รื่นร่มรมเยศ : รู้จักเอาประโยชน์ : โดย เสฐียรพงษ์​ วรรณปก

รื่นร่มรมเยศ : รู้จักเอาประโยชน์ : โดย เสฐียรพงษ์​ วรรณปก

รื่นร่มรมเยศ : รู้จักเอาประโยชน์ : โดย เสฐียรพงษ์​ วรรณปก

มีหลักนักการทูตอยู่ข้อหนึ่งใน 11 ข้อ ที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนไว้คือ การรู้จักเก็บเอาสิ่งที่เป็นประโยชน์ หมายถึงว่าในการติดต่อเจรจากันหรือแลกเปลี่ยนความคิดเห็นอะไรกันนั้น คำพูดของฝ่ายตรงข้ามอาจมีทั้งที่เป็นที่สบใจและไม่สบใจเรา ผู้เป็นนักการทูตที่ดีจะต้องพยายามหาเอาประโยชน์ให้ได้ แม้จากสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์เลย

บางทีเพื่อผลประโยชน์ของประเทศชาติ จำต้องอดทนต่อท่าทีอันเหยียดหยามหรือวาจาที่ทิ่มแทง อันเป็นความไม่พอใจส่วนตัวแต่ถ้าการอดทนนั้นจะให้ได้มาซึ่งประโยชน์แก่ประเทศชาติส่วนรวมก็ต้องยอม

ไม่เช่นนั้นจะเป็นนักการทูตที่ดีไม่ได้ พ่อค้าที่ดีก็ไม่แตกต่างจากนักการทูตนัก

Advertisement

ผมเคยเห็นอาแปะเจ้าของร้านขายไตรจีวรที่ร้านแถวๆ เสาชิงช้า วัดสุทัศน์ ลูกค้าหรือผู้ไปซื้อผ้าไตรจีวรและบริขารสำหรับพระภิกษุมีทั้งญาติโยมที่จะบวชพระและพระสงฆ์องค์เจ้า วันๆ อาแปะต้องต่อสู้กับความไม่พอใจส่วนตัวไม่น้อย

วันหนึ่งผมมีธุระไปซื้อผ้าไตรจะมาบวชลูกชายตอนปิดเทอมหลังจากเกลี้ยกล่อมให้ลูกชายยินยอมบวชสักสองอาทิตย์ ก็รีบไปที่ร้านแถวเสาชิงช้าดังกล่าว เจรจาซื้อผ้าไตรและบริขารเครื่องใช้สำหรับสามเณร ในร้านมีพระสองสามรูปอยู่ก่อนแล้ว

พระที่อายุมากกว่ารูปอื่นรูปร่างใหญ่เสียงดังพูดไปบ่นไปใช้คำแรงๆ กับอาแปะเจ้าของร้าน ขนาดผมไม่ใช่คนขายฟังแล้วยังรู้สึก ถ้าเป็นเจ้าของร้านผมคงนิมนต์ท่านออกจากร้านไปแล้ว อาแปะหายเข้าไปในร้านสักพักหนึ่ง เดินออกมาพร้อมกาน้ำชาและถ้วยชา

ใจเย็งๆ หลวงพ่อ เจี๊ยะเต๊ก่อง ว่าแล้วก็รินน้ำชาใส่ถ้วยยื่นให้ หลังจากฉันชาไปสองถ้วย เห็นอาแปะนั่งฟังคำดุด่าของตนอย่างใจเย็น พระคุณเจ้าผู้มีปากคมดุจมีดโกนรูปนี้ก็เสียงอ่อนลงพูดคุยกับอาแปะด้วยอารมณ์ดีขึ้น

ตกลงวันนั้นอาแปะแกขายผ้าไตรให้แก่พระคุณเจ้านั้นหลายชุด

ผมเห็นแล้วก็มาได้คิดว่า อาแปะแกหวังผลประโยชน์คือการขายผ้าไตร ขอให้ขายได้ ไม่ว่าจะผ่านอุปสรรคนานาประการเพียงใดก็ตาม ผู้ซื้อจะต่อแหลก ต่อไปด่าไป หรือจะรื้อจะค้นจนสินค้ายับเยินก็ปล่อยให้ทำไปด้วยใจเย็น

ขณะเดียวกันก็หาวิธีดับความร้อนของลูกค้าไปด้วย เช่นใช้คำพูดที่รื่นหู หาน้ำหาท่ามาให้ดื่ม ในที่สุดก็ผูกมัดจิตใจลูกค้าไว้ได้ ก้าวเข้าร้านมาแล้วไม่มีกลับออกไปมือเปล่า ว่างั้นเถอะ

ริจะทำมาค้าขายก็ต้องฝึกยุทธวิธีนี้ให้ได้ คือยอมอดยอมทนต่อกิริยาอาการหรือวาจาของลูกค้าให้ได้ และรู้จักวิธีประโลมให้จิตใจลูกค้าเย็นลง หรือใจอ่อนลงให้ได้

อย่าเอาอย่างแม่ค้าแถว…(ไม่เอ่ยละขอรับ) พอเราจับสินค้าดูเท่านั้นก็แว้ดเอา จับแล้วต้องซื้อนะ ไม่อย่างนั้นละก็น่าดู

QR Code
เกาะติดทุกสถานการณ์จาก Line@matichon ได้ที่นี่
Line Image