รื่นร่มรมเยศ : ทำเลก็สำคัญ : โดย เสฐียรพงษ์ วรรณปก
เมื่อพระพุทธเจ้าตัดสินพระทัยจะปรินิพพาน (คือละโลกนี้ไป ก็ตายนั่นแหละ พูดไปทำไมให้ฟังยาก) พระองค์เสด็จมุ่งหน้าไปยังเมืองกุสินารา ติดตามด้วยพระอานนท์พุทธอนุชา ผ่านเมืองราชคฤห์ เมืองไพศาลี ทรงข้ามแม่น้ำคงคาที่ท่าแห่งหนึ่ง พระองค์ตรัสกับพระอานนท์ว่า
สถานที่ตรงนี้ต่อไปจะเป็นเมืองหลวงที่เจริญรุ่งเรืองมาก
จากนั้นมาเกือบร้อยปี กษัตริย์เมืองราชคฤห์ก็ย้ายเมืองหลวงไปตั้ง ณ จุดนั้น ตั้งชื่อว่า ปาตลีบุตร ปาตลีบุตรกลายเป็นเมืองที่เจริญรุ่งเรืองมั่งคั่งมาก สมตามคำทำนายของพระพุทธองค์
ถ้าไม่พูดในแง่พระพุทธองค์ทรงมี อนาคตังสญาณ (ญาณหยั่งรู้อนาคต) พูดในแง่ธรรมดาๆ ก็ว่าพระองค์ทรงรู้วิชาดูพื้นที่ก็ได้ คนที่ดูพื้นที่เก่งๆ มองออกว่าที่นี้ต่อไปจะดี ทำมาค้าขายขึ้น ที่นี้ไม่ดี เจ้าที่แรง อะไรทำนองนั้น ทำมาค้าขายหรืออยู่อาศัยไม่ดี
เหมาเจ๋อตุง หรือ เมาเซตุง นั้นกลายมาเป็นคนยิ่งใหญ่ของจีนได้เพราะปฏิบัติตามคำแนะนำของซินแส คือที่ครอบครัวแกอยู่นั้น ซินแสบอกว่าไม่เหมาะสม เพราะบ้านตั้งไม่ถูกทิศทาง ควรจะแก้เคล็ด โดยฝังบรรพบุรุษไว้ตรงที่นั้นเสีย แล้วย้ายเรือนไปปลูกอีกด้านหนึ่ง
เมื่อปู่ตายลง พ่อเหมาเจ๋อตุงจึงใช้ที่ตรงนั้นเป็นฮวงซุ้ยฝังศพปู่ตามคำแนะนำของซินแส ก็ปรากฏว่าครอบครัวมีแต่สิริมงคล เหมาเองก็ประสบความสำเร็จในชีวิต จนกลายเป็นผู้นำเผด็จการเบ็ดเสร็จแห่งผืนแผ่นดินใหญ่
ภาพภายนอกเหมาแกไม่เชื่อเรื่องอย่างนี้ ถึงกับห้ามประชาชนไหว้เจ้า แต่ลึกๆ ในใจเชื่ออย่างสนิท ประวัติศาสตร์กระซิบบอกว่า แกแอบไหว้เจ้าอยู่เป็นประจำ เป็นงั้นไป
การรู้จักเลือกที่ ไม่ว่าจะเลือกที่อยู่ประจำ หรือเลือกทำเลทำมาค้าขายเป็นสิ่งสำคัญ พระพุทธศาสนาว่า ปฏิรูปเทส (ถิ่นหรือทำเลที่เหมาะ) เป็นเงื่อนไขหนึ่งที่ทำให้ชีวิตประสบความสำเร็จ
ถ้าไปอยู่ในถิ่นที่ไม่เหมาะสม ไม่เอื้ออำนวยแก่กิจการของเรานอกจากจะไม่เจริญก้าวหน้าแล้ว ยังย่อยยับอีกต่างหากด้วย
ไม่ต้องดูอื่นไกล เอาแค่จะตั้งร้านขายก๋วยเตี๋ยว ถ้าใครคิดไปตั้งที่หมู่บ้านโคกขี้แร้งต่างจังหวัดห่างไกล ชาวบ้านที่โคกขี้แร้งเขากินปลาร้าปลาเจ่ากัน ร้านก๋วยเตี๋ยวก็คงมีแต่เจ๊งกับเจ๊ง ถามว่าทำไมถึงเจ๊ง ตอบว่าเพราะบ้านโคกขี้แร้งมิใช่ ปฏิรูปเทส หรือมิใช่ทำเลที่เหมาะจะขายก๋วยเตี๋ยว มันเหมาะสำหรับขายไก่ย่างส้มตำใส่ปลาแดกมากกว่า
ไม่ว่าทำอะไรก็ต้องเลือกให้ดี เลือกให้เหมาะทั้งนั้นแหละครับ
