| ผู้เขียน | สถานีคิดเลขที่ 12 |
|---|
สถานีคิดเลขที่ 12 : ถ้าเป็น‘พล.อ.ประยุทธ์’
ถ้าเราเป็น พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ตอนนี้เราจะทำอะไร? และเลือกตัดสินอนาคตทางการเมืองของตนเองอย่างไร?
หากลองตอบคำถามข้างต้นในมุมมองของคนที่เป็นกองแช่งหรือศัตรูทางการเมืองแบบเปิดหน้าชัดๆ ของนายกรัฐมนตรี
คำตอบซื่อๆ ตรงๆ ก็คงออกมาว่า พล.อ.ประยุทธ์ควรรีบแสดงสปิริต เปิดหมวกอำลาตำแหน่งนายกฯ ได้แล้ว หรือเร่งล้างมือในอ่างทองคำไปก่อนที่ศาลรัฐธรรมนูญจะมีคำวินิจฉัยเรื่องวาระการดำรงตำแหน่ง 8 ปี
ท่ามกลางความเชื่อของคนจำนวนไม่น้อยในสังคม ที่พากันคิดล่วงหน้าไปไกลแล้วว่า พล.อ.ประยุทธ์ ไม่น่าจะรอด
โดยส่วนตัว ไม่อยากหักหาญหัวใจนายกรัฐมนตรีขนาดนั้น
แต่ก็อยากให้ท่านได้ทดลองทำอะไรบางอย่าง ที่อาจไม่เคยทำเลยตลอด 8 ปีที่ผ่านมา(และคงมีประโยชน์กว่าการไป “นั่งแข็งๆ” หน้ากล้องถ่ายรูปที่กระทรวงกลาโหม)
เรื่องแรก อยากให้ พล.อ.ประยุทธ์ลองเดินไปหาและพยายามรับฟังว่าชาวบ้านร้านตลาด คนเดินดินธรรมดา เขาคิดอย่างไรต่อท่าน?
พวกเขาเห็นว่าท่านยังควรเป็นนายกฯต่อ หรือพอได้แล้ว?
เงื่อนไขคือ พล.อ.ประยุทธ์ต้องไปพบปะชาวบ้าน ในแบบที่ไม่ได้ “จัดตั้ง” มาและมิได้คัดสรรเอาเฉพาะแต่เพียงประชาชนที่รักใคร่ชอบพอท่าน ดังเช่นเวลาท่าน “ลงพื้นที่” ตลอดหลายปีหลัง
แต่ควรเดินเข้าหาพวกเขาในแบบสบายๆ เป็นกันเอง เป็นคนเหมือนๆ กัน เพื่อให้สามัญชนเสียงส่วนใหญ่เหล่านั้นได้เปิดอกเปิดใจอย่างเต็มที่
ที่ผ่านมา นายกรัฐมนตรีเคยยอมรับว่าตนเองไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหนอย่างเรียบง่ายติดดินมากนัก เพราะผู้เกี่ยวข้องหลายฝ่ายต่างเป็นห่วงความปลอดภัยของผู้นำประเทศ
อย่างไรก็ตาม ในช่วง 1 เดือนนี้ ที่ พล.อ.ประยุทธ์ต้องหยุดปฏิบัติหน้าที่นายกฯ ชั่วคราว ท่านน่าจะใช้โอกาสพิเศษที่ได้รับมา ไปทดลองทำ-ทดลองฟัง ในสิ่งที่ไม่ได้ทำและไม่ได้ฟังมานานดูบ้าง
อีกเรื่องที่คงยากกว่าเรื่องแรก ทั้งที่เมื่อมองเผินๆ เหมือนจะง่าย มีความเป็นไปได้และสะดวกใจมากกว่า (ตามประสาคนกันเอง)
ก็คือ พล.อ.ประยุทธ์ควรลองไป “แอบฟัง” ดูบ้างไหม (ไม่ว่าจะใช้กลวิธีแบบใดก็ตาม) ว่า ในปัจจุบัน บรรดาอีลีท-ชนชั้นนำของสังคมไทยจำนวนมากเขาคิดอย่างไรกับท่าน? หรือพวกเขาพูดถึงท่านลับหลังในสถานที่รโหฐานต่างๆ กันอย่างไร?
นับจากช่วงก่อนวันที่ 24 สิงหาคม หรือก่อนศาลรัฐธรรมนูญจะมีมติให้นายกฯ หยุดปฏิบัติหน้าที่ มาจนถึงห้วงเวลา ณ ขณะนี้
มันมีอารมณ์ความรู้สึกแบบเบื่อๆ เอือมๆ อึดอัดใจ หรือคำพูดประเภท “น่าจะพอได้แล้ว” “อยู่มานานเกินไปแล้ว” อยู่หนาแน่นมากมายขนาดไหน?
และสวนทางกับท่าทีอย่างเป็นทางการที่พวกเขาเคยต้องแสดงออกต่อหน้าท่านก่อนหน้านี้อย่างไรบ้าง?
การหาทางรับฟังเสียงที่ไม่อยากได้ยิน ทั้งด้วยการไปเปิดใจรับฟังและการลอบรับฟังนี่แหละ ที่อาจเป็นแสงตะเกียงซึ่งช่วยฉายส่องให้ พล.อ.ประยุทธ์ ตระหนักชัดเจนว่า ควรจะประเมินหรือกำหนดอนาคตของตนเองด้วยการตัดสินใจแบบไหน?
ปราปต์ บุนปาน
