| ผู้เขียน | สมหมาย ปาริจฉัตต์ |
|---|
คนขี่เสือ เป็นนายกฯไม่ยาก
ภาพพี่น้องประชาชนคนหาเช้ากินกลางวันปูเสื่อ กางร่ม นอนค้างคืนรอเข้าคิวรับตรวจหาเชื้อโควิด-19 ที่ริมถนนนอกรั้วกำแพงวัดพระศรีมหาธาตุ สร้างความสลดหดหู่ใจแก่ผู้พบเห็นเป็นอย่างยิ่ง
ทั้งๆ ที่ฝั่งตรงกันข้ามไม่ไกลไปจากนั้นเป็นที่ตั้งหน่วยทหารใหญ่ มีศักยภาพมหาศาลที่จะระดมสรรพกำลังมาช่วยเหลือในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่ง ไม่ให้ภาพเศร้านี้ถูกตีแผ่เผยแพร่ไปทั่วโลกจนเกิดคำถามว่า เมืองไทยใหญ่อุดม ดินดีสมเป็นนาสวน ดินแดนคนมีน้ำใจ ยิ้มสยาม มาถึงวันนี้ได้อย่างไร
การปล่อยให้เป็นภาระหน้าที่ขององค์กรท้องถิ่น องค์กรด้านสาธารณสุข หมอ พยาบาล บุคลากรทางการแพทย์ซึ่งมีภาระหนักอึ้งอยู่แล้วช่วยกันแบกรับต่อไป สะท้อนถึงความไม่รู้สึกห่วงหาอาทร ขาดการบูรณาการระหว่างหน่วยงานอย่างที่ท่านผู้นำย้ำนักย้ำหนา ความจริงหาเป็นเช่นนั้นไม่
ไม่ต่างอะไรไปจากภาพพี่น้องประชาชนพากันไปเข้าคิวต่อแถวยาวเหยียดเพื่อรอรับการฉีดวัคซีนที่สถานีกลางบางซื่อ โดยไม่มีความมั่นใจว่าได้รับวัคซีนเมื่อไหร่ แต่ที่ได้แน่ๆ คือความเสี่ยงจากเพื่อนร่วมชะตากรรม ไม่รู้เป็นใครมาจากไหน ซึ่งล้วนเป็นคนไทยด้วยกันทั้งสิ้น
ภาพทำนองเดียวกันที่ปรากฏกระจายไปทั่วประเทศ เป็นคำตอบถึงประสิทธิภาพการบริหารจัดการสถานการณ์อย่างชัดเจน
คำอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้อยู่ตรงประเด็นที่ว่า ประเทศอื่น ทวีปอื่น สถานการณ์รุนแรงกว่าไทยมากมายหลายเท่า ไม่ว่าสหรัฐ อินเดีย บราซิล ยุโรป หรือแม้แต่ในอาเซียนด้วยกัน อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ หนักกว่าเราเยอะ
แต่อยู่ที่ว่า การบริหารจัดการสถานการณ์ควรทำได้ดีกว่านี้ต่างหาก ไม่ว่าการตรวจหาเชื้อฟรีโดยไม่ต้องจ่าย การวางแผนสำรองวัคซีนล่วงหน้า การกระจายสิทธิและโอกาสการฉีด น่าจะมีปริมาณที่มากกว่าและกว้างขวางกว่าที่เป็น จนเกิดเสียงเรียกร้องและตำหนิติเตียนดังไปทั่วประเทศ
การประกาศมาตรการล็อกดาวน์ 10 จังหวัด 14 วัน จะสามารถลดจำนวนคนติดและคนตายได้จริงหรือไม่ยังไม่มีใครตอบได้ ขณะที่การแพร่เชื้อกระจายออกไปทุกจังหวัดแล้ว
คำถามถึงต้นตอของปัญหาที่ทำให้สถานการณ์ลุกลาม ล้วงพุ่งเป้าไปที่การผูกขาดอำนาจบริหารจัดการโดยภาครัฐ ทำให้ฝ่ายอื่นไม่ได้รับความสะดวกในการจัดหาวัคซีนทางเลือก ต้องผ่านการรับรองของทางราชการก่อนทุกกรณี
เหตุผลที่อ้างถึงคุณภาพ มาตรฐานความปลอดภัยในช่วงแรกๆ ของการระบาดก็พอเข้าใจได้ แต่เมื่อสถานการณ์ลุกลามรุนแรงหนักขึ้น คนป่วย คนตายเพิ่มทุกวัน ผู้คนรับไม่ไหว ไม่สนใจความหวังดีใดๆ ทั้งสิ้น ไม่สนว่าวัคซีนยี่ห้อไหนมีคุณภาพระดับใด ขอให้มีและได้ฉีดไว้ก่อน เพราะพญามัจจุราชกวักมือรออยู่ข้างหน้า
ความปรารถนาดีแต่บริหารจัดการผิดพลาด จึงสมเหตุสมผลที่ผู้คนวิพากษ์วิจารณ์ต้นเหตุมาจากการรวบอำนาจ ราชการเป็นใหญ่
จากที่เคยครองอันดับต้นๆ ของโลกในการจัดการปัญหา ตัวเลขกำลังถอยหลังลง เพราะคนป่วย คนตายเพิ่มขึ้นไม่หยุด ท่ามกลางความวิตกหวั่นไหว หมดหวังกับการบริการซึ่งไม่เพียงพอและลักลั่น ทางออกระดับบุคคล ครอบครัว ก็คือ ตัวใครตัวมัน ช่วยเหลือตัวเองให้รอดก่อน
ขณะที่ในระดับชาติ เสียงเรียกร้องเปลี่ยนตัวผู้นำยังดังต่อไปเรื่อยๆ การตอบสนองปฏิกิริยาด้วยการเสียสละเงินเดือน 3 เดือน ได้ผลทางจิตวิทยาในวงจำกัด เพราะข้อเรียกร้องนี้เกิดขึ้นมาตั้งแต่การระบาดรอบแรกแล้ว คนมีอำนาจอีกมากยังรู้สึกเฉยๆ
สถานการณ์ของท่านผู้นำวันนี้จึงอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้า คายไม่ออก แม้ห้วงเวลาหนึ่งนึกอยากจะออกแต่ก็ออกไม่ได้ เพราะความรับผิดชอบค้ำคออยู่ ลาออกยิ่งซ้ำเติมสถานการณ์เลวร้ายมากขึ้น
ใกล้ถึงทางตันระหว่างทนอยู่สู้ต่อไปจนกว่าสถานการณ์จะคลี่คลาย ใครจะด่าว่าอย่างไร อดทน ไม่สนใจ กับเปิดโอกาสให้คนอื่นเข้ามารับภาระหน้าที่แทน
ต้องคิดหนัก ระหว่าง เสียงชื่นชมกับเสียงก่นสวด ศักดิ์ศรี หน้าตา ข้อครหาทิ้งปัญหา เอาตัวรอด ความเห็นแก่ตัวกับความรับผิดชอบ
ไม่ต่างไปจากคนขี่หลังเสือ ตัดสินใจยาก ลงจากหลังเสือ ถูกเสือกัด อยู่ก็เจ็บ ไปก็เจ็บ ไปแล้วจบหรือไม่จบ
สภาวะที่ต้องเผชิญกับแรงกดดัน ตีบตัน มาถึงวันนี้ จึงโทษใครไม่ได้ทั้งสิ้นนอกจากโทษตัวเอง
ทั้งหลายทั้งปวงเป็นสิ่งยืนยันสัจธรรมว่า ความเป็นผู้นำ ไม่ได้อยู่ได้ด้วยอำนาจอย่างเดียว
เมื่อต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่คาดไม่ถึง อำนาจที่มีอยู่ก็ช่วยไม่ได้ กลับเป็นผลร้ายมากกว่า
ปากพาไปที่เคยว่า เป็นนายกฯไม่เห็นยาก วันนี้พิสูจน์แล้วว่าจริงหรือไม่
เป็นนายกฯไม่เห็นยาก ตัดสินใจลาออกกลับยากกว่า น่าเห็นใจจริงๆ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะช่วยอย่างไร นอกจากบอกว่า กลับบ้านดีกว่าลุง รักรออยู่
