ความวัวไม่ทันหาย ความควายเข้ามาแทรก สถานการณ์ไวรัสโควิด-19 ยังไม่ทันห่างออกจากสังคมไทย การเมืองเรื่องพรรครัฐบาลเริ่มเคลื่อนไหว ถึงขนาดมีข่าว “พี่ป้อม” พลเอกประวิตร วงษ์สุวรรณ รองนายกรัฐมนตรีจะขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีเงา “สั่งราชการ” และ “หัวหน้าพรรค” เสียเอง
ใจเย็นๆ ลูกพี่ใหญ่ อย่าเห็นว่า “ลุงตู่” เอาแต่สั่งงานสั่งการท่ามกลางไวรัสโควิด-19 ยังเพ่นพ่าน ประเดี๋ยวตัวเลขผู้ป่วยต่ำกว่าสิบ เดี๋ยวเกินสิบ ซ้ำยังมีผู้เสียชีวิตอีกไม่กี่คนก็ตาม แต่จำนวนผู้หายจากอาการป่วยไข้ยังมีไม่น้อย อย่าเพิ่งซุนดุ้นฟืนเข้าไปในเตาให้ร้อนแรงไปกว่านี้
เรื่องของสภา ในฐานะที่เป็นพรรคนำรัฐบาลเสียงข้างมาก อย่าเพิ่งรีบร้อนให้สมาชิกในพรรคเปิดสภาวิสามัญในเวลานี้ดีกว่า เรื่องของโรคภัยไข้เจ็บ โดยเฉพาะเรื่องของไวรัสที่ไม่เห็นตัวตน เป็นการแพร่ระบาดจากพฤติกรรมมนุษย์ การแสดงความคิดเห็นคงไม่มีประโยชน์มากนัก
โดยเฉพาะการจะเปิดสภาสมัยวิสามัญ นอกจากจะพูดกันถึงเรื่องการใช้เงินใช้ทองแม้ในโครงการอันเป็นประโยชน์กับประชาชน ไม่ว่าใครเป็นรัฐบาลคงต้องคง “บัตรทอง” และ “30 บาทรักษาทุกโรค” เอาไว้ก่อน รวมทั้งงบประมาณปราบปรามและป้องกันไวรัสโควิด-19 ที่ยังไม่หยุดแพร่ระบาดทั้งในประเทศไทยและกับประชากรโลก ดังนั้นเรื่องนี้จึงเป็นเรื่องของงานสาธารณสุข การแพทย์ และนักคณิตศาสตร์เศรษฐศาสตร์ต้องคำนวณออกมาให้ได้ตัวเลขใช้เงินอีกกี่บาทกี่สตางค์โรคนี้จึงคลี่คลายออกไปจากสังคมไทย
การเดินหน้าปราบปรามและพยายามหยุดยั้งไวรัสโควิด-19 ให้ได้ในเร็ววันนี้ คือเรื่องที่รัฐบาลต้องเดินหน้าทั้งสั่งการและสนับสนุนให้เป็นปตามหลักวิชาการและมนุษยธรรม กับเมตตาธรรม อย่าให้ความหิวโหยของพี่น้องประชาชนต้องกลายเป็นความยากแค้น เพราะไม่ว่าอะไรก็ตาม หาก “ประชาชนอดอยากปากแห้ง” เมื่อไหร่ เมื่อนั้นคือ “วิสัญญี”
มาว่ากันเรื่องการเมืองแห่งไมตรีจิตดีกว่า เมื่อรัฐบาลเห็นความสำคัญและน้ำใจคนไทยยามทุกข์ยาก ไม่มีเศรษฐีที่ไหนจะใจร้ายใจดำอยู่นิ่งเฉย
การขอความคิดเห็นกับผู้ที่เชี่ยวชาญและชำนาญการทำมาหากินกระทั่งร่ำรวยเป็นหมื่นล้านล้านล้านย่อมมีความคิดเห็นที่เป็นจริงซ่อนไว้ในนั้นแน่นอน
อย่างกรณี คุณหมอปราเสริฐ ปราสาททองโอสถ ที่ไปขุดล้างถางพงจนป่าเมืองสุโขทัยกลายเป็นสนามบินเสนอความคิดเห็นพร้อมจ่ายเงินสร้างประโยชน์ให้เมืองสุโขทัยและพื้นที่ใกล้เคียง 100 ล้านบาทด้วยการขุดบ่อบาดาลให้เป็นเรื่องเป็นราว (ละไว้ในฐานที่เข้าใจว่ารัฐบาลและเจ้าหน้าที่ย่อมทราบดีทำไมคุณหมอจึงรู้ว่าใต้พื้นดินสุโขทัยเป็นแหล่งน้ำใหญ่)
หากประเทศไทยมี “แก้มลิง” ทั่วไป ย่อมเกิดผลดีอย่างน้อย 2 ประการ ห้วงหน้าน้ำหลากจากภาคเหนือ ภาคอีสาน จะมีแหล่งกักเก็บน้ำคล้ายธรรมชาติ และเมื่อยามแล้ง แหล่งน้ำแก้มลิงจะยังไม่แห้งลงไปด้วย สมดังพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9
นั้นประการหนึ่ง
อีกประการหนึ่ง ไม่เพียงแต่คุณหมอมีเครื่องบินพาณิชย์จำนวนหนึ่ง แต่รัฐบาลโดยการบินไทยมีจำนวนมากกว่า เพื่อนคนหนึ่ง คือ คุณดำรงวุฒิ วิริยะ เคยปฏิบัติหน้าที่ในบริษัท การบินบางกอกมาตั้งแต่ต้นให้ความเห็นว่า เดือนนี้ทุเรียนทั่วประเทศไทยออกมามากไม่ทราบว่ากี่หมื่นตันกี่แสนตัน ทั้งทุเรียนเมืองจันท์ ทุเรียนปักษ์ใต้ที่ชุมพร ทุเรียนภาคอีสานที่ศรีสะเกษ และอีกหลายที่
ตลาดรับซื้อทุเรียนรออยู่ในเมืองจีนพร้อมหยิบยื่นเงินหยวนแลกทุเรียนเต็มที่ ทำไมไม่เปลี่ยนเครื่องบินรับคนโดยสารเป็นบรรทุกทุเรียนไปเมืองจีน คุ้มกว่าหรือไม่ พ่อค้าแม่ค้าและเจ้าของล้งคงทราบดี
ฤดูนี้ไม่ใช่ทุเรียนเท่านั้น ยังมีเงาะ มังคุดรอให้พ่อค้าแม่ค้านำไปสู่ปากสู่ท้องผู้รอจ่ายเงินรับประทานทั้งสิ้น เห็นว่ามีผู้จัดขบวนคาราวานปิกอัพเตรียมพร้อมไว้แล้ว เดือนนี้เดือนหน้าคงได้รับประทานกันเต็มที่
เรืองชัย ทรัพย์นิรันดร์
