| ผู้เขียน | วรศักดิ์ ประยูรศุข |
|---|
ครม.สัญจร 4 จังหวัดอีสานใต้ อุบลฯ, อำนาจเจริญ, ยโสธร, ศรีสะเกษ ผ่านพ้นไปอย่างเรียบร้อย
ที่มีข่าวจะมีนักศึกษามาชูป้าย เป็นอันว่าไม่มี หลังจากมีเจ้าหน้าที่ไปพบคณบดี ไปพบอาจารย์ถึงบ้าน
ครูบาอาจารย์ ปกติสอนหนังสือ ทำกิจกรรมทางปัญญา ไม่เคยสู้รบปรบมือกับใคร เจออาคันตุกะมาเยี่ยมแบบนี้ คงไม่เหลือหนทางให้เลือกมากนัก
การประชุมสัญจร หรือนอกสถานที่ ยกทำเนียบไปตามหัวเมืองต่างๆ โดยหลักการเป็นเรื่องดี
เหมือนนิสิตนักศึกษา ต้องไปออกค่าย ไปสัมผัสชนบท ท้องไร่ท้องนา หรือออกค่ายในเมือง ไปสัมผัสชุมชนที่มีปัญหาความเป็นอยู่
เป็นการเรียนรู้ภาคปฏิบัติ แทนที่จะอ่านแต่หลักวิชาหรือทฤษฎี
สำหรับรัฐบาลที่มีหน้าที่ดูแลชีวิตความเป็นอยู่ของคน 50-60 ล้าน ยิ่งจำเป็น เป็นโอกาสให้รัฐบาลจะลดระยะห่าง ได้พบประชาชนแบบตัวเป็นๆ จะได้รับฟังปัญหาต่างๆ จากปากประชาชน แทนที่จะอ่านแต่รายงานที่ผ่านข้าราชการ ผ่านศูนย์นั่นศูนย์นี่ของราชการ
หรือถ้ามีสภา ก็ฟังจาก ส.ส.อีกต่อหนึ่ง
แล้วยังได้เห็นการทำงานของข้าราชการ ดูว่ามีร่องรอยของเกียร์ว่างหรือรายการอื่นใดที่ไม่สอดคล้องกับนโยบายรัฐบาลหรือไม่
ถ้าเป็นรัฐบาลเลือกตั้ง งานสัญจรแบบนี้ จะมี ส.ส.เจ้าของพื้นที่เข้ามามีบทบาทร่วมกับจังหวัด
บรรยากาศจะดุเดือดมากกว่านี้ บางจุดอาจจะมีเอ็นจีโอบ้าง ประชาชนบ้าง ที่เดือดเนื้อร้อนใจในปัญหาต่างๆ จะมาร้องเรียน มาขอยื่นหนังสือ
จังหวัดไหนทำงานไม่เรียบร้อย คงหนาวๆ ร้อนๆ หน่อย เพราะชาวบ้านต้องใช้โอกาสนี้ร้องเรียน
ส่วน ครม.สัญจรในรัฐบาลนี้ มักจะมีข่าวการไปเคลียร์พื้นที่ล่วงหน้าโดยเจ้าหน้าที่
ภาพที่ออกมา จึงเป็นไปตามการตระเตรียมของข้าราชการในจังหวัดในพื้นที่นั่นเอง
ประชาชนที่มาต้อนรับยิ้มแย้มแจ่มใส ทักทายสนทนาเป็นกันเอง ชื่นชมให้กำลังใจ เป็นธรรมเนียมไทยๆ เรา ที่ต้อนรับแขกเหรื่อด้วยน้ำใจไมตรี
แสดงมารยาทที่ดีในฐานะเจ้าบ้าน
พร้อมๆ กันนั้น ก็เท่ากับให้ “ความร่วมมือ” กับข้าราชการในการต้อนรับแขกของจังหวัด
อย่างที่เคยได้ยินตัวอย่างคลาสสิก ที่กระทรวงมหาดไทย ในยุคปลัดที่มีฉายาเปิดปุ๊บติดปั๊บ เคยจัดป้าย “น้ำเป็นของปลา ฟ้าเป็นของนก นายกฯเป็นของ..(ชื่อนายกฯขณะนั้น)” มาต้อนรับการตรวจราชการของนายกฯสมัยนั้น
ผลคือ ยิ้มแป้นชื่นมื่นในแบบวิน-วินไปด้วยกัน
นายกฯ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ยังประกาศไว้ที่อุบลฯด้วยว่า ยิ่งใกล้เลือกตั้ง ยิ่งต้องลงพื้นที่
ถ้าคิดจะลงสนามการเมืองจริงๆ น่าจะลองลงพื้นที่แบบไม่มีพิธีกรรมห่อหุ้มดูบ้าง
น่าจะได้เห็นอะไรอีกมาก เสริมการอ่านวันละ 800 บรรทัดได้เป็นอย่างดี
วรศักดิ์ ประยูรศุข
