| ผู้เขียน | ประสิทธิ์ พฤกษาจารสิริ |
|---|
พระพุทธศาสนากับสิทธิเท่าเทียม
พระพุทธศาสนาให้ความสำคัญกับเรื่องของสิทธิเท่าเทียม องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเปิดกว้างยอมรับชนทุกหมู่เหล่า ทุกชั้นวรรณะ ทุกลัทธินิกายให้เข้ามาบวชในพระพุทธศาสนาอย่างเท่าเทียม ไม่ว่าผู้บวชจะเป็นพราหมณ์ กษัตริย์ พ่อค้าหรือศูทร ภิกษุทุกรูปจะได้รับการปฏิบัติเป็นอย่างเดียวกัน พระสงฆ์จะได้รับการเคารพสักการะ ตามลำดับอาวุโสแห่งพรรษาอย่างเสมอกัน ภิกษุที่มีวรรณะพราหมณ์จึงต้องกราบไหว้สงฆ์ที่มาจากวรรณะศูทรที่มีพรรษาสูงกว่า
การให้สิทธิเท่าเทียมแก่ชนทุกหมู่เหล่าทั้งบุรุษและสตรีจึงช่วยจรรโลงส่งเสริมพระพุทธศาสนาให้แผ่กว้างไกลออกไป การห้ามวรรณะใดหรือเพศใดไม่ให้บวชในพระพุทธศาสนาย่อมได้รับการต่อต้านจากสังคมและชุมชน หากเป็นเช่นนั้นการเผยแผ่พระพุทธศาสนาจะทำได้ยากลำบาก
นอกจากนี้ องค์พระศาสดาทรงยอมให้สตรีเข้ามาบวชในพระพุทธศาสนา แม้ในสังคมครั้งพุทธกาลในแวดล้อมของศาสนาฮินดู สตรีถูกปิดกั้นโอกาสทางสังคมและห้ามเข้าร่วมกิจกรรมทางศาสนา ด้วยเหตุนี้ สิทธิเท่าเทียมที่องค์พระศาสดาทรงมอบให้ จึงมีคุณค่าสูงส่งต่อสตรีเพื่อการเข้าสู่หลักธรรมคำสอนและวัตรปฏิบัติเพื่อการหลุดพ้นจากสังสารวัฏอย่างเท่าเทียมกับบุรุษ ซึ่งนักสิทธิมนุษยชนในปัจจุบันยังไม่เคยเรียกร้องสิทธิขอบวชให้แก่สตรี
การยอมให้สตรีบวชในพระพุทธศาสนา ได้สร้างปรากฏการณ์แห่งการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่แก่สังคมชาวโลกอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน สตรีเพศได้รับการยอมรับในสังคมชาวพุทธตั้งแต่ครั้งพุทธกาล ในขณะที่ลัทธินิกายอื่นหรือศาสนาอื่นต่างปฏิเสธนักบวชสตรี สังคมโลกขณะนั้นมองสตรีเป็นเพียงพลเมืองชั้นสอง ด้วยเหตุนี้ สิทธิเท่าเทียมในพระพุทธศาสนาจึงมีอยู่อย่างสมบูรณ์และเต็มเปี่ยม
อย่างไรก็ตาม แม้สิทธิเท่าเทียมของบุคคลจะสำคัญ แต่สิทธิของพระพุทธศาสนาในการดำรงอยู่สืบไปย่อมเป็นสิ่งที่ชาวพุทธน้อมรับและเชิดชูเหนือสิ่งอื่นใด หากการกระทำของบุคคลใดกระทบหรือบั่นทอนต่อพระพุทธศาสนา ชาวพุทธไม่อาจยอมรับ
เช่นเดียวกัน แม้สิทธิเท่าเทียมของบุคคลจะมีความสำคัญ แต่สิทธิของชุมชนที่ดำรงอยู่อย่างสังคมของชายและหญิงที่เป็นอยู่เช่นนี้มายาวนานย่อมสำคัญและอยู่เหนือเพศสภาพและเพศวิถีของปัจเจกชน
แม้สิทธิเท่าเทียมจะสำคัญ แต่ความเท่าเทียมที่นำมาใช้ต้องอยู่ในระดับสูงต่ำที่อยู่ในระนาบเดียวกันระหว่างบุคคลต่อบุคคลหรือสถาบันต่อสถาบัน การนำสมรสเท่าเทียมของปัจเจกชนไปใช้ในทางหมิ่นเหม่และเป็นภัยต่อสถาบันครอบครัวที่มีการสืบเชื้อสายมายาวนานจากบรรพบุรุษจนถึงปัจจุบันและที่จะเกิดลูกหลานสืบต่อไป ย่อมไม่อาจกระทำได้
นอกจากนี้ การสมรสเท่าเทียมต้องไม่ก่อให้เกิดการบ่อนเซาะหรือทำลายประเพณีวัฒนธรรมที่เป็นมรดกตกทอดมาแต่ครั้งโบราณกาลที่ได้รับการบ่มเพาะและสร้างสรรค์ขึ้นอันเป็นผลมาจากความอ่อนโยนและการรู้จักสงวนเนื้อสงวนตัวของกุลสตรี และเป็นผลจากความองอาจผึ่งผายไม่หลบซ่อนตัวของสุภาพบุรุษ ซึ่งมรดกตกทอดนี้ไม่อาจทำขึ้นได้ด้วยเพศสภาพและเพศวิถีอื่นใด
ทั้งที่พระพุทธองค์ทรงยอมรับสิทธิเท่าเทียมและทรงออกเผยแผ่พระธรรมคำสอนเพื่อสร้างศรัทธาแก่ชาวบ้านให้เข้ามาสู่พระพุทธศาสนา แต่เพราะเหตุใด องค์พระศาสดาจึงปฏิเสธ
พระวักกลิที่เฝ้าติดตามดูพระวรกายของพระพุทธองค์ด้วยสายตาแส่ส่ายและจาบจ้วง การตรัสสั่งอัปเปหิพระวักกลิ จึงนับเป็นเรื่องแปลกที่แฝงไว้ด้วยนัยสำคัญเรื่องหนึ่งในพุทธประวัติที่มีปรากฏในพระไตรปิฎก เพราะไม่เคยปรากฏเลยสักครั้งว่า พระพุทธองค์ไม่ต้อนรับบุคคลเข้าสู่พระพุทธศาสนา แต่เพราะเหตุใดพระพุทธองค์จึงปฏิเสธพระวักกลิ
เมื่อพิจารณาจากกรณีขององคุลิมาลที่ครั้งหนึ่งเคยประพฤติตนเป็นโจรผู้ร้าย แต่ได้กลับใจ
ขอบวชในพระพุทธศาสนา องค์พระศาสดาทรงยอมรับองคุลิมาลที่เคยเป็นโจรฆ่าคนตายมานับพัน แต่ในทางกลับกัน องค์พระศาสดากลับขับไล่ไสส่งพระวักกลิ จนพระวักกลิได้รับความอับอายจนคิดอยากฆ่าตัวตาย
เหตุที่องค์พระศาสดาทรงยอมรับองคุลิมาลเพราะองคุลิมาลกลับใจและสำนึกผิดในการกระทำของตน การสำนึกผิดเป็นบุญกิรยาวัตถุของคนดี บัดนี้จิตขององคุลิมาลได้กลับสู่ความบริสุทธิ์ผ่องใสอีกครั้ง จึงเป็นเหตุที่องค์พระศาสดาทรงยอมรับองคุลิมาล โดยไม่กังวลว่าองคุลิมาลจะกลับมาทำร้ายหมู่สงฆ์หรือทำลายพระพุทธศาสนา
ในทางกลับกัน พระวักกลิมิได้สำนึกผิด แม้พระวักกลิเคยได้รับการตักเตือนจากพระพุทธองค์แล้ว แต่พระวักกลิกลับไม่เชื่อฟัง จิตของพระวักกลิถูกครอบงำด้วยราคะตัณหาและยังประพฤติตนด้วยกิรยาอุจาดอยู่ต่อไป จนพระพุทธองค์ไม่อาจทนต่อเงาทมิฬแห่งกามราคะที่ฟุ้งกระจายปกคลุมอยู่ทั่วสำนักของพระพุทธองค์
แม้ต่อมาภายหลัง พระพุทธองค์ได้เทศนาอบรมจนพระวักกลิได้บรรลุธรรม แต่เพราะเหตุใดพระพุทธองค์จึงไม่สั่งสอนพระวักกลิเสียแต่แรก แต่กลับใช้วิธีขับไล่ก่อน แล้วมาเทศนาสั่งสอนในภายหลัง
ที่เป็นเช่นนั้น เพราะทรงให้ความสำคัญกับการปกป้องคุ้มครองหมู่สงฆ์ให้ปลอดพ้นจากภัยแห่งกิเลสมาร จึงไม่ทรงยินยอมให้พระวักกลิเข้ามาอยู่ปะปนกับหมู่สงฆ์ เช่นเดียวกับกรณีการให้การดูแลห่วงใยบุตรธิดาและเยาวชนให้อยู่ห่างไกลจากสังคมเพศสภาพและเพศวิถีของปัจเจกชนที่หมิ่นเหม่ต่อความอยู่รอดของสังคมชายหญิง
การยอมปล่อยให้พระวักกลิอยู่ปะปนกับหมู่สงฆ์ต่อไปย่อมสุ่มเสี่ยงต่อการล่มสลายของพระพุทธศาสนา และการยอมปล่อยให้เพศวิถีของปัจเจกชนเข้ามาเสียดแทงพลังและความงดงามของเด็กและเยาวชนชายหญิงที่อาจถูกดึงและกลืนหายไปสู่เพศวิถีอื่น ย่อมสุ่มเสี่ยงต่อการสูญสิ้นของชาติตระกูลและอาจถึงกาลจุดจบของสังคมและชุมชนที่บรรพบุรุษของเราได้สร้างมา
ด้วยเหตุนี้ คุณค่าของหมู่สงฆ์ย่อมอยู่เหนือกว่าพระวักกลิ และคุณค่าของครอบครัวชาย-หญิงย่อมสูงกว่าสมรสเท่าเทียม
แม้ไม่มีสงฆ์ใดปฏิบัติเยี่ยงพระวักกลิ แต่สงฆ์ย่อมมีสิทธิปกป้องตนเองจากภาพกิรยาอุจาดของพระวักกลิที่ทิ่มแทงจิตใจและสร้างความวิตกกังวลแก่หมู่คณะอยู่ตลอดเวลา เช่นเดียวกัน แม้จะไม่ได้บังคับชายหญิงให้แปลงร่างเปลี่ยนเพศเพื่อใช้สิทธิสมรสเท่าเทียม แต่บุตรธิดาและเยาวชนต้องได้รับการปกป้องจากภาพเสียดแทงของผู้คนที่แสวงหาเพศรสและเพศวิถีอย่างหลงระเริง
สิทธิของเด็กและเยาวชนต้องได้รับการปกป้องและหวงแหนมิให้ลูกหลานต้องถูกดึงไปสู่เพศวิถีที่บิดเบี้ยว แปลกปลอมและถูกกลืนหายไปสู่สังคมอื่น ดั่งองค์พระศาสดาทรงปกป้องหมู่สงฆ์ให้พ้นจากภัยอันแส่ส่ายเร่าร้อนของพระวักกลิ มิฉะนั้นหมู่สงฆ์อาจถูกกลืนหายกลายร่างเป็นพระวักกลิ
คำว่า “ไม่มีสภาพบังคับ” ที่ใช้แอบอ้างว่าไม่มีเจตนาบังคับชายหญิงให้เปลี่ยนเพศแปลงร่างมาสนับสนุนสมรสเท่าเทียมนั้น แท้จริงแล้ว ถ้อยคำดังกล่าวได้ใช้เป็นวาทกรรมโดยมีจุดประสงค์เพียงเพื่อส่งเสริมสมรสเท่าเทียมเพื่อประโยชน์ในทางประชานิยม วาทกรรมเช่นนี้จึงมีท่วงทำนองคล้ายการยินยอมให้พระวักกลิได้กลับคืนสู่หมู่สงฆ์ได้อย่างอิสรเสรีอย่างท้าทายต่อความเสียหายของพระพุทธศาสนา
การสนับสนุนสมรสเท่าเทียมจึงเป็นเสมือนการให้ท้ายบุคคลผู้นิยมรักร่วมเพศให้ประพฤติตนเยี่ยงพระวักกลิได้อย่างเสรีภาพ วาทกรรมเช่นนี้จึงขัดต่อพระดำรัสขององค์พระศาสดาที่ตรัสขับไล่พระวักกลิเพื่อปกป้องพระพุทธศาสนา การสนับสนุนพระวักกลิหรือการส่งเสริมสมรสเท่าเทียมย่อมส่งผลร้ายอย่างรุนแรงต่อประเทศชาติและศาสนาได้อย่างคาดไม่ถึง และยังทำร้ายเด็กและเยาวชนจนถึงกับเสียโอกาสและหมดอนาคต ครอบครัวและชุมชนได้กลายร่างไปสู่สังคมที่แคระแกร็น น่าหวาดกลัวและไร้ซึ่งจิตวิญญาณ
