สถานการณ์นับแต่การปรากฏขึ้นของ “เยาวชนปลดแอก” เมื่อวันเสาร์ที่ 18 กรกฎาคม ณ อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย บนถนนราชดำเนิน
หากมองตามความเคยชินเก่า บทเรียนเก่า
ก็ไม่มีอะไรน่าแปลกประหลาดใจ เพราะในที่สุดเมื่ออำนาจรัฐใช้ความแข็งแกร่งเข้าบริหารจัดการ ปรากฏการณ์ที่เห็นก็จะค่อยๆ หมดสิ้น
ฝ่อและหายไปในที่สุด
สถานการณ์นับแต่การปรากฏขึ้นของ “นักเรียนเลว” บริเวณหน้ากระทรวงศึกษาธิการเมื่อตอนบ่ายของวันพุธที่ 19 สิงหาคม
หากมองตามความเคยชินเก่า บทเรียนเก่า
ก็ไม่มีอะไรน่าแปลกประหลาดใจ เพราะในที่สุดความเข้มแข็งของกระทรวงศึกษาธิการที่กุม “อำนาจนำ” ในทางความคิดเข้าไปบริหารจัดการ
ก็จะค่อยๆ ฝ่อและหายไปในที่สุด
ไม่ว่าผู้มากประสบการณ์จาก “พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย” ก็มองเช่นนี้ ไม่ว่าผู้มากประสบการณ์จากมวลมหาประชาชนจาก “กปปส.” ก็มองเช่นนี้
ไม่มีอะไรใหม่ ล้วนแต่พวกเขาเคยทำมาแล้ว
เพราะหากกร่างไม่ยอมลดราวาศอกก็มีโอกาสถูกปราบปรามเหมือนเมื่อเดือนตุลาคม 2519 เพราะหากกร่างไม่ยอมลดราวาศอกก็มีโอกาสถูกปราบปรามเหมือนเมื่อเดือนพฤษภาคม 2553
มองเห็นอยู่แล้วว่า เส้นทางในอนาคตจะเป็นอย่างไร
ในเมื่อ “กลุ่มนักเรียนอาชีวะเพื่อชาติ” ก็เริ่มสำแดงตัวตนออกมา ในเมื่อ “กลุ่มไทยภักดี” ก็เริ่มประกาศการชุมนุมใหญ่ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
โอกาสที่จะถูก “เด็ดหัว” มีความเป็นไปได้สูงอย่างยิ่ง
แม้บรรดาผู้จัดเจนในทางการเมืองจะเชื่อเช่นนั้น แต่คำถามที่เสนอเข้ามาก็คือ ปรากฏการณ์ของ “เยาวชนปลดแอก” ปรากฏการณ์ของ “นักเรียนเลว”
ไม่มี “หน่อ” ใหม่ในทางความคิด ไม่สะท้อนถึง “พัฒนาการ” เลยหรือ
ยอมรับหรือไม่ว่า การปรากฏขึ้นของ “เยาวชนปลดแอก” แตกต่างในเชิงคุณภาพ ไม่ว่าจะเป็นเมื่อเดือนตุลาคม 2516 ไม่ว่าจะเป็นเมื่อเดือนพฤษภาคม 2535
แล้วกรณีของ “นักเรียนเลว” อีกเล่า
ดูเผินๆ เหมือนกับพวกเขาจะก้าวตามรอยของ “ศูนย์กลางนักเรียนแห่งประเทศไทย” ที่สำแดงตัวตนพร้อมกับหนังสือเล่มละบาท
สร้างความตื่นตะลึงให้กับ จอมพลถนอม กิตติขจร
แต่ไม่รู้สึกแปลกใจเลยหรือที่พัฒนาการของ “นักเรียนเลว” จากข้างกระทรวงศึกษาธิการเมื่อวันที่ 19 สิงหาคม ไปยังการชุมนุมใหญ่ในวันที่ 5 กันยายน จะเป็นอย่างไร
แล้วการชุมนุมในวันที่ 19 กันยายน ไม่มีอะไรเป็น “คำถาม” หรอกหรือ
ในเมื่อส่วนหนึ่งก็นำไปสู่การฟื้นความจำรำลึกไปเมื่อ 14 ปีก่อน ในเมื่อส่วนหนึ่งก็นำไปสู่การฟื้นความจำรำลึกไปเมื่อ 47 ปีก่อน
ดินสอโดม ธรรมศาสตร์ เด่นสู้ศึก
ที่ไล่เรียงจาก “เยาวชนปลดแอก” เมื่อเดือนกรกฎาคม มายัง “นักเรียนเลว” เมื่อเดือนสิงหาคม มายัง “มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์และการชุมนุม” ในเดือนกันยายน
ล้วนแล้วแต่เป็น “คำถาม”
เป็นคำถามไปยังคนที่เคยผ่านเดือนตุลาคม 2516 เป็นคำถามไปยังคนที่เคยผ่านเดือนพฤษภาคม 2535
ยังมองเห็นหนังม้วนเก่า หรือว่าเริ่มกลายเป็นหนังม้วนใหม่
