| ผู้เขียน | วรศักดิ์ ประยูรศุข |
|---|
สถานีคิดเลขที่ 12 : สูญเสีย
การตัดสินใจหลายเรื่องของรัฐบาล โดยเฉพาะในครึ่งหลังเดือนมิถุนายน เป็นเป้าของการวิพากษ์วิจารณ์ร้อนแรง
เปิดประเทศ 120 วันนั้นถือว่าโอเค มีเสียงขานรับจากภาคธุรกิจ เพราะเมื่อรัฐบาลมีเป้าหมายในการทำงานชัดเจนมากขึ้น ฝ่ายอื่นๆ ก็สามารถวางแผนต่างๆ ให้สอดคล้องไปกับนโยบายหรือเป้าหมายของรัฐบาลได้
แต่การออกประกาศตอนตี 1 คุมเข้มพื้นที่เสี่ยง ห้ามนั่งกินอาหารในร้าน ฯลฯ นั้นเข้าใจได้ยาก เหมือนนั่งคุยกันอยู่ดีๆ ลุกขึ้นล้มโต๊ะกันดื้อๆ
ย้อนแย้งกับประกาศเปิดประเทศ การไม่บอกกล่าวล่วงหน้า สร้างความเสียหายให้กับคนทำมาหากิน รายใหญ่รายย่อยโดนกันทั่วหน้า
ผู้ประกอบการร้านอาหารที่สะบักสะบอมกับการปิดๆ เปิดๆ มาตลอด เจอคำสั่งนี้เข้าไป ออกอาการใกล้หมดความอดทน
ให้สัมภาษณ์อย่างเห็นภาพว่า เหมือนโดนฟ้าผ่าซ้ำๆ กันหลายรอบ
บางเรื่องบอกกล่าวล่วงหน้า อย่างประกาศปิดแคมป์คนงานก่อสร้างในวันศุกร์ ให้มีผลในวันจันทร์ ทำให้เกิดการอพยพกลับต่างจังหวัดในทันที โดนด่าขรมไปอีก
บวกเข้ากับ ผลกระทบจากระบาดรอบ 3 ทำให้ทุกชีวิตที่ไม่ได้มีเงินเดือนประจำมีสวัสดิการแน่นอน เหมือนจมดิ่งอยู่ในมรสุมที่คาดการณ์อะไรไม่ได้ รู้สึกย่ำแย่เป็นพื้นอยู่ก่อนแล้ว
เมื่อวันที่นายกฯ พยายามพูดจาด้วยอารมณ์ขัน ปฏิกิริยาของสังคมจึงออกมาในเชิงลบ อย่างที่นายกฯ ครวญว่า ใช้ถ้อยคำหยาบคาย
สถานการณ์การระบาด มาถึงวันนี้ยังน่าหนักใจ
เตียงขาด วัคซีนไม่พอ ผู้ป่วยถูกทอดทิ้ง บางคนต้องไปกางมุ้งนอนริมถนน ฯลฯ เป็นเรื่องที่กำลังเกิดในสังคมไทย
ไม่มีใครเถียงว่า ผู้รับผิดชอบ ผู้ปฏิบัติ ทำงานหนักกันทุกคน จนอ่อนล้าไปหมด
แต่สถานการณ์โควิด ยังต้องการเรื่องอื่นๆ อีก นอกเหนือจากการทำงานหนักของบุคลากร
นั่นคือ “การนำ” ที่มีการตัดสินใจที่ทันการณ์ แนวนโยบายที่เหมาะสม ที่แก้ปัญหาได้อย่างตรงจุด และสื่อสารอย่างมีประสิทธิภาพ
ปัญหาหัวใจของสถานการณ์นี้คือ วัคซีน ดังที่หลายองค์กรออกมายื่นข้อเสนอ
ทั้งราชวิทยาลัยอายุรแพทย์ฯ, สมาคมโรคติดเชื้อฯ หรือภาคธุรกิจ รองประธานสภาอุตสาหกรรมฯ เรียกร้องให้เร่งนำเอาวัคซีนอื่นๆ นอกจากซิโนแวคและแอสตร้าเซนเนก้า มาฉีดให้ทั่วถึงโดยเร็ว
ที่แปลกแต่จริงคือ ข้อเรียกร้องนี้ เกิดขึ้นมานานมากแล้ว แต่ไม่เกิดผลทางปฏิบัติ วัคซีนฉีดกันอยู่ 2 ยี่ห้อ มีซิโนฟาร์มเพิ่มขึ้นมาอีก 1 และเพิ่งเริ่มต้นฉีดกัน 2-3 วันที่ผ่านมานี้เอง
เวลาที่ผ่านไปแต่ละวันคือความสูญเสียในเกือบทุกด้าน ต้องนำพาประเทศให้พ้นจุดนี้ไปให้ได้โดยเร็ว
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ประชาชน แต่อยู่ที่ “การนำ”
วรศักดิ์ ประยูรศุข
