จุดต่างอย่างมีนัยสำคัญจากการเคลื่อนไหวของ “เยาวชนปลดแอก” จากแทบทุกการเคลื่อนไหว “ใหญ่” ทางการเมืองใน “อดีต”
คือ ไม่ได้ต้องการ “อำนาจรัฐ”
ขอให้ดูข้อเสนอ 3 ข้อ ไม่ว่าจะเป็น 1 หยุดคุกคามประชาชน 1 ไม่ว่าจะเป็นยกร่างรัฐธรรมนูญขึ้นใหม่ 1 ไม่ว่าจะเป็นยุบสภา
ล้วนเป็นการเรียกร้องภายในกรอบ ภายในระบบ
ยิ่งหากติดตามศึกษาจุดยืนอันเสนอในระยะต่อมาที่ว่า 1 ไม่เห็นด้วยกับการรัฐประหาร 1 ไม่เห็นด้วยกับรัฐบาลแห่งชาติ
ยิ่งมีความแจ่มชัด
แจ่มชัดว่าให้ทุกอย่างดำเนินไปตามกลไกที่มีอยู่ อย่างเช่นในเรื่องของ “รัฐธรรมนูญ” ก็ให้ผ่านกลไกของรัฐสภาตามแนวทางอันชอบ
คำถามก็คือ แล้วเหตุใด ยิ่งเคลื่อนไหว ยิ่งดุเดือด ยิ่งรุนแรง
หากศึกษาจากปรากฏการณ์ “เยาวชนปลดแอก” ณ อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย เมื่อวันที่ 18 กรกฎาคม มายังความดุเดือดเมื่อวันที่ 24 สิงหาคม ณ บริเวณหน้ารัฐสภา
ก็จะเข้าใจ
ก็จะเข้าใจว่าทำไมเสียงตะโกน I HERE จึงดังกึกก้อง ก็จะเข้าใจว่าในสรรพลี้หวนอันประเคนเข้าใส่บุคคลอันดำรงอยู่ในฐานะประธาน
ถามว่ามีการคุกคามต่อเยาวชน นักเรียน นิสิตนักศึกษาหรือไม่
ตั้งแต่เดือนกรกฎาคม สิงหาคม กันยายน เรื่อยมา ไม่เพียงแต่มีการส่งมือไม้เข้าไปบล็อกเด็กๆ จนถึงบ้าน หากแต่ยังมีการออกหมายจับโดยไม่มีหมายเรียก
ถามว่าเมื่อ “จับ” ไปแล้วเป็นอย่างไร
ยิ่งกว่านั้น กระบวนท่าของรัฐบาลอันสำแดงผ่านมือไม้อย่างพรรคพลังประชารัฐเป็นอย่างไร ผ่าน 250 ส.ว.เป็นอย่างไรในเรื่องของ “รัฐธรรมนูญ”
ในที่สุด แม้กระทั่ง นายชวน หลีกภัย ก็ยังถูกหลอก
สงสัยหรือไม่ว่าจำนวนคนเข้าร่วมตั้งแต่เมื่อตอนค่ำของวันที่ 18 กรกฎาคม กระทั่ง 2 วัน 1 คืนของ
“19 กันยา ทวงอำนาจ คืนราษฎร” ดำเนินไปอย่างไร
จาก “เรือนพัน” ทะลุไปยัง “เรือนแสน”
ทางหนึ่ง เพราะกระบวนการคุกคามมิได้หยุดยั้งหรือชะลอตัวลง ทางหนึ่ง เพราะความไม่จริงใจแม้แต่นิดเดียวในการแก้ปัญหา
ความไม่พอใจจึงพัฒนา เติบใหญ่และขยายตัว
ความไม่พอใจอาจสำแดงผ่านการเข้าร่วมในการชุมนุมเคลื่อนไหวโดยไม่หวาดเกรงหรือให้ความสำคัญกับการใช้กฎหมายมาเป็นเครื่องมือ
ยิ่งกว่านั้น ยังสำแดงผ่าน “วาทกรรม” อันร้อนแรง
ยิ่งมีการเตะถ่วง ยิ่งมีปฏิบัติการไอโอด้านการข่าว ความร้อนแรงของการแสดงออกก็จะยิ่งทวีคูณอย่างรวดเร็วและร้อนแรง
รวมศูนย์ไปยัง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
แม้จะมีความพยายามโยนข้อหาและติดป้ายความรุนแรงให้กับการเคลื่อนไหวของเยาวชน นักเรียน นิสิตนักศึกษา แต่ความเป็นจริงก็เป็นที่ประจักษ์
ต้นตอของ “ความรุนแรง” มาจากไหน
มาจากความล้มเหลวของรัฐบาล ของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา มาจากความไม่สนใจที่จะรับฟังปัญหาและความเดือดร้อนของประชาชน
รัฐบาลต่างหากคือรากแห่งปัญหาและความรุนแรง
