อะไรก็เกิดขึ้นได้ในยุครัฐบาลชุดนี้ที่ล่าสุดกระทรวงศึกษาธิการเตรียมรื้อระบบการเรียนซ้ำชั่นสำหรับนัเรียนที่ไม่ผ่านเกณฑ์มาใช้อีกครั้งหลังจากพล.อ.ดาว์พงษ์ รัตนสุวรรณรมว.ศึกษาธิการ ได้มอบหมายให้ นายการุณ สกุลประดิษฐ์ เลขาธิการคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานไปวิเคราะห์ข้อดี-ข้อเสีย ของการสอบตกซ้ำชั้นซึ่งในอดีตที่ผ่านมาหากเรียนและสอบไม่ผ่านก็ต้องเรียนซ้ำชั้นอีกปี แต่ปัจจุบันไม่มีการซ้ำชั้นเมื่อเด็กไม่ผ่านก็ใช้วิธีการซ่อมในรายวิชานั้นซึ่งมาตรฐานการซ่อมของครูแต่ละคนก็ไม่เหมือนกันครูบางคนใช้วิธีการซ่อมที่ไม่เหมาะสม
ดังนั้นจึงเห็นว่าต้องกลับมาดูเรื่องนี้กันใหม่เพราะคุณภาพของเด็กที่จบออกมาเมื่อเรียนต่อในระดับที่สูงขึ้นก็มีปัญหาเช่นเด็กชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 และ 4 ยังอ่านไม่ออก เขียนไม่คล่อง เมื่อเลื่อนชั้นขึ้นก็เป็นภาระฉุดรั้งเพื่อนมีปัญหาในการเรียนระดับสูง หรือ เมื่อมาเรียนต่อในสายอาชีพแทนที่จะสอนทางวิชาชีพได้เลย วิทยาลัยอาชีวศึกษาก็ต้องมาสอนวิชาสามัญเพิ่มไม่เช่นนั้นก็เรียนไม่ได้ ส่วนจะนำเรื่องดังกล่าวกลับมาดำเนินการหรือไม่นั้นก็ต้องรอดูข้อมูลของสพฐ. ก่อน
คุณสุรนันทน์มองว่าไม่เห็นด้วยกับเรื่องดังกล่าวเพราะไม่อยากโทษเด็ก มาตรฐานการเรียนของครูและนักเรียนไม่เท่ากันการทำร้ายเด็กด้วยการให้ซ้ำชั้นเป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุควรจะมีแนวทางในการคิดวิเคราะห์เพื่อช่วยเหลือเด็กและการซ้ำชั้นยังเป็นการทำร้ายจิตใจเด็กควรจะปรับปรุงให้เด็กมีความเข้าใจศักยภาพตัวเองเด็กบางคนอาจจะเก่งและถนัดในบางวิชาก็ได้
ด้านอ.พิชญ์มองอีกมุมว่า เด็กนักเรียนที่ต้องซ้ำชั้นไม่ใช่เพราะเด็กโง่ แต่แค่อาจยังไม่พร้อมเราจะจัดการอย่างไร เช่น ส่งเด็กมาติวเพิ่ม หรือ มีการจัดสอนเป็นพิเศษอย่ามองว่าเด็กด้อยกว่าคนอื่น ผู้ใหญ่หรือสถา บันการศึกษาควรจะช่วยสร้างสิ่งแวดล้อมในการเรียนที่เหมาะสมอย่ามองว่าเด็กเป็นภาระ
