| ผู้เขียน | เดินหน้าชน |
|---|
คณะกรรมการปรองดองสมานฉันท์ที่ริเริ่มโดย ชวน หลีกภัย ประธานรัฐสภา
ตั้งท่ามานานเกือบ 2 เดือน
จนถึงวันนี้ก็ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันที่พอจะบ่งบอกได้ว่าจะนำไปสู่ความสำเร็จ
นอกเหนือไปจากการไม่ร่วมสังฆกรรมจากฝ่ายค้านในการส่งตัวแทนเข้าร่วมเป็นกรรมการสมานฉันท์
ณ เบื้องหน้าสถานการณ์ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี ถูกนักศึกษา ประชาชนชุมนุมขับไล่ให้ลาออก
การแก้ไขรัฐธรรมนูญที่กรรมาธิการจาก ส.ส.ฝ่ายรัฐบาล และ ส.ว.ปฏิเสธข้อเสนอของฝ่ายค้าน และไอลอว์
รวมทั้ง 3 ข้อเรียกร้องยังถูก “บิ๊กตู่” แสดงท่าทีแข็งกร้าวให้ใช้กฎหมายทุกฉบับ ทุกมาตรา เพื่อจัดการกับผู้ชุมนุม
ซึ่งตำรวจได้ตอบสนองด้วยการใช้มาตรา 112 ของประมวลกฎหมายอาญาดำเนินคดีทันควัน
ยิ่งทำให้การหันหน้าเข้าหากันเป็นไปได้ยาก!?
และไม่รู้ว่าจะใช้เวลาอีกนานเท่าใด?
และข้อเสนอที่ได้จากกรรมการสมานฉันท์จะตรงประเด็นหรือไม่?
ซึ่งมีแนวโน้มว่าจะไม่ตรงประเด็น เพราะไม่มีตัวแทนฝ่ายค้าน และฝ่ายที่ขัดแย้งกับรัฐบาลเข้าไปสะท้อนปัญหาและข้อเรียกร้องที่แท้จริง
ประกอบกับ “ชวน” อยู่ฝ่ายนิติบัญญัติไม่ได้เกี่ยวข้องกับคณะรัฐมนตรี และโดยส่วนตัวก็ไม่ใช่คนขึงขัง เอาจริงเอาจังที่จะพูดคุยกับหัวหน้ารัฐบาล
แม้ประชาธิปัตย์จะเป็นพรรคร่วมรัฐบาล และ “ชวน” เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ของพรรค
แต่ก็มุ่งจะพายเรือให้ “บิ๊กตู่” นั่งไปถึงฝั่งหรือไม่?
โดยไม่สนใจว่าระหว่างที่เรือแล่นไปนั้นจะประสบปัญหาอย่างไร?
พรรคประชาธิปัตย์เคยประกาศเป็นเงื่อนไขในการเข้าร่วมรัฐบาล สนับสนุน พล.อ.ประยุทธ์เป็นนายกรัฐมนตรี จะต้อง “สะเดาะกุญแจ” ด้วยการแก้ไขรัฐธรรมนูญ มาตรา 256 ให้มีสภาร่างรัฐธรรมนูญ
ต่อมารัฐบาลแถลงนโยบายเร่งด่วนภายใน 1 ปี ข้อ 12 จะแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญ แต่ก็ยื้อเวลา กระทั่งถูกนักศึกษา ประชาชน เคลื่อนไหวเรียกร้องกดดัน รัฐบาลจึงเริ่มขยับ
ขณะนี้เวลาล่วงเลยมาเกือบ 2 ปี การสะเดาะกุญแจยังชุลมุนวุ่นวาย ไม่มีทีท่าว่าความเป็นประชาธิปไตยที่สมบูรณ์จะบังเกิดขึ้น
ถ้าประชาธิปัตย์ไม่แกล้งโง่ หรือหรี่ตาข้างหนึ่ง ย่อมรู้อยู่เต็มอก หัวหน้ารัฐบาลถูกโจมตีว่าเป็นผู้สืบทอดอำนาจ คสช. โดยใช้รัฐธรรมนูญที่ตัวเอง เกี่ยวข้องในฐานะแต่งตั้งบุคคลไปจัดทำรัฐธรรมนูญ และยังแต่งตั้ง ส.ว. 250 คน เพื่อไปเลือกตัวเองเป็นนายกฯ
นำมาซึ่งการประท้วงขับไล่หัวหน้ารัฐบาล การแก้ไขรัฐธรรมนูญ และการปฏิรูป
จนเกิดปัญหาวิกฤตทางการเมือง โดยไม่รู้ว่าทางออกอยู่ที่ไหน และจะไปถึงทางออกนั้นได้อย่างไร?
เมื่อความปรองดองสมานฉันท์เป็นเพียงความหวังลมๆ แล้งๆ แล้วยังจะหวังกันไปทำไม?!
ศุกร์ มังกร
