เวลา 02.30 น. วันที่ 21 มิถุนายน ร.ต.อ.อัศวิน พรมนอก รอง สว.(สอบสวน) สภ.เมืองชัยภูมิ รับแจ้งเหตุมีคนถูกยิงเสียชีวิต ภายในโรงไฟฟ้าพลังงานน้ำห้วยประทาว (เขื่อนล่าง) ม.1 ต.ท่าหินโงม อ.เมือง จ.ชัยภูมิ จึงรุดไปตรวจตรวจสอบพร้อมชุดสืบสวน สภ.เมืองชัยภูมิ หน่วยกู้ชีพแพทย์เวร โรงพยาบาลชัยภูมิ และกองพิสูจน์หลักฐาน
ที่เกิดเหตุเป็นโรงผลิตไฟฟ้าพลังงานน้ำห้วยประทาว (เขื่อนล่าง) บริเวณหน้าห้องพัก รปภ. พบศพนายอัมรินทร์ ยาสุก อายุ 29 ปี อยู่บ้านเลขที่ 3 ม.5 ต.นาหนองทุ่ม อ.แก้งคร้อ จ.ชัยภูมิ ทำหน้าที่เป็น รปภ. โรงไฟฟ้าดังกล่าว สภาพนอนจมกองเลือด สวมเสื้อสีเหลือง กางเกงขาสั้นสีเขียว ถูกยิงบริเวณหน้าอกซ้ายลูกกระสุนฝังใน ใกล้กันพบรถจักรยานยนต์ ยี่ห้อฮอนด้า เวฟ 100 สีแดง-ดำ ทะเบียน 1กฉ3968 ชัยภูมิ ห่างจากผู้เสียชีวิตเพียงเล็กน้อยพบปืนไทยประดิษฐ์ 1 กระบอก และด้ามไม้กวาดตกอยู่
จากการสอบถามนายสุดที เซ็งรัมย์ อายุ 71 ปี ซึ่งเป็นคนพบศพคนแรก กล่าวว่า เมื่อวันที่ 19 มิ.ย.ที่ผ่านมา เวลาประมาณ 20.00 น. ก่อนที่ตนจะออกไปหาปลาในละแวกนี้ ได้เดินมาหานายอัมรินทร์และทักทายพูดคุยตามปกติเหมือนทุกวัน พอกลับจากหาปลาเสร็จ ตนจึงกลับขึ้นมาซึ่งต้องย้อนกลับทางเดิม ได้พบนายอัมรินทร์นอนเสียชีวิตจมกองเลือดอยู่กับพื้นแล้ว ตนจึงแจ้งคนละแวกนั้นให้ช่วยแจ้งเจ้าหน้าที่มาตรวจสอบดังกล่าว
ขณะที่ชุดสืบสวน สภ.เมืองชัยภูมิ ได้ตรวจสอบในบริเวณที่เกิดเหตุเบื้องต้นและได้ตามไปสอบสวนพยานและคนใกล้ชิดของนายอัมรินทร์ เพื่อหาสาเหตุการเสียชีวิตในครั้งนี้ให้แน่ชัด ก่อนที่จะไปพบนายณรงค์ สวนกล้า อายุ 42 ปี อาศัยบ้านเลขที่ 94 ม.8 บ้านหลุบช้างพลาย ต.เก่าย่าดี อ.แก้งคร้อ จ.ชัยภูมิ ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ รปภ. คู่กะที่จะมาเปลี่ยนกะกับนายอัมรินทร์ในเวลา 06.00 น.เป็นประจำทุกวัน
จากการสอบถามนายณรงค์ ให้การว่า ตนและนายอัมรินทร์ได้รับจ้างมาเป็น เจ้าหน้าที่ รปภ.ที่โรงไฟฟ้าแห่งนี้หลายเดือนแล้ว และมีความสนิทสนมกันพอสมควร ซึ่งช่วงหลังมานี้นายอัมรินทร์เริ่มมีอาการซึมเศร้า ซึ่งคาดว่าน่าจะมีอยู่เรื่องหนึ่งที่นายอัมรินทร์เคยบ่นตัดพ้อให้ตนฟังเป็นประจำว่า เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา นายอัมรินทร์ได้พาครอบครัวพ่อแม่ไปสู่ขอหมั้นสาวคนรัก
นายณรงค์ให้การต่อว่า โดยนายอัมรินทร์ได้วางเงินสดกว่า 2 แสนบาท และน่าจะดูวันเวลาในการแต่งงานกันไว้แล้วด้วย แต่พอต่อมาจู่ๆ แฟนสาวได้โทรศัพท์มาบอกเลิกคบกับนายอัมรินทร์ แต่ก็ไม่ได้เล่าถึงสาเหตุให้ตนฟัง และหลังจากนั้นเป็นต้นมา ก็สังเกตเห็นนายอัมรินทร์เริ่มมีอาการซึมเศร้ามาตลอด กระทั่งมีเจ้าหน้าที่ไปตามตัว จึงทราบว่านายอัมรินทร์คิดสั้นไปเสียแล้ว ซึ่งตนก็รู้สึกเสียใจในการตัดสินใจแก้ปัญหาเช่นนี้
