รื่นร่มรมเยศ : อยากรวย ฟังทางนี้ : โดย เสฐียรพงษ์ วรรณปก
มีละครทีวีที่คนติดกันทั้งเมืองอยู่เรื่องหนึ่งคือ เรื่อง ลอดลายมังกร บทประพันธ์ของ ประภัสสร เสวิกุล เรื่องนี้สะท้อนชีวิตสามมังกรจีนที่หอบเสื่อผืนหมอนใบมาจากแผ่นดินใหญ่ ทำมาหากินด้วยความขยันหมั่นเพียร จนกลายเป็นเศรษฐี มีกิจการใหญ่โตโดยเฉพาะเสี่ยเหลียงตัวเอกในเรื่อง ทำให้คนดูคิดอยากจะหอบเสื่อหอบหมอนไปสร้างเนื้อสร้างตัวอย่างอาเหลียงบ้าง
แต่ก็ไม่รู้ว่าจะหอบไปเมืองไหนจึงจะไม่อดตาย ขนาดมีสมบัติมากกว่าอาเหลียงอาจั้วตอนเริ่มต้นตั้งเยอะแยะ ยังไม่รู้ว่าจะเอาชีวิตรอดหรือเปล่า
ละครเรื่องนี้เน้นความขยันหมั่นเพียร สร้างเนื้อสร้างตัวในทางสุจริตของอาเหลียงและเพื่อน ทำให้ได้แง่คิดว่าอาเหลียงอาศัยความพากเพียรอย่างเดียวจึงร่ำรวยได้ แต่ถ้าคิดให้ลึกแล้ว หาใช่เพียงแค่นั้นไม่
ถ้าสมมุติว่าอาเหลียงแกเป็นคนเจ้าสำราญ ชอบเที่ยวชอบหาความสนุกนอกบ้าน มีรสนิยมวิไลว่างั้นเถอะ เงินทองที่หามาได้ด้วยความขยันหมั่นเพียรก็เอาไปกินเอาไปเที่ยวหมด ท่านคิดว่าอาเหลียงแกจะร่ำรวยดังในเรื่องไหม
ไม่…แน่นอน ถ้าอาเหลียงแกไม่รู้จักอดออม แกคงตั้งเนื้อตั้งตัวไม่ได้ ทำเงินได้เท่าไรรับรองไม่มีเหลือ
การรู้จักเก็บหอมรอมริบ รู้จักสะสมทรัพย์ที่หามาได้วันละเล็กวันละน้อยอย่างต่อเนื่อง นี่แหละเป็นคุณสมบัติข้อแรกที่จะทำยาจกให้เป็นเศรษฐี ทำเศรษฐีน้อยให้เป็นเศรษฐีใหญ่
โบราณเรียกว่า อดเปรี้ยวไว้กินหวาน พระพุทธเจ้าตรัสว่า อารักขะสัมปะทา (รู้จักเก็บทรัพย์ที่หามาได้)
คนส่วนมากมักคิดว่าต้องทำงานมีรายได้มากๆ จึงจะรวยเด็กหนุ่มสาวเรียนจบออกมาก็อยากจะได้แต่งานที่มีเงินเดือนมากๆ เพราะอยากรวยเร็ว หารู้ไม่ว่ากุญแจไขไปสู่ความเป็นเศรษฐีมิได้อยู่ตรงนี้ หากอยู่ที่รู้จักอดออม รู้จักประหยัดต่างหาก
รายได้ไม่เท่ารายเหลือดอกครับ ต่อให้ได้เดือนละครึ่งแสน ถ้าไม่รู้จักประหยัดก็ไม่พอ แถมยังอาจเป็นหนี้เขาอีกด้วย
พูดถึงอาเหลียงแล้ว ก็ขอพูดถึงพวกของอาเหลียง คือคนจีนที่ข้ามน้ำข้ามทะเลมาหากินที่เมืองไทย ผู้หลักผู้ใหญ่เล่าให้ผมฟังว่า เขาจะเริ่มจากเป็นลูกจ้างคนอื่น ทำงานไปด้วยเรียนรู้งานไปด้วย ค่อยเก็บเงินเก็บทองทีละเล็กละน้อย แล้วก็ขยายมาเช่าห้องแถวตั้งกิจการร้านค้าเอง ขยันอย่างต่อเนื่องอดออมอย่างต่อเนื่อง
แน่นอน กว่าจะก้าวไปแต่ละขั้นต้องใช้เวลานาน แต่เขาก็รอได้ รอด้วยความหวัง ในที่สุดเขาก็สมหวัง กลายเป็นเศรษฐี เป็นมหาเศรษฐี
เงินเป็นแสนเป็นล้านเริ่มจากเงินหนึ่งบาททั้งนั้น เพราะฉะนั้นจงเริ่มนับหนึ่งตั้งแต่วันนี้เถอะครับ
