เหยี่ยวถลาลม : มาจากต่างดาว

เมื่อเจอกับพฤติกรรมหรือได้ยินได้ฟังน้ำเสียง การใช้ภาษาพูดจาของคนที่ต่างวัฒนธรรม อาจขัดหูดูแข็งกร้าว หรือเมื่อเห็นท่วงท่ากิริยาเบ่งพอง กร่าง ก้าวร้าวจนคล้ายคุกคามข่มขู่ อาจชวนให้ขบขำ และหมิ่นหยาม

ต้องใช้ความอดทน ข่มกลั้น !

ความหลากหลายทางชีวภาพเป็นเงื่อนไขประการหนึ่งที่ทำให้คนเรามีความคิด ความเชื่อ มีรสนิยมตลอดจนตีความต่อเรื่องราวต่างๆ ที่ไม่เหมือนกัน

อีกเงื่อนไขที่ “เขา” ย่อมจะไม่เหมือน “เรา” ก็มาจากความแตกต่างของถิ่นฐานแหล่งกำเนิด ภูมิหลังความเป็นมา การได้รับอบรมบ่มนิสัย และการเจริญเติบโตในสภาพแวดล้อมที่ต่างกัน

Advertisement

เช่นนี้ นำไปสู่คำถาม !

แล้วในกรณีที่คนชาติพันธุ์เดียวกัน อยู่ในวัฒนธรรมเดียวกัน สังคมเดียวกัน จะอธิบาย “พฤติกรรม” ที่ผิดเพี้ยนเหล่านั้นอย่างไร

คนที่ควบคุมตัวเองไม่ได้ย่อมจะก้าวร้าว หุนหันพลันแล่น หลงตัวเอง บางคนจะหลุดไปถึงถุยถ่อย

ส่วนคนที่ควบคุมตัวเองได้ก็จะรู้ผิดชอบชั่วดี มีสุนทรีย์ มีรสนิยมดี มีกิริยามารยาทงาม มีท่วงท่าสง่า มีความสมาร์ท สุขุมคัมภีรภาพ สามารถครองสติมั่น จึงโดดเด่นด้านปัญญาจะพูดจาอะไรก็น่าสนใจน่ารับฟัง

แต่ไม่ว่าจะอย่างไร “เรา” และ “เขา” ล้วนก็รักตัวเอง

ต่างกันที่ “การตีความ” และ “การทำตัว” ที่ไม่เหมือนกัน

บางคนอาจถูกฝึกฝนอบรมมาให้ใช้เพียงสัญชาตญาณเพื่อ “เอาตัวให้รอด” จึงตีความทุกสถานการณ์

ในสมองเหมือนทำสงคราม มองเห็นทุกสิ่งรอบข้างเป็น “อุปสรรค” ที่ต้องเอาชนะด้วยการ “ทำลาย”

ท่าทีการทำลายไม่เหมาะกับสังคมที่มากไปด้วยแตกต่างหลากหลายทางชาติพันธุ์ ภาษา วัฒนธรรม ศาสนา ความคิด และความเชื่อ

ความก้าวร้าว ความกร่าง ยกตนข่มท่าน ไม่ใช่ความเท่

การไม่รู้แล้วอวดว่ารู้ ไม่ฉลาดแล้วอวดฉลาด มีแต่จะทำให้โง่ต่อไป โง่นานๆ และโง่ดักดานขึ้น !

ถ้า “เรา” พบว่า “เขา” มีอาการเพี้ยนๆ เหมือนคนเมาก็จงให้อภัย

คิดเสียว่า “เรา” กับ “เขา” มาจากคนละดวงดาว

การทำกิจกรรมร่วมกับคนหมู่มากหลากหลายแนวความคิดไม่ใช่การเอาชนะคะคานกันชนิดผีไม่เผาเงาไม่เหยียบ

จงเห็นแก่ความสุขสันติมวลมนุษยชาติ

ต้องอดทน ใช้เมตตา และให้โอกาสแก่ “ผู้ที่มาจากต่างดาว” หรือต่างวัฒนธรรม ได้ปรับปรุงตัว เปลี่ยนพฤติกรรมอันน่าละอาย !?!!!

QR Code
เกาะติดทุกสถานการณ์จาก Line@matichon ได้ที่นี่
Line Image