะแนนรวมที่เรียกว่าปาร์ตี้โหวต ให้อยู่ในฐานะเหนือกว่าจำนวน ส.ส.เขตที่ได้รับเลือกมา
อาการของ โจ นูโว สะท้อนอะไร
เพราะอาการของ โจ นูโว อาจสัมพันธ์กับอาการของ “ลุงยุทธนา” แต่ก็เท่ากับสะท้อนผลสะเทือนอันเนื่องจากเนื้อหาการให้สัมภาษณ์ของ “ดร.โก”
และบังเอิญที่ “ดร.โก” เป็นบิดาของ จอห์น วิญญู
หากเริ่มต้นจากปฏิกิริยาของ “ลุงยุทธนา” จุดอันไม่ควรมองข้ามก็คือ เป็นปฏิกิริยาในลักษณาการเดียวกันกับปฏิกิริยาของ “ลุงเสรี” และ “ป้าสินจัย”
เพียงแต่ลุงเสรี ป้าสินจัย เขม่น “ฟ้า”
เพราะว่าความโน้มเอียงของ “ฟ้า” คือไม่เชื่อคนอย่างลุงเสรี ไม่เชื่อคนอย่างป้าสินจัย หากแต่ไหลไปรวมอยู่ที่ “ธนาธร อนาคตใหม่”
น่าสังเกตว่าอาการอย่างนี้หลัง “เลือกตั้ง” ยิ่งเด่นชัด
เด่นชัดจากความพ่ายแพ้ของพรรคประชาธิปัตย์ เด่นชัดจากการจับเข่าปรับทุกข์ระหว่าง “ลุงวรงค์” และ “ลุงถาวร” งุนงงต่อความพ่ายแพ้ของพรรคประชาธิปัตย์ต่อพรรคอนาคตใหม่
เมื่อประมวลปฏิกิริยาจาก “ลุงวรงค์” ไปยัง “ป้าสินจัย” เปรียบเทียบกับอาการล่าสุดของ “โจ นูโว” ก็จะเกิดนัยประหวัดไปยังสภาพการณ์ก่อนรัฐประหาร 2 หนในรอบ 10 ปี
1 รัฐประหาร 2549 และ 1 รัฐประหาร 2557
จําได้ไหมว่าการชี้นิ้วประณามในทางสังคมโดยคนของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยดำเนินไปอย่างไร
ประณามพวก “ล้มเจ้า”
ประณามสิ่งที่เรียกว่า “ทุนสามานย์” ประณามความเลวร้ายของระบบการเลือกตั้งจากการตัดสินใจเพียง 4 วินาที
มีคนจำนวนมากตกเป็น “เหยื่อ”
ลักษณาการเดียวกันจากก่อนรัฐประหารเมื่อปี 2549 ยังมีความต่อเนื่องมาถึงท่วงทำนองของ กปปส.ในห้วงก่อนรัฐประหารเมื่อปี 2557
บทบาท “ลุงเสรี” คึกคัก บทบาท “ป้าสินจัย” โดดเด่น
เพียงแต่ว่าก่อนหน้านั้นอาจจำกัดวงต่อเครือข่ายของ “ระบอบทักษิณ” แต่ว่ามาถึงตอนนี้เริ่มแพร่ระบาดไปยัง “ระบอบธนาธร” และไหม้ลามไปถึง จอห์น วิญญู
เพียงแต่มาถึงตอนนี้พวกเขาไม่ยอมอยู่ในจุดอันเป็น “เป้านิ่ง” อีกแล้ว
ผลก็คือไม่เพียงแต่ด้านหนึ่งนำไปสู่ปรากฏการณ์ # Safe-Thanathorn หากแต่ยังก่อให้เกิด # โตไป ไม่โจ อย่างฉับพลันทันใด
น้ำเสียง 1 ปกป้อง น้ำเสียง 1 ตอบโต้
ปรากฏการณ์เช่นนี้สะท้อนให้เห็นว่า คาถาจากก่อนรัฐประหาร 2549 และก่อนรัฐประหาร 2557 เริ่มหมดมนต์ขลัง
สังคมเริ่มอ่านออก สังคมเริ่มไม่กลัว
