| ผู้เขียน | สุชาติ ศรีสุวรรณ |
|---|
วันเวลาเดินทางมาถึงสัปดาห์สุดท้ายของปี 2562 เราต่างได้รับปฏิทินปีใหม่ 2563 มาวางบนโต๊ะกันทั่วหน้า
นั่นเป็นสัญญาณกระตุ้นเตือนให้ประเมินว่าสถานการณ์ด้านต่างๆ ของปีหน้าจะเป็นอย่างไร
เรื่องราวที่เกี่ยวกับการวิเคราะห์ทำนาย ประเมินสภาวการณ์ที่จะเกิดขึ้นในปีหน้ามีออกมามากมาย
ก่อนหน้านั้นเรื่องราวเหล่านี้อาจจะรับรู้กันในแวดวงคนที่สนใจ หรือคนที่เห็นประโยชน์ของการหาข้อมูลเพื่อนำมาวางแผนรับมือ หรือสร้างโอกาสให้ตัวเอง
แต่ถึงวันนี้โลกยุคที่เครื่องมือการสื่อสารทำให้เข้าถึงข้อมูลได้อย่างเท่าเทียม ชนิดแทบส่งตรงถึงตัวผ่านโลกออนไลน์โดยไม่ต้องดิ้นรนแสวงหา
แค่เปิดอ่านก็จะรับรู้การประเมินในทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นเศรษฐกิจ ปากท้อง การเมือง สังคม เหตุการณ์ และความเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้น
ตั้งแต่ระดับจักรวาล มาระดับโลก กับประเทศ กับชุมชน และต่อชีวิตความเป็นอยู่
มีทั้งการวิเคราะห์ในเชิงโหราศาสตร์ และวิทยาศาสตร์
ทุกเรื่อง ทุกมุม ทุกคนสามารถรับรู้ได้ เพียงแค่เปิดอ่าน หรือเปิดดู
ทุกคนสามารถเข้าถึงข้อมูลข่าวสารอันหลากหลาย ตรวจสอบความจริง ความเท็จได้ไม่ยาก
ในความเป็นไปเช่นนี้ แม้ไม่ต้องฉลาดมาก แต่มีความเฉลียวหรือฉุกคิดเป็นสักนิดในรอยหยักของสมอง ย่อมต้องรู้ว่าไม่ใช่ยุคสมัยที่จะเอาตัวรอดด้วยวิชาจิตวิทยามวลชน ที่ว่าด้วย “เรื่องโกหกถ้าตอกย้ำให้บ่อยพอจะกลายเป็นเรื่องจริงในความเชื่อ”
โลกในยุคสมัยเช่นนี้ไม่มีทางที่ใครจะเชื่อใครได้ง่ายๆ อีกแล้ว เพราะมีแหล่งข้อมูลอันหลากหลายเกินกว่าจะเบี่ยงเบนให้เกิดความเชื่อที่เจตนาให้บิดเบี้ยวจากความจริงได้
แต่กลับกลายเป็นเรื่องน่าประหลาด ที่ยังมีกลุ่มคนที่ยังมีความคิดว่าสามารถสร้างความเชื่อให้ประชาชนได้ด้วยการตอกย้ำข้อมูลลวง
การให้ความหวังว่าเศรษฐกิจปีหน้าจะดีงาม ตอกย้ำให้เชื่อว่าบ้านเมืองจะสุขสงบ สังคมที่เหลื่อมล้ำจะหายไป ทั้งที่ข้อมูลที่ผ่านมาความรับรู้ของประชาชนอยู่ตลอดเวลาล้วนเป็นไปในทางตรงกันข้าม
ทำให้ประชาชนเชื่อว่าปัญหาปากท้องจะได้รับการจัดการให้ดีขึ้น ทั้งที่เรื่องราวของตัวเลขที่เป็นดัชนีชี้ภาวะเศรษฐกิจในทุกด้านทุกระดับไม่มีตัวไหนพอว่าจะเป็นความหวังได้ ไม่ใช่แค่ไม่มีอะไรดีขึ้น แต่ทุกอย่างล้วนอัดแน่นด้วยข้อมูลที่ชี้ไปในทางเลวร้ายขึ้นทั้งสิ้น
เช่นเดียวกับในทางการเมือง ข้อมูลเรื่องการใช้อำนาจไล่ล้างที่รุกเข้าสู่แดนที่ทำให้ความอดทนถึงที่สุด เป็นเรื่องที่รับรู้กันทั่วไป เรื่องราวของการคุกคามที่ส่อเค้าว่าหนีไม่พ้นจะถูกต่อต้านตอบโต้ปรากฏขึ้นทั่วไป
ขณะที่ความเปลี่ยนแปลงของสังคมอันเกิดจากพัฒนาการของเทคโนโลยี ที่ทำให้โกลาหลไปทุกมิติ ทั้งเรื่องการทำมาหากินที่ถูกกระทบไปทางเลวร้ายในระดับอาชีพถูกทำลาย โดยตั้งตัวไม่ทัน เลยไปถึงความสัมพันธ์ระดับบุคคลที่ประเมินจากความเคยชินเดิมๆ ไม่ได้ ก่อให้เกิดความไม่ไว้วางใจในความมั่นคงต่อกันและกัน ชะตากรรมเลวร้ายเกิดขึ้นได้ตลอดเวลาจากกระแสที่ไม่ได้อิงความเข้าใจที่ถูกต้องในโลกออนไลน์ ซี่งซับซ้อนเกินกว่าจะรับมือเพื่อเยียวยาบาดแผลทางใจ
ทั้งหลายเหล่านี้เกิดขึ้นให้เห็นอยู่ตำตา ตำใจ ตลอดเวลา
จึงเป็นเรื่องน่าประหลาดมากที่ยังมีกลุ่มคนที่ยังเชื่อว่า การยัดเยียดข้อมูลที่โกหก พกลม ย้ำๆ เข้าไปจะทำให้ประชาชนในยุคสมัยเช่นนี้อยู่อย่างสงบ เพราะเกิดความเชื่อในเรื่องราวหลอกลวงเช่นนั้นได้
ที่น่าเศร้าก็คือ กลุ่มคนหลงยุคจำพวกนี้ คือผู้มีบทบาทรับผิดชอบบริหารจัดการประเทศ ดูแลชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชน
พวกเขาเหล่านี้ ไม่เพียงเป็นผู้นำที่จะทำให้ผู้คนเผชิญชีวิตอย่างรู้เท่าทันยุคสมัยไม่ได้เท่านั้น
แต่ยังพยายามใช้อำนาจบังคับให้ชีวิตประชาชนในความรับผิดชอบจำนวนมากในการก้าวเดินไปในภาวะ “หลงยุค”
ชวนอเนจอนาถ
สุชาติ ศรีสุวรรณ
