มีคนร้องเพลงให้ผู้ที่ได้ยินได้ฟัง “อดทนรอ” ขอเวลาไม่นาน ความสุข-ความงดงามจะกลับคืนมา
นี่ก็ล่วงผ่านไปเกือบ 5 ปี
ถึงแม้บอกว่า จะมีการเลือกตั้งในเร็วๆ นี้
แต่อาการไม่ดีก็ยังมีอยู่มาก จนจับยามสามตาได้ว่า “สถานการณ์ไม่ปกติ” !
ทั้ง “ฝ่ายปกครอง” และ “ฝ่ายถูกปกครอง” ต่างมีพฤติกรรมแปลกๆ
แอบทำ ลับๆ ล่อๆ !
ฝ่ายที่มีอำนาจ ไม่อยากจะสูญเสียอำนาจ แต่ไม่ถนัดที่จะเปิดหน้าสู้ จึงจำเป็นต้องให้ผู้อื่นออกหน้า
ใครจะว่าฉ้อฉลเชิงนโยบาย ใครจะว่าอีแอบช่างปะไร ไม่สะดวกจะเปิดตัว ขอทำแบบซ่อนเร้นอำพรางไปเรื่อยๆ ดีกว่า
ส่วนฝ่ายที่ถูกปกครองนั้นเล่าก็ใช่จะมีเสรีภาพเหมือนในสังคมประชาธิปไตยทั่วไป
แค่ป้ายผ้า แผ่นไวนิล หรือป้ายชนิดใดก็ตาม หากมีข้อความว่า “อยากเลือกตั้ง” หรือทวงถามสิทธิเสรีภาพ ยังจะต้อง “แอบทำ” กันลับๆ ล่อๆ
ขนาดในพื้นที่ “มหาวิทยาลัย” ซึ่งเคยเชื่อว่ามีเสรีภาพทางวิชาการ ปลอดอำนาจมืด เป็นดินอุดมที่เหมาะแก่การปลูกฝังหยั่งรากของปัญญา วันนี้ ถ้าใครขืนเอาป้ายข้อความจำพวกนั้นไปติดตามหน้าอาคารเรียน จะต้องมีเจ้าหน้าที่รัฐไม่ฝ่ายใดก็ฝ่ายหนึ่งไปปลดออก
เจ้าหน้าที่รัฐทั้งทหาร ตำรวจ ฝ่ายปกครอง จังหวัด อำเภอ กำนัน ผู้ใหญ่บ้านต่างก็กลัวผู้บังคับบัญชา หรือผู้ที่มีอำนาจเหนือกว่า
หรือแม้แต่ผู้ที่กำลังมีอำนาจปกครองก็ยังกลัว !
“ความกลัว” ของผู้ปกครองเริ่มจากการมี “ความอยาก” ที่จะมีอำนาจต่อไป จึงกลัวการสูญเสียสิ่งที่เคยมี
จะสู้อย่างเปิดเผยเปิดหน้าชกก็กลัวคำด่าคำวิจารณ์
กลัวการแข่งขัน กลัวความพ่ายแพ้แบบย่อยยับ
ทั้งที่จะมีการเลือกตั้งกันอยู่แล้ว แต่ต่างฝ่ายต่างก็ขลาดกลัว
นี่แสดงให้เห็นถึง “สภาวะที่ไม่ปกติ”
อยู่ในภาวะที่ “ไม่ปกติ” ทุกฝ่ายต้อง “แอบ”
แอบคิด แอบฟัง แอบแจก แอบแฝง แอบซ่อน จนบางเรื่องก็ถึงกับ “ฉ้อฉล”
พฤติการณ์ที่ไม่ตรงทั้งหลายเหล่านี้จะก่อเกิดจารีตที่ไม่ดี
“ความยุติธรรม” และ “ชัยชนะ” มีไว้สำหรับผู้ที่แข็งแรงกว่า
“ใหญ่-โกง” มีคนหาคำตอบให้ มีทางออก-ไม่ผิด
“เล็ก-โกง” จบชีวิต !?!!
