| ที่มา | คอลัมน์ จิปาถะ |
|---|---|
| ผู้เขียน | ส.พลายน้อย |
ตามเรื่องที่กล่าวมาว่านางสีดาเป็นแม่ของหนุมาน ซึ่งต่างไปจากเรื่องรามเกียรติ์ไทย และเรื่องของนางสีดาก็มีกล่าวไม่ตรงกันเป็นเรื่องสนุกน่ารู้จึงขอนำมาเล่ารวมไว้ด้วย
คนอินเดียยกย่องหนุมานว่าเป็นผู้จงรักภักดีต่อพระรามและนางสีดาอย่างสูงสุด จึงมีรูปหนุมานที่แพร่หลายอยู่รูปหนึ่ง เป็นรูปหนุมานเปิดอกให้เห็นรูปพระรามกับนางสีดาสถิตอยู่ภายใน เป็นการแสดงให้เห็นว่ามีเพียงสองคนนี้เท่านั้นที่อยู่ในอกของหนุมาน
ผู้เขียนเป็นคนที่โตทันได้ดูภาพยนตร์เรื่องรามายณะของอินเดียที่ส่งเข้ามาฉายภายหลังสงครามโลก ได้เห็นหนุมานและเทวดาเหาะแบบตัวแข็งๆ มาแล้วยังจำฤษีนารทเดินถือไม้เท้าร้อง “นาร้าย-นารายณ์” และ “สีตา-ราม” ได้ติดหูติดตา
คำว่า “สีตา” ก็คือ “สีดา” นั่นเอง “สีตา” เป็นภาษาสันสกฤต แปลว่า “รอยไถ” ตามเรื่องว่าพระชนก กษัตริย์แห่งแคว้นวิเทหะได้ไปพบตามที่ตรัสเล่าว่า
“ขณะที่ข้าพเจ้ากำลังไถนาอยู่นั้น ทาริกาคนหนึ่งได้ผุดโผล่ขึ้นมาจากรอยไถ ข้าพเจ้าจึงรับไว้เป็นลูก เรียกว่าสีดา”
ตามคำบอกเล่าของพระชนก แสดงว่านางสีดาเป็นพวกอโยนิชา คือไม่ได้เกิดในมดลูก อยู่ๆ ก็โผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน ซึ่งต่างไปจากรามเกียรติ์ไทยที่ว่าพระลักษมีจุติลงมาเข้าครรภ์นางมณโฑ เมื่อประสูติออกมาร้องว่า”ผลาญราพณ์” 3 ครั้ง แต่นางมณโฑกับทศกัณฐ์ไม่ได้ยิน
ต่อมาทศกัณฐ์ได้ให้พิเภกตรวจดวงชะตาของกุมารี พิเภกทูลว่าดวงชะตาดีเลิศ แต่เลี้ยงไว้จะเป็นภัยล้างผลาญญาติวงศ์พงศา ให้นำไปปล่อยเสีย ทศกัณฐ์จึงให้พิเภกเป็นคนจัดการ พิเภกจึงเอากุมารีใส่ผอบแก้วให้สุกสารเอาไปลอยในแม่น้ำวัลวา ผอบลอยไปถึงแม่น้ำเนรัญชรา ไปหยุดอยู่ที่ท่าน้ำของพระชนกซึ่งไปบำเพ็ญพรตอยู่ในบริเวณนั้น พระชนกทรงเก็บไปเลี้ยงเป็นพระธิดาบุญธรรม
ต่อมาเห็นว่าเป็นภาระจึงให้นายโสมนำกุมารีใส่ผอบไปฝังไว้ใต้ร่มต้นไทร ภายหลังเกิดความเบื่อหน่ายในการบำเพ็ญพรต จะกลับไปเป็นกษัตริย์กรุงมิถิลาตามเดิม
พระชนกให้นายโสมไปขุดผอบที่ฝังไว้แต่ไม่พบ นายโสมตกใจไปตามคนจากกรุงมิถิลานำไถมาไถบริเวณรอบๆ ร่มเงาต้นไทรก็ไม่พบ พระชนกนึกเฉลียวใจว่าบางทีเทวดาอารักษ์จะปิดบังรักษาไว้ จึงอธิษฐานขอบุญบารมีพระธิดาได้ดลบันดาลให้โคนำไปพบ แล้วทรงไถด้วยพระองค์เองก็พบดอกบัวส่งกลิ่นหอม มีผอบวางอยู่กลางดอกบัวนั้น เมื่อเปิดผอบออกดูก็พบสาวน้อยวัย 16 ปีนั่งอยู่ พระชนกดีพระทัยได้ตั้งชื่อว่า “สีดา”
นอกจากนี้ยังมีเรื่องอื่นอีกจะเล่าต่อไป
