สถานการณ์น้ำท่วมเกิดขึ้นทุกปี เพราะเป็นช่วงเวลาที่พายุหอบเอาน้ำฝนเข้ามาตกในประเทศไทยด้วยปริมาณมาก จากข่าวสารที่ปรากฏพบว่าหลายจังหวัดประสบกับภัยน้ำท่วม เช่นที่ จ.สุโขทัย เกิดน้ำหลากไหลท่วม แม้แต่บ้านพักของรัฐมนตรี และ ส.ส.ก็ป้องกันไม่ทัน ที่ จ.เพชรบูรณ์ ก็เกิดอุทกภัย ที่ จ.นครราชสีมา ปริมาณน้ำล้นจนอ่างเก็บน้ำลำเชียงไกรรับไม่ไหว มีผลให้หลายพื้นที่เกิดน้ำท่วม หรือที่ จ.เพชรบูรณ์ ลพบุรี ตาก นครสวรรค์ ชัยนาท เป็นต้น ต่างมีปริมาณน้ำมากขึ้น
สถานการณ์เช่นนี้อยู่ในความคาดหมายของทุกคน รัฐบาลจึงมีการประชุมและตระเตรียมป้องกันและรับมือมาเป็นระยะ มีการประมาณการปริมาณน้ำฝนที่จะตกในประเทศ มีการคำนวณการกักเก็บ และเพิ่มสถานที่กักเก็บน้ำ รวมถึงการจัดทำแผนบริหารจัดการ นอกจากนี้ ยังพบว่า ทุกปีทิศทางการไหลของน้ำจะมีความแตกต่าง หากเป็นเส้นทางน้ำไหลปกติ เจ้าหน้าที่สามารถเตือนประชาชนในเขตพื้นที่เสี่ยงได้ล่วงหน้า แต่ในกรณีที่แตกต่างจำเป็นต้องบันทึกและค้นหาสาเหตุเพื่อการป้องกัน
ในห้วงเวลาเช่นนี้ สำหรับหน่วยงานรัฐถือเป็นการประเมินผลการบริหารจัดการน้ำในแต่ละพื้นที่ ทั้งระดับชุมชน อำเภอ จังหวัด ภูมิภาค และระดับประเทศ ถือเป็นสถานการณ์จริงที่ทำให้รู้ว่าแผนปฏิบัติการต่างๆ ซึ่งหน่วยงานระดับชาติได้ประชุมและตระเตรียมการมาเป็นระยะนั้นสัมฤทธิผลหรือไม่ ทั้งการกักเก็บน้ำไว้ใช้ในหน้าแล้ง ทั้งการเตือนภัยชาวบ้านก่อนจะเกิดความเสียหาย หรือเสียชีวิต ทั้งการปฏิบัติการฉุกเฉินเพื่อบรรเทาสาธารณภัย การเข้าถึงพื้นที่ท่วมช่วยไม่ให้ชาวบ้านอด ไม่ปล่อยให้คนติดเกาะอยู่อย่างหวาดกลัวท่วมกลางกระแสน้ำ เป็นต้น
ในช่วงเวลาที่ฝนตกหนักจนเกิดอุทกภัย สำหรับชาวบ้านแล้วถือว่าเป็นช่วงเวลาที่ทำให้เกิดความเสี่ยง หลายครอบครัวต้องสิ้นเนื้อประดาตัวเพียงชั่วพริบตา เพราะนาล่ม ปลาในบ่อหลุดหาย หมูไก่ตาย เงินที่ลงทุนไปกำลังจะได้คืนกลับกลายเป็นหนี้ เรื่องเช่นนี้ดูเหมือนว่าจะเกิดขึ้นทุกปี แต่สำหรับปีสองปีนี้ สถานการณ์ไม่เหมือนเดิม เพราะประเทศเผชิญหน้ากับโรคโควิด-19 ระบาด เศรษฐกิจของชาติชะงัก ประชาชนมีรายได้ไม่เพียงพอ ความเสียหายที่เกิดจากอุทกภัยเป็นการซ้ำเติมประชาชน กระทบถึงขวัญกำลังใจหลายครอบครัว เรื่องเช่นนี้รัฐบาลต้องเร่งเยียวยา ช่วยเหลือให้ทุกคนอยู่รอด และสร้างความมั่นใจว่าทุกครอบครัวยังมีหวังที่จะดำเนินชีวิตต่อไป
