ผู้เขียน | สถานีคิดเลขที่ 12 |
---|
สถานีคิดเลขที่ 12 : ส่ายสะโพกโยกย้าย
ไปไหนมาไหนก็ยังได้ยินบทสนทนาว่าด้วยการ “โยกย้าย มาส่ายสะโพกโยกย้าย” หรือนามเดิมว่า “ย้ายประเทศกันเถอะ” นับได้ว่ายังมาแรงไม่ลดระดับลงไป สะท้อนอารมณ์ความรู้สึกของผู้คนในยุคนี้ได้มากมาย ต่ออนาคตของประเทศนี้ และอนาคตของตนเองในประเทศนี้
แต่ส่วนใหญ่ยังเป็นการคาดหวังให้เกิดการผลักดันเพื่อเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งที่ดีกว่า จะได้ไม่ต้องมาโยกย้ายอะไรกันจริงๆ
กระแสนี้คงมุ่งหวัง ทำให้มีอนาคตเพื่อไม่ต้องย้ายกันดีกว่า อะไรแบบนั้น
เพราะฉะนั้น แทนที่จะไปเอาเป็นเอาตายกับคนที่คิดหรือพูดสิ่งนี้ ควรต้องมาหาคำตอบและหาทางออก น่าจะดีที่สุด
ด้วยกระแสนี้ ทำให้ต้องนึกถึงหนัง “โรสไอส์แลนด์”
ความที่ระยะนี้ สถานการณ์โควิดยังรุนแรง จะดูหนังหาความบันเทิง ยังต้องพึ่งพาสื่อภาพยนตร์ออนไลน์เจ้าดังทางสมาร์ททีวี ก็เลยได้นั่งดู โรสไอส์แลนด์ ชื่อไทยว่าเกาะสวรรค์ฝันอิสระ ได้ความเพลิดเพลินไม่น้อย
แล้วยิ่งได้รับรู้เรื่องจริงอันเป็นที่มาของภาพยนตร์ยิ่งน่าสนใจ
เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงในปี พ.ศ.2510-2511 เมื่อวิศวกรชาวอิตาลีรายหนึ่ง เกิดความใฝ่ฝันอยากจะมีรัฐอิสระของตัวเอง ลงมือก่อสร้างแท่นขนาดใหญ่อยู่กลางทะเล ห่างออกไปจากชายฝั่งของประเทศอิตาลีประมาณ 10 กิโลเมตร
โดยมีร้านอาหาร บาร์เหล้า ร้านขายของ อะไรต่อมิอะไรพร้อม
จากนั้นประกาศตัวเป็นประเทศใหม่ ชื่อโรสไอส์แลนด์ มีธงชาติ มีแสตมป์ มีสกุลเงิน
ผู้คนก็หลั่งไหลเดินทางไป เพื่อเสพชีวิตอิสระ สุขสันต์หรรษา
แต่ต่อมารัฐบาลอิตาลีไม่ยอมรับ และจัดการกับรัฐอิสระแห่งนี้ จนปิดฉากไปในที่สุด
ความจริงก็ยังมีความพยายามสร้างรัฐอิสระทำนองนี้อยู่กลางทะเลอีกเหมือนกัน อยากจะสร้างกลางน่านน้ำสากล เพื่อปลอดพ้นเขตประเทศต่างๆ
แม้แต่ในไทยเราคงจำได้ มีคนพยายามสร้างบ้านลอยน้ำกลางทะเลแถวภูเก็ต เมื่อปี 2562 แต่ทางการไทยไม่ยินยอม ถือว่ายังเป็นน่านน้ำของประเทศไทยไม่ใช่ทะเลสากล จึงโดนจับกุมและยึดบ้านกลางทะเลดังกล่าว
ต้องพับโครงการไปในที่สุด
ความคิดอะไรแบบนี้ จำได้ว่าเคยมีนักรัฐศาสตร์กล่าวเอาไว้ ว่าความใฝ่ฝันของมนุษย์ในยุคที่เริ่มอึดอัดกับอะไรต่อมิอะไร ก็คือ อยากให้โลกใบนี้กลับไปสู่ยุคที่ไม่มีเขตประเทศ
จะได้ไม่มีการเอารัดเอาเปรียบกดขี่ขูดรีด
แต่นั่นก็คือความฝัน
เมื่อยังอยู่กับโลกแห่งความเป็นจริง ก็ต้องช่วยกันลงแรงผลักดันให้ประเทศเปลี่ยนแปลงพัฒนาไปสู่สิ่งที่ดี ไม่ใช่ประเทศที่ทำทุกอย่างให้ถอยหลังย้อนยุค
ทำให้ประเทศมีอนาคต เพื่อใช้ชีวิตได้อย่างมีอนาคต
สุริวงค์ เอื้อปฏิภาน