ผมอ่านข่าวคุณ ริชาร์ด หม่า ซีอีโอของบริษัท ควอนท์สแตมป์ ที่ให้บริการด้านซีเคียวริตี้อยู่ในแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา เอาใจภรรยา แมรี่ เหริน
ด้วยการซื้อชุดเดรส ราคา 9,500 ดอลลาร์ หรือราว 290,000 บาท ด้วยความทึ่งผสมความงงไปพร้อมๆ กัน
ไม่ให้งงยังไงไหว ในเมื่อชุดที่ว่านี้ไม่ได้เป็นเสื้อผ้าจริงๆ ที่สัมผัสได้อะไรได้ แต่เป็นเสื้อผ้าดิจิทัล คือมีอยู่แต่ในโลกดิจิทัล จะใส่ทีก็ต้องถ่ายภาพตัวเองแล้วนำภาพดิจิทัลที่ว่าเข้าไปในโปรแกรมซอฟต์แวร์ชื่อ “CLO 3D” เพื่อดึงเอาชุดหรูนี้มาสวมใส่
ดังนั้น คุณเหรินเองจะอวดใครๆ ได้ก็ต้องผ่านโซเชียลมีเดียทั้งหลายอย่าง เฟซบุ๊ก หรือ อินสตาแกรม เท่านั้น
ชุดเดรสที่ว่านี้เป็นผลงานการออกแบบของ ดิจิทัล ดีไซเนอร์ จาก เดอะ ฟาบริแคนท์ แฟชั่นเฮ้าส์ สตาร์ตอัพจากเนเธอร์แลนด์ครับ
ผมนำภาพตัวอย่างของชุดราคาหวิด 3 แสนที่ว่านี้มาไว้ให้ดูกันเป็นขวัญตาครับ
คุณหม่าคนออกสตางค์เองก็ยอมรับว่าชุดเดรสที่ว่านี้ “แพงระยับ” แต่เขาบอกว่านี่เป็นการลงทุนอย่างหนึ่ง เพราะเชื่อว่าอีกไม่ช้าไม่นานชุดนี้จะกลายเป็นประวัติศาสตร์ในยุคที่แฟชั่นดิจิทัล เป็นเรื่องปกติสามัญ
เขาเชื่อว่าในอีก 10 ปี ทุกคนจะทำเหมือนอย่างที่เขาทำให้ภรรยากันทั้งนั้น
ผมอยากวงเล็บไว้ตรงนี้ว่า นี่เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ
จริงๆ นี่ไม่ใช่แฟชั่นดิจิทัลที่ขายกันเป็นงานเป็นการชิ้นแรกหรอกครับ แต่ต้องยอมรับว่า เป็นชิ้นแรกที่ตั้งราคาบ้าระห่ำขนาดนี้แล้วยัง “ขายได้”
เมื่อปลายปีที่แล้วก็มี “คาร์ลิง” เป็นบริษัทสแกนดิเนเวีย ที่ออก “ดิจิทัล สตรีทแวร์ คอลเล็กชั่น” ออกมาขายเหมือนกัน แต่ราคาเริ่มต้นที่แค่ 11 ดอลลาร์ หรือราว 332 บาทเศษๆ เท่านั้นเอง
แค่เดือนเดียว “ขายเกลี้ยง” ครับ
รอนนี มิคเคลเซน ผู้อำนวยการ คาร์ลิง ยอมรับว่าที่ว่าขายเกลี้ยงนั้นเป็นเพราะจำกัดจำนวนเอาไว้เอง เพื่อให้คอลเล็กชั่นนี้ดูมี “ค่า” มากขึ้น แต่ก็ขายหมดที่จำกัดไว้จริงๆ
ยอดขายจริงๆ จึงอยู่ที่ 200-250 ชิ้นเท่านั้นครับ
แถมเมื่อเสิร์ชหาดู พบว่ามีแค่ 4 คนเท่านั้นที่ซื้อ (ดาวน์โหลด) ไป “สวม” จริงๆ ส่วนที่เหลือนั้นน่าจะอยู่ในแวดวงดีไซเนอร์ด้วยกันนี่แหละครับ
คำถามสำคัญที่เกี่ยวเนื่องกับเรื่องนี้ก็คือ คนเราอยาก “ดูดี” ในโซเชียลมีเดียเอามากมายถึงขนาดต้องลงทุนซื้อเสื้อผ้าดิจิทัลแพงๆ กันอย่างนั้นแล้วหรือ?
หรือปฏิสัมพันธ์ของคนเราต่อไปในอนาคตจะจำกัดอยู่บนโลกออนไลน์เท่านั้น การพบเจอ สังสรรค์กันทางกายภาพ เห็นตัวเป็นๆ กันจะไม่มีอีกแล้ว
หรือ?
แล้วคนในแวดวงว่ายังไงกัน?
แมทธิว ดริงค์วอเทอร์ หัวหน้าสำนักงานนวัตกรรมแฟชั่น ของลอนดอน คอลเลจ ออฟ แฟชั่น เชื่อว่า ดิจิทัล แฟชั่น จะเป็น “ส่วนสำคัญส่วนหนึ่ง” ของธุรกิจแฟชั่นในอนาคต แต่ไม่ใช่ทดแทน หรือแทนที่แฟชั่นแบบเดิมที่เรารู้จักกันทั้งหมดแน่
เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น เหมือนอย่างที่กำลังได้รับความนิยมในแง่ของการลองแล้วเลือกซื้อหาในห้องเสื้อทันสมัย หรือใช้เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับลูกค้าที่ต้องการซื้อเสื้อผ้าออนไลน์ ให้ลองสวม ได้เลือกสีสันกัน
ผู้เชี่ยวชาญอีกคนอย่าง มาร์แชล โคเฮน หัวหน้าแผนกวิเคราะห์ตลาดค้าปลีก ของเอ็นพีดี กรุ๊ป บริษัทวิจัยด้านการตลาดในสหรัฐอเมริกา ยอมรับว่า “น่าทึ่ง” ที่เกิดมีดิจิทัลแฟชั่นขึ้นและขายได้
แต่ถ้าจะถามว่า สิ่งนี้จะเป็นเทรนด์ใหญ่โตแล้วคงอยู่ตลอดไปหรือเปล่า เขาบอกว่า “ไม่มีทาง” ครับ
ผมก็ว่างั้นแหละ ยากที่จะมีอะไรมาทำให้คนเราเลิกแต่งองค์ทรงเครื่องกันจริงๆ จังๆ ไม่เชื่อลองถามคุณผู้หญิงข้างๆ ดูซิครับ
