| ผู้เขียน | สถานีคิดเลขที่ 12 |
|---|
หนึ่งในคลิปวิดีโอจากโซเชียลมีเดียของสำนักข่าวหรือเพจการเมืองต่างๆ ที่มีคนดูเยอะมากในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา คือ คลิปที่ อาจารย์สุขุม นวลสกุล พูดเอาไว้ในงานเสวนาหัวข้อ “เกิดมาเป็นนายกฯ” เนื่องในวาระ 74 ปี สถาปนาคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ตอนหนึ่งว่า
สำหรับตนเอง อนาคตของการเมืองไทยตอนนี้ไม่มีฉากทัศน์อื่นๆ นอกจากฉากที่ พิธา ลิ้มเจริญรัตน์ แคนดิเดตนายกฯ ของพรรคก้าวไกลที่ได้รับคะแนนเสียงเลือกตั้งมาเป็นอันดับหนึ่ง ต้องได้รับการโหวตเป็นนายกรัฐมนตรีคนต่อไปเท่านั้น
นักรัฐศาสตร์ นักวิจารณ์การเมือง นักพูด-โต้วาที และราษฎรอาวุโส อย่างอาจารย์สุขุมยืนยันถึงหลักการง่ายๆ และครรลองธรรมดาสามัญที่ควรดำเนินไปอย่างราบรื่นของระบอบประชาธิปไตยปกติ ที่ว่า พรรคการเมืองที่ชนะเลือกตั้ง มีคะแนนเสียงความไว้วางใจจากประชาชนมากที่สุด ต้องได้เป็นแกนนำจัดตั้งรัฐบาล
นี่คือหลักการที่แสนเรียบง่ายของระบอบประชาธิปไตยและการเลือกตั้ง
ก่อนที่ความสลับซับซ้อนต่างๆ จะไปปรากฏตามขั้นตอนการทำงานในห้วงเวลา (อย่างมากที่สุด) 4 ปีของรัฐบาลชุดใหม่ ทั้งการพยายามผลักดันนโยบายสำคัญๆ ที่สัญญาเอาไว้กับมหาชน และการต้องดีลกับสถาบันทางอำนาจประเภทอื่นๆ เช่น ระบบราชการ เป็นต้น
ความแปลกประหลาดของระบอบประชาธิปไตยไทยในปัจจุบัน ก็คือ มีหลายคน หลายกลุ่ม พยายามจะทำให้อะไรต่อมิอะไรมันยุ่งยาก ซับซ้อน ตั้งแต่ยังไม่ประกาศรับรองผลการเลือกตั้ง
ผ่านการนำเอารายละเอียดหยุมหยิมมาขยายใหญ่โต ให้กลายเป็นปัญหาทางเทคนิค-ข้อกฎหมาย ที่ต้องพึ่งพาผู้เชี่ยวชาญเฉพาะมาใช้อำนาจตีความ-ตัดสิน เพื่อกลั่นกรอง (หรือถึงขั้น “สกัดกั้น”) การใช้อำนาจตัดสินใจของประชาชนอีกทีหนึ่ง
การเล่นงานพิธาเรื่องกรณี “หุ้นไอทีวี” คือ รูปธรรมชัดเจนอันหนึ่งของกระบวนการพิลึกพิลั่นนี้
โดยส่วนตัวเห็นด้วยกับอาจารย์สุขุมที่มองว่า เราไม่ควรไปสนใจกระบวนการพวกนั้น (ไม่ต้องท่องจำมาตรานู่นนี่ที่จะใช้เล่นงานพิธา-ก้าวไกลด้วยซ้ำ)
แต่ทุกคนทุกเสียงทุกพลังในสังคมการเมืองไทยต้องช่วยกันยืนยันหลักเรียบๆ ง่ายๆ ตามระบอบประชาธิปไตย และพร้อมใจกันผลักดันให้เจตจำนงที่พี่น้องประชาชนแสดงออกผ่านคูหาเลือกตั้ง บรรลุถึงเป้าหมาย
หากผลักดันเรื่องง่ายๆ แบบนี้ไม่ได้ และประเทศยังคงต้องตกอยู่ในวังวนอันฉ้อฉล-ไม่ตรงไปตรงมาต่อไป
สถานการณ์จะนำไปสู่ความสลับซับซ้อนอีกชุดหนึ่งที่ยากรับมือ
พิจารณาจากพลังของ “ประชาชนอันไพศาล” ที่ออกมาสนับสนุนพรรคก้าวไกลในวาระต่างๆ จากกรุงเทพฯ ถึงต่างจังหวัด
พลังของ “พลเมืองผู้กระตือรือร้น” ตั้งแต่เยาวชนคนรุ่นใหม่ที่ไม่เคยหลับใหลนับจากปี 2562 เป็นต้นมา คนชั้นกลางใน “พื้นที่เมือง” ที่ขยายกว้างขวางออกไปเรื่อยๆ ไม่รู้จบ และสื่อมวลชนกระแสหลักจำนวนไม่น้อยที่เลือกข้าง “ประชาธิปไตย” อย่างคึกคักเข้มแข็งหลังวันที่ 14 พฤษภาคม 2566
พลังทั้งหมดทั้งมวลนี้ล้วนแสดงจุดยืนไม่ยอมรับต่อการใช้อำนาจขัดขวางผลการเลือกตั้งอย่างผิดปกติ
ใครที่หวังจะใช้อำนาจลักษณะนั้น อย่าสุ่มเสี่ยงด้วยการกระตุ้นเร้าให้พลังเหล่านี้ “โกรธ” และ “แค้น” กฎหมาย-ระบบ-ระบอบ อีกครั้งเลย
