เดินไปในเงาฝัน : นักฟุตบอลรุ่นลายคราม โดยสาโรจน์ มณีรัตน์

อาจเป็นเพราะเราไม่ใช่สายเฮลตี้กระมัง จึงทำให้ไม่ค่อยมีใครคุยกับผมเรื่องสุขภาพ และการออกกำลังกายเท่าไหร่นัก ยิ่งในช่วงฟุตบอลโลกรัสเซีย 2018 อย่างนี้ด้วยแล้ว

เพื่อนฝูง น้องๆ หลายคน ต่างจับกลุ่มกันคุยถึงคู่เมื่อคืนอย่างออกรส

แต่แทบไม่ค่อยมีใครถามผมเลยสักคำว่า…ดูบอลบ้างหรือไม่ ?

จริงๆ ผมก็ดูแทบทุกคู่ และแทบทุกคืน โดยเฉพาะคู่หัวค่ำ ผมมักจะติดตามดูอยู่ตลอด แต่ถ้าถามว่าผมรู้จักนักเตะของแต่ละคู่บ้างหรือไม่

Advertisement

ผมตอบได้เลยว่า…ไม่ทั้งหมด

มีบ้างบางคน บางทีมเท่านั้นที่รู้จักตัวนักเตะ โดยเฉพาะนักเตะดังๆ หรือนักเตะที่อยู่ในทีมที่ผมชอบเป็นพิเศษ อาทิ เนย์มาร์ นักเตะชาวบราซิล, โทมัส มุลเลอร์ นักเตะเยอรมัน, คริสเตียโน โรนัลโด้ นักเตะโปรตุเกส และ
ลิโอเนล เมสซี่ นักเตะอาร์เจนตินา

นอกนั้นผมรู้จักน้อยมาก

Advertisement

ฉะนั้น จึงไม่แปลกหรอกที่เพื่อนฝูง น้องๆ ที่ทำงานจึงเลี่ยงที่จะไปคุยกับคนอื่นมากกว่าผม เพราะเขารู้ดีว่าคุยกับผมแล้วไม่สนุก

แถมทำหน้างุนงงให้เขาเห็น

ผมเองก็เข้าใจเรื่องเหล่านี้เป็นอย่างดี

แต่ถ้าเขารู้ว่าเมื่อก่อนผมเคยเป็นนักฟุตบอลโรงเรียนมาก่อน โดยเล่นตำแหน่งปีกขวา เขาคงอาจจะทึ่ง และคงจะทึ่งหนักขึ้นไปอีกเมื่อรู้ว่า นอกจากกีฬาสีของโรงเรียนที่ผมต้องลงเล่นทุกนัดแล้ว

ผมยังสร้างทีมประจำตำบลของตัวเองขึ้นมาเพื่อไปแข่งในระดับจังหวัดด้วย

ตกรอบแรกบ้าง

เข้ารอบลึกๆ บ้าง

แม้จะไม่เคยเข้ารอบตัดเชือกเลยก็ตาม แต่ความเป็นนักฟุตบอลของผมตอนเด็กๆ ก็ทำให้ผมพยายามหาความรู้จากการอ่านหนังสือสตาร์ซอคเกอร์

อ่านเพื่อผ่อนคลายส่วนหนึ่ง

แต่เนื้อหาสาระของคอลัมนิสต์แต่ละคน โดยเฉพาะ “ย.โย่ง” และคนอื่นๆ ก็พอจะทำให้ผมพอมีความรู้เรื่องเกมฟุตบอลอยู่บ้าง ขณะเดียวกัน ก็พอจะทำให้ผมเข้าใจเรื่องแทคติคของฟุตบอลด้วย

สิ่งเหล่านี้เป็นผลพลอยได้ในขณะนั้น

แต่กระนั้น ก็มีคนถามผมอีกว่า…พี่ชอบทีมอะไร ?

ผมบอกชอบบราซิล, เยอรมัน และเนเธอร์แลนด์ แต่ผมไม่ทันตอนยุครุ่งเรืองของบราซิล ที่มี “ไข่มุกดำ” อย่าง “เปเล่” เป็นหัวหอกนะ ขณะเดียวกัน ผมก็ไม่ทันตอนยุครุ่งโรจน์ของกังหันสีส้ม ที่มีนักเตะเทวดาอย่าง “โยฮัน ครัฟฟ์” เป็นขวัญใจเกมลูกหนัง

แต่ผมทันฟรานซ์ เบคเค่นเบาเออร์, เซปป์ ไมเออร์, ไรเนอร์ บอนฮอฟ, เคล้าส์ ฟิชเชอร์,เกิร์ด มุลเลอร์ และฮันซี่ มุลเลอร์ แห่งทีมชาติอินทรีเหล็ก

บุคคลในตำนานเหล่านี้คือไอดอลของผมในยุคนั้น

คนที่รู้ว่าผมชอบเยอรมัน ก็มักชอบถามต่อว่า…ทำไมถึงชอบ ?

ผมบอกเขาว่าเพราะสมัยก่อนราวสัก 40 กว่าปีก่อน มีแต่ถ่ายทอดสดฟุตบอลบุนเดสลีกา หรือเทปที่เกี่ยวกับฟุตบอลเยอรมันทั้งนั้น ไม่ค่อยมีถ่ายทอด หรือนำเทปการแข่งขันของดิวิชั่น 1 อังกฤษมาถ่ายทอดสักเท่าไหร่ (สมัยก่อนยังไม่มีพรีเมียร์ลีก)

อีกประการ อาจเป็นเพราะอิทธิพลของนักพากย์ฟุตบอล และคอลัมนิสต์อย่าง “ก.ป้อหล่วน” ต่างมีความเข้าใจในเกมลูกหนัง และนักเตะชาวเยอรมันอย่างมาก จึงทำให้ผมในยุคนั้นต่างซึมซับ และชอบฟุตบอลเยอรมันอย่างไม่ลืมหูลืมตา

ที่สำคัญเยอรมันเคยคว้าแชมป์โลกถึง 4 ครั้ง ในปี 1974, 1990 และ 2014 โดยผมอยู่ร่วมฉลองแชมป์โลกด้วยทุกครั้ง ยกเว้นปี 1954 เพราะยังไม่เกิด (ฮา)

ฉะนั้น จึงไม่แปลกที่ผมจะชอบเยอรมัน แต่ใจหนึ่งก็ชอบบราซิลด้วย ส่วนเนเธอร์แลนด์ เสียดายที่ปี 2018 ไม่ได้มาฟุตบอลโลกที่รัสเซีย ผมจึงหวังเป็นอย่างยิ่งว่าในปีนี้บราซิลน่าจะเป็นตัวแทนของทีมโปรด เพื่อไปให้ถึงดวงดาวนะ

เพราะเยอรมันตกรอบเสียแล้ว (เศร้า)

ผมหวังเช่นนั้นจริงๆ

และผมก็แอบคิดว่าหลังจบฟุตบอลโลกครั้งนี้ อาจจะหาเวลาไปเตะฟุตบอลกับเขาบ้าง เผื่อทุกคนจะได้รู้สักทีว่า ปีกขวาตัวเก่งอย่างผมสมัยอดีต สนิมยังไม่เกาะนะครับ (ฮา)

QR Code
เกาะติดทุกสถานการณ์จาก Line@matichon ได้ที่นี่
Line Image