| ผู้เขียน | โกวิท วงศ์สุรวัฒน์ |
|---|
สาธารณรัฐไอร์แลนด์ (Ireland) ตั้งอยู่บนเกาะที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 3 ของทวีปยุโรปที่อยู่ทางทิศตะวันตกของเกาะบริเตนใหญ่ในมหาสมุทรแอตแลนติก พื้นที่ประมาณ 5 ใน 6 ส่วนของเกาะไอร์แลนด์เป็นที่ตั้งของประเทศไอร์แลนด์ ส่วนพื้นที่ที่เหลืออีก 1 ใน 6 ส่วนด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะ เป็นที่ตั้งของไอร์แลนด์เหนือของสหราชอาณาจักร สาธารณรัฐไอร์แลนด์เนื้อที่ 70,273 ตารางกิโลเมตร มีประชากรประมาณ 4 ล้านหกแสนคน ประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก ไอร์แลนด์เป็นสมาชิกของสหภาพยุโรปใช้สกุลเงินยูโร
เมื่อรู้จักประเทศไอร์แลนด์แล้วก็จำเป็นต้องรู้จักกางเกงในสตรีซึ่งเป็นหัวข้อของบทความนี้ด้วย โดยทั่วไปแล้วกางเกงในสตรีมีอยู่ 7 แบบคือ
1) กางเกงในแบบขาสั้น เหมือนกางเกงในผู้ชาย (Boy Shorts)
2) กางเกงในแบบเอวสูงทรงคุณป้า (Briefs)
3) กางเกงในแบบเฟรนช์คัท หรือแบบขาเว้าสูง (French-Cut)
4) กางเกงในแบบฮิปสเตอร์ เกาะขอบสะโพกเอวต่ำ (Hipster)
5) กางเกงในแบบบิกินี (Bikini)
6) กางเกงในตอง (Thongs)
7) กางเกงในจีสตริง (G-Strings)
ข้อมูลทั้งหมดนี้อ้างอิงจากกูเกิลทั้งสิ้น เนื่องจากผู้เขียนก็ไม่มีความรู้เรื่องกางเกงในสตรีแต่อย่างไรและไม่สามารถนำรูปภาพตัวอย่างของกางเกงในสตรีทั้ง 7 ชนิดมาแสดงได้เพราะว่าไม่เหมาะสมกับเรื่องที่เขียน จึงนำรูปมาแสดงเฉพาะกางเกงในสตรีแบบที่ 6 คือ กางเกงในแบบตอง (Thongs) เท่านั้น หากท่านผู้อ่านต้องการความเข้าใจอย่างลึกซึ้งก็สามารถเปิดหาอ่านดูได้ในกูเกิลซึ่งมีรูปภาพประกอบช่วยให้เข้าใจได้โดยถ่องแท้
ปรากฏการณ์การประท้วงทั่วประเทศไอร์แลนด์เกิดขึ้นหลังจากวันที่ 6 พฤศจิกายนนี้ จากการที่ศาลอาญาจังหวัดคอร์ก ซึ่งเป็นเมืองหลักทางใต้ของไอร์แลนด์ได้พิพากษาตามความเห็นของคณะลูกขุนซึ่งเป็นผู้ชาย 8 คน และเป็นผู้หญิง 4 คน ว่าชายหนุ่มวัย 27 ปี ผู้ถูกกล่าวหาว่าข่มขืนเด็กสาววัย 17 ปี ในตรอกข้างถนนแห่งหนึ่งในเมืองคอร์กนั้นไม่มีความผิดเนื่องจากทนายจำเลยที่เป็นสตรีชื่อ เอลิซาเบธ โอ’คอนเนล ได้นำกางเกงในสตรีแบบตองที่ด้านหน้าเป็นลายลูกไม้มาแสดงต่อหน้าลูกขุนเพื่อแสดงว่าคดีนี้มิใช่การข่มขืนหากเป็นการสมยอมทางเพศของฝ่ายหญิงเนื่องจากเด็กสาวผู้นั้นสวมกางเกงในแบบตองที่ด้านหน้าเป็นลายลูกไม้ซึ่งนับเป็นเครื่องหมายแห่งการยินยอมเป็นนัยแห่งความเชื้อเชิญให้ฝ่ายชายมีเพศสัมพันธ์ด้วย เนื่องจากมีความเป็นไปได้อย่างสูงที่เด็กสาวอายุ 17 ผู้นี้มีความสนใจในตัวจำเลย และเปิดโอกาสให้มีการพบปะกันในตรอกข้างถนนที่เกิดเหตุ
ครับ ! คณะลูกขุนทั้ง 12 คนได้ลงมติว่าจำเลยไม่มีความผิดในข้อหาข่มขืน เนื่องจากเห็นด้วยกับคำให้การของทนายจำเลยดังกล่าว
ผลการพิพากษาของศาลเรื่องนี้ทำให้บรรดาสตรีชาวไอริชต่างพากันโพสต์ภาพกางเกงในแบบตองที่ถูกยกประเด็นขึ้นพิจารณาในศาล พร้อมกับบรรยายเป็นเสียงเดียวกันว่า “นี่ไม่ใช่การยินยอมให้ร่วมเพศ” เพื่อประท้วงการใช้การกล่าวหาเหยื่อที่ถูกข่มขืนว่าเป็นการยินยอม เกี่ยวกับสิ่งที่สามารถนำมาใช้เป็นหลักฐานประกอบการพิจารณาในคดีข่มขืนเพื่อให้คณะลูกขุนพิจารณานำขึ้นพิจารณา นอกจากนั้นยังมีการเดินขบวนประท้วงและเอากางเกงในแบบตองแขวนไว้ทั่วทั้งที่เมืองหลวงกรุงดับลินและเมืองคอร์กเป็นเอิกเกริก
จนนำไปสู่การอภิปรายในสภาผู้แทนราษฎรที่คุณ รูธ คอปปิงเจอร์ ส.ส.หญิง ยกประเด็นกางเกงในแบบตองติดลูกไม้ เข้าไปในรัฐสภาเพื่อเน้นคดีข่มขืนนั้นที่มักจะมี “เหยื่อที่กลายเป็นต้นเหตุ” คือผลักความผิดไปที่ผู้หญิงที่ถูกข่มขืนเสมอ โดยหยิบกางเกงในสตรีแบบตองติดลูกไม้ด้านหน้าสีน้ำเงินขึ้นมา แสดงประกอบการอภิปรายว่า
“มันอาจดูน่าอับอายที่จะนำกางเกงในแบบตองมาแสดงที่นี่ แต่คุณคิดหรือไม่ว่า เหยื่อการข่มขืนหรือผู้หญิงรู้สึกอย่างไร ที่ชุดชั้นในของเหยื่อที่ถูกข่มขืนถูกนำมาแสดงในศาล ?”
ครับ ! เรื่องการกล่าวหาสตรีที่ตกเป็นเหยื่อการข่มขืนจากผู้ชายว่ามีความผิดฐานสมยอมและแต่งกายยั่วยวนผู้ชายเองนั้น ดูออกจะเป็นมาตรฐานของสังคมส่วนใหญ่ในโลก ดังตัวอย่างที่น่าสมเพชอีกตัวอย่างหนึ่งคือเมื่อ พ.ศ.2552 ครูสอนขับรถเพศชายข่มขืนผู้หญิงที่เรียนขับรถอยู่ด้วยในเมืองโปเตนซาที่ประเทศอิตาลี ถูกศาลพิพากษาว่าไม่ผิดเนื่องจากผู้หญิงนุ่งกางเกงยีนส์โดยศาลเห็นว่ากางเกงยีนส์นั้นยากแก่การถอดออกจากตัวได้หากฝ่ายหญิงไม่ให้ความร่วมมือแล้วการร่วมเพศจะเกิดไม่ได้ ซึ่งก็เกิดการประท้วงอื้ออึงบรรดา ส.ส.หญิงอิตาลีพากันนุ่งกางเกงยีนส์ไปประชุมสภาเป็นแถว แต่ก็ไม่มีอะไรแก้ไขให้ดีขึ้นซึ่งคงเหมือนกับไอร์แลนด์ปัจจุบัน
ว่ากันตามจริงแล้วผู้หญิงเขาจะแต่งตัวอย่างไรก็ตามผู้ชายก็ไม่มีสิทธิที่จะไปข่มขืนผู้หญิงได้
โกวิท วงศ์สุรวัฒน์
