| ผู้เขียน | สถานีคิดเลขที่ 12 |
|---|
ไม่ต่างกับสภาวะ “1 ประเทศ 2 นายกฯ” ที่กำลังเกิดขึ้น
ดูเหมือนว่าสังคมการเมืองไทยในขณะนี้ ก็จะมีสภาพ “สองโลก-ทวิภพ” ที่ดำรงอยู่เคียงคู่กัน
ในโลกใบหนึ่ง คล้ายกับว่าโจทย์หลัก-ปัญหาใหญ่นั้นยังวนเวียนอยู่แถวๆ ประเด็นวาระการดำรงตำแหน่ง 8 ปี ของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
ที่ค่อยๆ ขยายวงจากการเป็นปัญหาการตีความข้อกฎหมาย-การเขียนรัฐธรรมนูญ พร้อมคำถามสำคัญว่าควรเริ่มนับวาระการดำรงตำแหน่งของนายกรัฐมนตรีเมื่อไหร่ดี?
โดยไม่มีประเด็นข้องเกี่ยวกับข้อเท็จจริงหรือพยานหลักฐานอะไรมากมายนัก
มาสู่การลากเข้าไปยังประเด็นข้อเท็จจริง-พยานหลักฐานบางอย่าง ผ่านการบลั๊ฟกันเรื่องบันทึกการประชุม (และจำนวนครั้งการประชุม) ของคณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญ (กรธ.) ที่มี มีชัย ฤชุพันธุ์ เป็นประธาน
องค์ประกอบที่เพิ่มเติมเสริมเข้ามา บ่งชี้ชัดเจนว่า การต่อสู้ในศาลรัฐธรรมนูญนั้นมีความซับซ้อน ไม่ได้มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะยอมแพ้หรือยอมถอดใจอย่างรวดเร็ว (ตรงกันข้าม กลับมีคนพยายามฮึดสู้)
และยิ่งแสดงว่าศึกครั้งนี้อาจไม่จบลงง่ายๆ
ในโลกอีกใบหนึ่ง เราก็ได้เห็นพรรคการเมืองแทบทุกพรรคและทุกระดับกำลังเคลื่อนไหวกันอย่างคึกคัก
เอาแค่ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา ก็มีอีเวนต์การเมืองที่เปิดตัวหรือตอกย้ำแบรนด์ผู้ท้าชิงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเกิดขึ้นติดต่อกันหลายวาระ
ทั้งการเดินทางขึ้นภาคเหนือพร้อมศักยภาพการเป็นแคนดิเดตผู้นำที่ฉายเด่นขึ้นตามลำดับของ
แพทองธาร ชินวัตร แห่งพรรคเพื่อไทย
การแสดงวิสัยทัศน์พร้อมกับการเปิดตัวผู้สมัคร ส.ส. กทม. บางส่วน ของ พิธา ลิ้มเจริญรัตน์
แห่งพรรคก้าวไกล
ตลอดจนการเปิดหน้าลงสู่สนามแข่งขันทางการเมืองเต็มตัวอีกครั้งของ คุณหญิงสุดารัตน์
เกยุราพันธุ์ แห่งพรรคไทยสร้างไทย และ สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ แห่งพรรคสร้างอนาคตไทย
พร้อมๆ กับที่มีโพลสำรวจคะแนนนิยมของแคนดิเดตนายกฯ ออกมา แม้หลายคนอาจไม่แน่ใจกับผลลัพธ์ของโพลแบบร้อยเปอร์เซ็นต์
แต่ประเด็นหนึ่ง ที่ผลโพลดังกล่าวมิได้มีความผิดเพี้ยนไปจากอารมณ์ความรู้สึกของประชาชนส่วนใหญ่ ก็คือ พล.อ.ประยุทธ์ ไม่ใช่ผู้นำทางการเมืองที่คะแนนนิยมอยู่ใน
ลำดับต้นๆ อีกแล้ว
ไม่นับรวมข่าวคราวเรื่องการควบรวมพรรคการเมือง หรือการท้าชนกันในพื้นที่เลือกตั้งระหว่างพรรคร่วมรัฐบาล ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้
นี่คือ “โลกการเมือง” อีกใบหนึ่ง ที่ประเด็น พล.อ.ประยุทธ์ จะได้อยู่ต่อหรือไม่ได้อยู่ต่อ และรายละเอียดเรื่องการสู้คดีวาระการดำรงตำแหน่ง 8 ปี ของนายกรัฐมนตรี ดูจะไม่ใช่เรื่องใหญ่อีกต่อไป
เพราะความท้าทายที่เริ่มปรากฏชัดตรงเบื้องหน้า คือ ประเทศไทยต้องก้าวเดินไปสู่อนาคต ด้วยการเลือกตั้งใหม่ ด้วยตัวเลือกผู้นำรายใหม่ๆ และด้วยฉากทัศน์การเมืองแบบใหม่
ไม่ว่าจะมีใครพยายามยื้อยุดไว้แค่ไหน แต่ทุกคนก็มองเห็นตรงกันว่าความเปลี่ยนแปลงตามระบบบางอย่างกำลังจะต้องเกิดขึ้น ในเวลาไม่นานนับจากนี้
ปราปต์ บุนปาน
