| ผู้เขียน | วรศักดิ์ ประยูรศุข |
|---|
สถานีคิดเลขที่ 12 : อดีตกับปัจจุบัน
ประมาณ 10 ปีมานี้ เรื่องราวทางประวัติศาสตร์ และเหตุการณ์สำคัญในอดีต ได้รับความสนใจมากขึ้น โดยเฉพาะหนังสือที่มีเรื่องราวเหล่านี้
เหตุการณ์ทางการเมืองจาก 2475 เป็นต้นมา เป็นเรื่องที่คนรุ่นใหม่ให้ความสนใจอย่างมาก ประกอบกับมีนักวิชาการรุ่นใหม่ๆ มาค้นคว้า ทำวิจัย เป็นการนำเสนอทางวิชาการ ก่อนจะนำมาปรับปรุงให้อ่านง่ายขึ้น แล้วพิมพ์เป็นหนังสือออกมา
งานมหกรรมหนังสือ มีเยาวชน มีคนรุ่นใหม่เข้าไปหาซื้อหนังสือแนวที่ว่านี้กันอย่างคึกคัก
เป็นเรื่องดีและจำเป็นมากที่สมาชิกของสังคม ได้แก่ ประชาชนทั่วไป จะให้ความสนใจกับเรื่องราวของอดีต
เพื่อนำมาเทียบเคียง และประเมินเพื่อเป็นบทเรียนสำหรับปัจจุบันและอนาคต
โดยเฉพาะในขณะนี้ เหตุการณ์บ้านเมืองเหมือนกำลังจะซ้ำรอย หรือดำเนินไปในทิศทางเดียวกับที่เคยเกิดขึ้นในอดีต
เหตุการณ์ในอดีต เกิดขึ้นและจบลง เมื่อมองไปจากวันนี้ สามารถสรุปได้ไม่ยากว่า จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ความผิดพลาด น่าจะอยู่ที่ตรงไหน
เพื่อจะได้นำมาแก้ไขปัจจุบัน หรือทักท้วงเพื่อป้องกันมิให้เหตุการณ์เดินหน้าสู่ความเสียหายเหมือนในอดีต
ปัญหาคือ คนเราไม่สามารถเดินทางกลับไปแก้บางจุดบางปมในอดีต เพื่อผลที่น่าจะเป็น หรืออยากให้เป็น เหมือนอย่างหนังชุด Back to the Future ได้
ประตูสู่อดีต อย่างในโดเรมอน หรือเครื่องไทม์ แมชชีน อย่างในหนังไซไฟ ก็ยังไม่มี
ต้องอาศัยการเรียนรู้อดีต เพื่อแก้ปัญหาปัจจุบันหรืออนาคต ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ อยู่ดี
เรื่องนี้ ชี้ให้เห็นความสำคัญ ของการบันทึกเหตุการณ์ต่างๆ ของสังคม อย่างถูกต้องตรงไปตรงมามากที่สุด
เพราะถ้าประวัติศาสตร์หรือเหตุการณ์ในอดีตถูกบิดเบือน ปิดบัง หรือแม้กระทั่งกลบฝัง ไม่ให้เป็นที่รับรู้ คนรุ่นหลังก็จะขาดข้อมูล หรือได้ข้อมูลผิดๆ การประเมินเหตุการณ์ในปัจจุบันก็จะมีปัญหาไปด้วย
นอกจากบันทึกให้ตรงไปตรงมาแล้ว ยังต้องเผยแพร่ออกไปให้มากๆ ด้วย อย่างเช่นการทำเป็นแบบเรียน
การเรียนรู้อดีต เรียนรู้ประวัติศาสตร์ ยังเป็นตัววัดคุณภาพของสังคมประเทศด้วย
ในโลกนี้ มีทั้งประเทศที่เปิดกว้างให้เรียนรู้ พิมพ์เองหรือใช้สื่อของรัฐ เผยแพร่เอง
และประเทศที่เอาครูบาอาจารย์ อธิการบดีในอาณัติ มาปั๊มประวัติศาสตร์ เพื่อเอื้ออำนวยต่อการดำรงอยู่ในอำนาจของผู้ประสงค์อำนาจทางการเมืองบางกลุ่ม
สำหรับบ้านเมืองของเรา สิ่งที่น่าห่วงขณะนี้ คือการสะสมเงื่อนไขด้านลบ ที่กำลังเคลื่อนตัวไปเรื่อยๆ
กลไกที่ควรทำหน้าที่ยุติเงื่อนไขดังกล่าว กลับทำหน้าที่ตรงกันข้าม
เรื่องอย่างนี้เคยเกิดขึ้นมาแล้ว เมื่อเกิดขึ้นอีก จึงเป็นเรื่องที่น่าห่วง
โดยไม่ต้องไปมองไปให้ไกลมากกว่านี้
วรศักดิ์ ประยูรศุข
