| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
คําตำหนิอันมาจาก นายกษิต ภิรมย์ ประสานเข้ากับที่มาจาก นพ.วรงค์ เดชกิจวิกรม ต่ออาการละล้าละลังของ นางอภิรดี ตันตราภรณ์
ดุเดือด เข้มข้น
“ถ้าบุคคลระดับรัฐมนตรีควรจะเป็นตัวอย่างของสังคมไทย ไม่อยากทำหน้าที่ของตนก็ควรลาออกจากตำแหน่งเสีย เพื่อคนอื่นจะได้มารับตำแหน่งและทำหน้าที่แทน”
กระนั้น การทอดเวลาในการ “ลงนาม” ก็ยังดำรงอยู่
บทสรุปของสถานการณ์ซึ่ง นางอภิรดี ตันตราภรณ์ และ น.ส.ชุติมา บุณยประภัศร ประสบอยู่คำพูดที่มาจาก ม.ล.ปนัดดา ดิศกุล
ตรงกับ “ความรู้สึก” และ “ความเป็นจริง” ที่สุด
“เป็นเรื่องธรรมดาอย่างปลัดพาณิชย์ในฐานะข้าราชการประจำต้องมีความรอบคอบ ระมัดระวัง ต้องศึกษาอย่างละเอียดถี่ถ้วนก่อนลงนาม ไม่ใช่ผลีผลาม”
ไม่เพียงเข้าใจต่อ “ปลัด” หากยังเข้าใจต่อ “รัฐมนตรี”
เพราะนางอภิรดี ตันตราภรณ์ ก็เคยเป็น “อธิบดี” มาก่อน ตำแหน่งหลังสุดในกระทรวงพาณิชย์ คือ ตำแหน่ง “รองปลัดกระทรวง”
“ข้าราชการ” ย่อมเข้าใจใน “ข้าราชการ”
บางคนอาจเห็นว่า รัฐมนตรี “ระมัดระวัง” เกินไป บางคนอาจเห็นว่า “ปลัดกระทรวง” เรื่องมากจนเกินความจำเป็น
จำเรื่อง “แถลงการณ์ร่วม” ไทย-กัมพูชาในกรณี “เขาพระวิหาร” ได้หรือไม่
กรณีของปราสาทพระวิหารเป็น “กรณีศึกษา” อันทรงความหมายยิ่งต่อข้าราชการประจำ ไม่ว่าจะเป็นกระทรวงการต่างประเทศ ไม่ว่าจะเป็นกระทรวงกลาโหม
“เป้า” ใหญ่อาจอยู่ที่ นายนพดล ปัทมะ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ
แต่เมื่อเป็นเรื่องของ “แถลงการณ์ร่วม” อันเป็นเรื่องระหว่างประเทศ และเป็นเรื่องของ “ปราสาทพระวิหาร” อันสัมพันธ์กับชายแดนไทย-กัมพูชา
กระทรวงการต่างประเทศนั้นต้องเข้าไป “แบกรับ” อย่างแน่นอน
นอกจากนั้น ทหารแห่ง “กรมแผนที่ทหาร” ซึ่งกระทรวงการต่างประเทศจำเป็นต้องอิงฐานข้อมูลแผนที่ทางอากาศอย่างแนบแน่น
ก็ถูกลากดึงเข้าไปมีส่วนร่วมด้วย
เพราะเป็นเรื่องการเมืองซึ่งเริ่มจาก “พันธมิตร” ประชาชนเพื่อประชาธิปไตย และรับลูกโดย “พรรคประชาธิปัตย์” เรื่องจึงลากยาวกระทั่งถึงศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง และเมื่อคำพิพากษาออกมา ก็ “หงายเงิบ” กันเป็นทิวแถว
จึงเป็น “บทเรียน” อันใหญ่หลวงต่อ “ข้าราชการ” ประจำ
ถามว่าหลังจากคำพิพากษาจากศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองให้ นายนพดล ปัทมะ พ้นจากความผิด
เคยได้รับคำ “เสียใจ” หรือไม่
ไม่ว่าจะจากแกนนำ “พันธมิตร” ประชาชนเพื่อประชาธิปไตย ไม่ว่าจะจากขุนพลนักพูดฝีปากกล้าแห่ง “พรรคประชาธิปัตย์”
“นักการเมือง” นั้นช่างเขาเถิด แต่ “ข้าราชการ” ล่ะเป็นอย่างไร
ความรอบคอบอย่างรัดกุมของ นางอภิรดี ตันตราภรณ์ จึงจำเป็น ความรอบคอบอย่างรัดกุมของ น.ส.ชุติมา บุณยประภัศร จึงจำเป็น
นายกษิต ภิรมย์ ไม่รู้สึกรู้สาหรอก เพราะ “อาหารดี ดนตรีไพเราะ”
นพ.วรงค์ เดชกิจวิกรม ก็ถือว่ากรณี “โครงการรับจำนำข้าว” เป็นผลงานอันยอดเยี่ยมในการเปิดโปง โจมตี ต่อ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร และคณะ
แล้วก็เลเพลาดพาดไปถึง “ข้าราชการ”
ทั้งๆ ที่ในความเป็นจริง ข้าราชการประจำไม่ว่าจะเป็นกระทรวงพาณิชย์ ไม่ว่าจะเป็นกระทรวงการต่างประเทศ ก็ต้องปฏิบัติไปตาม “นโยบาย”
“นโยบาย” อันมาจาก “รัฐมนตรี”
อดีตข้าราชการประจำอย่าง นางอภิรดี ตันตราภรณ์ การ์ดจึงตกไม่ได้ ยิ่งปลัดกระทรวงอย่าง น.ส.ชุติมา บุณยประภัศร ยิ่งต้องรัดกุม
กะพริบตาเพียง “แวบ” เดียวก็อาจพลาด
เชื่อเถิดว่า ไม่นานเกินสัปดาห์ มือกฎหมายระดับ นายวิษณุ เครืองาม ย่อมสามารถหาหนทางออกได้
ไม่เพียงแต่หาหนทางออกให้กับรัฐบาลให้เดินหน้าไปโดยราบรื่น หากยังหาหนทางออกให้กับรัฐมนตรีและปลัดกระทรวงพาณิชย์ได้
มิเช่นนั้นคงไม่เป็น “รองนายกรัฐมนตรี” กำกับงานด้าน “กฎหมาย”
